Morgunblaðið - 18.03.2001, Page 28

28 SUNNUDAGUR 18. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Í
miðju Kína er Sichuan, eitt
stærsta og fjölmennasta
héraðið í þessu víðfema
ríki. Héraðið er meðal ann-
ars þekkt fyrir bragð-
sterkan mat og mikið fjölmenni
enda búa þar samtals um 130 millj-
ónir. Þar er því með eindæmum
þéttbýlt sérstaklega í mið- og aust-
urhluta þess. Héraðið er einnig
heimkynni pöndunnar eða bjarnar-
kattarins (xiong mao) eins og hann
heitir á kínversku. Heimkynni
hennar eru í norður- og norðvest-
urhluta Sichuan þar sem hún lifir á
bambus og laufblöðum sykurreyrs.
Talið er að einungis um 1.000 pönd-
ur lifi á þessum slóðum en Kínverj-
ar hafa á síðustu árum eytt miklu fé
í rannsóknir og verndun umhverfis
þeirra.
Landshættir í Sichuan eru sér-
stæðir. Til suðurs og austurs ein-
kennast landshættir af láglendi,
svokallaðri Chuanxi-sléttu, en þar
er jarðvegur afar frjósamur enda
hefur landbúnaður alltaf verið uppi-
staðan í hinu fábrotna hagkerfi hér-
aðsins og býr mikill meirihluti íbúa
enn í sveitum og þorpum. Til vest-
urs og norðurs í Sichuan taka fjöllin
við og byggðin er miklu dreifðari. Í
þessum hluta héraðsins byrjar tíb-
etska hásléttan að taka á sig mynd
og hægt er að fara úr ys og þys
Chengdu-borgar með sinni mann-
mergð og mengun, í landslag sem
minnir helst á svissnesku Alpana, á
einungis nokkrum klukkutímum.
Við tekur hreint loft og tær fjalla-
sýn þar sem snjóhvítir tindar gægj-
ast upp úr skýjahafinu.
Lifandi og listrænt
andrúmsloft
Tvær stórar borgir eru í Sichuan,
Chengdu og Chongqing. Chengdu
er höfuðborgin í héraðinu og er
skemmtilegasta borgin í Kína og er
vel þess virði að gera sér ferð þang-
að. Andrúmsloftið er lifandi í borg-
inni en hún er meðal annars fræg
fyrir mikið götulíf og listir. Ferða-
mannaiðnaður líður þó fyrir að
Chengdu er langt inni í miðju landi
og fæstir ferðamenn sem koma til
Kína gera sér far um að stoppa þar.
Chongqing er einna frægust fyrir
að hafa verið síðasta aðsetur rík-
isstjórnar þjóðernissinna með Chi-
ang Kai-Chek í broddi fylkingar í
stríðinu á móti Japönum. Chiang
hraktist frá Nanking til Chongqing
undan árásum Japansherja.
Chongqing er einnig upphafsstaður
hinna frægu siglinga niður hin stór-
kostlegu Þrjú gljúfur á Yangtze-
fljótinu sem munu heyra sögunni til
þegar heimsins stærsta vatnsafls-
virkjun verður að fullu komin í
gagnið.
Of löng ferð í langferðabíl
Á leið okkar frá Norður-Víetnam
til Chengdu höfðum við rekist á
kanadíska ferðalanga í ferðamanna-
bænum Dali sem sögðu okkur frá
hestaferð sem þau höfðu farið í
norðausturhluta Sichuan. Þvílíkan
lofsöng um eina ferð höfðum við
aldrei heyrt og vorum undireins
ákveðin í að reyna að komast til
Songpan, lítils þorps með nokkur
þúsund íbúa, en þar biðu víst hest-
arnir klárir til að flytja okkur á vit
ævintýranna.
Hins vegar gekk ekki þrautalaust
að komast á staðinn. Lagt var af
stað frá Chengdu í býtið. Stúlkan
sem daginn áður seldi okkur mið-
ana í langferðabílinn hafði fullvissað
mig um að um væri að ræða nokkuð
þægilegan farkost og það ætti að
fara vel um okkur á leiðinni. Þegar
komið var auga á rútuna á stöðinni
í Chengdu var undir eins ljóst að
það biði okkar erfið ferð. Ekki ein-
ungis var farkosturinn að minnsta
kosti 25 ára gamall heldur voru
sæti og innréttingar afar fábrotnar.
Viðhald virtist einnig hafa liðið var-
anlegan skort á sama tímabili. Af
fenginni reynslu reiknuðum við með
að vera að minnsta kosti 12 tíma á
leiðinni en áætlunin gerði ráð fyrir
um átta tíma akstri. Þegar lagt var
af stað var rútan þá þegar orðin full
bæði af fólki og farangri. Svo virtist
sem þessi farkostur þjónaði bæði
sem fólks- og vöruflutningabíll. Allt
þetta fólk og farangurinn hindraði
þó ekki bílstjórann í að stoppa
reglulega þegar einhver á götu-
kantinum veifaði og þá upphófst
mikið prútt um verð. Þannig var
reynt að hámarka tekjur á hvern
ekinn kílómetra. Á endanum var
bíllinn orðinn gjörsamlega pakkað-
ur af fólki. Okkur fór nú ekki að lí-
tast á blikuna, greinilegt var að
jafnvægispunktur bílsins var orðinn
alltof hár og framundan var margra
klukkutíma akstur upp á við á
hættulegum fjallavegi sem var ým-
ist með beljandi stórfljót á hægri
hönd og þverhníptan klettavegg á
vinstri hönd eða öfugt. Samferða-
menn okkar voru meðal annars heill
trésmíðaflokkur á leið til vinnu sem
kepptist við að reykja á milli þess
sem þeir lágu sofandi hver um ann-
an þveran. Að geta sofið á sínu
græna eyra við þessar kringum-
stæður var okkur hulin ráðgáta.
Bílstjórinn keyrði eins og finnskur
rallökumaður við undirleik Elvis
Presley og Jerry Lee Lewis og þar
sem hann átti bara eina spólu gekk

 




 

 





  

   
 
 


    






    

 

 
 

  

 "#
$


% 

  
 !  

&
 






' 
 
()
*
%


















  









 


     





 


 
    
   






   
   
  
 

!

 "# 
$  % &
' ( )
  $ (
' (
)

 






* 


' (  + 
 ( !( $
*    
,    
*  #
 ' - - + 
' (

 ' &
* (  $
&
(
- +
1


(
$
& 
+
!


.
 -
 (
$


(
$
+  & +
.
 
/

$

#
1 (  ( $
& ( * (  ( $

)
!#

* (  ( $ ( 

(
$

'
$


&
1
(
$

(
$
(
 -
(
+

)

$ (
$
-  $


-
(
$

( $
& +
$

$ (
$

! -
( )
' (
1
0012 0312
0112 0012
0042
312
512
542
342
0112642
     

 


   $     7   &
 
8$9
'7 
!

  
"
#$
%
&'


$#$
%
&'


(
)! 
*&+,
) -./
01( 2$
+

.
"
+" 3' 1

2
Hestaferð
um rætur
tíbetsku há-
sléttunnar
Norðvesturhluti Sichuan-héraðs er hluti af
Kína sem gaman er að kynnast en fáir erlendir
ferðamenn heimsækja. Tómas Orri Ragnarsson
fór í útreiðartúr um gullfallegt fjalllendi á
þessum slóðum ásamt þremur leiðsögumönnum,
föður sínum og systur á sjö hestum.
Hefðbundinn byggingarstíll á svæðinu. Timbur og hleðslur úr náttúrusteini eru mest notuðu byggingarefnin.
Zhaga-fossinn sem hægt og rólega breytir farveginum.
Ljósmyndir/TOR
Riðið inn eftir dalnum á leið til Songpan.