Morgunblaðið - 05.07.2001, Qupperneq 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 2001 45
AT V I N N U A U G LÝ S I N G A R
Kennarar
Kennara vantar í hálfa stöðu við Grenivíkur-
skóla til að kenna almenna, bóklega kennslu.
Umsóknarfrestur er til 13. júlí.
Nánari upplýsingar gefur Björn Ingólfsson
skólastjóri í síma 463 3118 eða 463 3131.
Matreiðslumenn
Okkur vantar áhugasaman og duglegan mat-
reiðslumann frá 10. ágúst.
Góð laun í boði fyrir réttan aðila.
Upplýsingar í síma 896 4773 og 891 8283
Veitingahúsið Jenný við Grindavíkurveg.
Kennara vantar
á Akranes
Brekkubæjarskóla vantar umsjónarkennara á
unglingastig.
Helstu kennslugreinar: Íslenska, stærðfræði,
enska, náttúrufræði, kennsla á tölvur. Bekkjar-
stærðir á unglingastigi eru 16 til 22 nemendur.
Vinnuaðstaða kennara eins og best gerist, ný
tölvustofa, nýbygging og nýuppgert eldra hús-
næði. Skólinn einsetinn frá hausti. Áherslur í
anda CMS.
Umsóknarfrestur er til 6. júlí nk.
Nánari upplýsingar veita:
Ingi Steinar Gunnlaugsson skólastjóri í símum
431 1388 og 895 2180,
póstfang: ingist@centrum.is .
Ingvar Ingvarsson aðstoðarskólastjóri í símum
431 2012, 431 3090 og 862 1538.
Verslunarstjóri
Úrval — Dalvík
Matbær ehf. óskar eftir að ráða verslunarstjóra fyrir Úrval verslunina á Dalvík. Um
er að ræða spennandi og krefjandi starf. Leitað er eftir áhugasömum og
metnaðarfullum einstaklingi sem hefur getu til að vinna sjálfstætt og er tilbúinn
að taka þátt í þróun og vexti verslunarinnar.
Starfssvið: Menntunar- og hæfniskröfur:
Dagleg stjórnun verslunarinnar. Framhaldsskóla-/viðskiptamenntun æskileg.
Starfsmannastjórnun. Reynsla af rekstri, verslunarstörfum og/eða
stjórnun æskileg.
Reynsla af tölvuvinnu.
Seta á samráðsfundum.
Önnur verkefni.
Frumkvæði og metnaður til að ná árangri í
starfi.
Sjálfstæði og hæfni í mannlegum samskiptum.
Ómælt magn af þjónustulund.
Farið verður með umsóknir og fyrirspurnir sem trúnaðarmál.
Nánari upplýsingar veitir verslunarstjóri á staðnum, starfsmannastjóri í síma
460 3310 (erla@matbaer.is) og deildarstjóri í síma 460 3300.
Vinsamlegast sendið umsóknir til Erlu Bjargar Guðmundsdóttur, starfs-
mannastjóra Matbæjar ehf., Hafnarstræti 91—95, 600 Akureyri, eða á
netinu: erla@matbaer.is fyrir 13. júlí nk.
Matbær ehf. rekur í dag þrjár Úrval verslanir.
Úrval verslanirnar eru stórmarkaðir sem leggja aðaláherslu á vöruúrval og
þjónustu við viðskiptavini.
✝ Herborg Sigríð-ur Helgadóttir
fæddist 21. ágúst
1903 á Kálfborgará
í Bárðardal. Hún
lést að dvalarheim-
ilinu Hlíð 27. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Helgi Guðnason, f.
29. október 1875, d.
20. júlí 1947, og
Þuríður Sigurgeirs-
dóttir, f. 28. apríl
1877, d. 6. nóvember
1952. Sigríður var
elst af sex systkin-
um, þau voru: Guðni, f. 7. júní
1906, d. 12. júlí 1992, Sigurgeir
Kristbjörn, f. 6. des-
ember 1907, d. 8.
mars 1926, Jón Sig-
urður, f. 3. apríl
1911, d. 22. júlí
1995, Hannes Hólm,
f. 24. október 1912,
d. 7. september
1914, óskírður, f.
22. ágúst 1914, d. í
september 1914.
Eftir lifir Elísabet
Guðrún, f. 8. sept-
ember 1909, hún
býr á dvalarheim-
ilinu Hlíð.
Útför Sigríðar fer
fram frá Akureyrarkirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
Þá er gengin á vit feðra sinna hin
merka kona Herborg Sigríður
Helgadóttir eða Sigga á Kálfborg-
ará eins og hún var oftast nefnd.
Hún lést að dvalarheimilinu Hlíð 97
ára að aldri, hún hafði lifað tímana
tvenna og var mikill fróðleiksbrunn-
ur. Það var gaman að hlusta á hana
lýsa horfnum búskaparháttum og
hvernig allt var nýtt og notað hér
áður fyrr. Sjálf var Sigga nýtin og
fór vel með alla hluti, nokkuð sem
gott væri að tileinka sér í neyslu-
þjóðfélagi okkar. Í áratugi stóð hún
fyrir myndarbúi á Kálfborgará
ásamt systkinum sínum, Elísabetu
og Guðna.
Það er hægt að skrifa margt um
konu eins og Sigríði, ég veit varla
hvar á að byrja eða grípa niður. Hún
var mjög trúuð kona og það litaði líf
hennar allt, ást hennar á frelsaran-
um var einnig ást hennar á lífinu
sjálfu og því bar að hlúa að. Ég á
mjög sterka minningu um hana frá
því ég dvaldi hjá henni á sumrin
þegar hún tók biblíuna og las í henni
á hverju kvöldi áður en hún sofnaði,
út frá þessu sofnaði ég vært. Sigga
var einstök kona því þótt hún eign-
aðist ekki barn sjálf ól hún upp
nokkur börn til lengri tíma sem
væru þau hennar eigin. Síðan skipta
tugum þau börn sem voru í sum-
ardvöl á Kálfborgará og þar á meðal
var ég. Sjö ára gömul kom ég þang-
að fyrst til sumardvalar og næstu
sex sumur var ég við ýmis sveita-
störf hjá þessu góða fólki. Sigga bar
hag annarra ávallt fyrir brjósti, hún
fór alltaf fyrst á fætur á morgnana
og gekk síðust til náða því hún þurfti
að sjá til þess að allir hlutir væru
gerðir eins vel og kostur var á.
Sigga var orðlögð fyrir gestrisni,
þegar gesti bar að garði var dúkað
borð og bornar fram veitingar, ann-
að þótti ekki tilhlýðilegt. Þrátt fyrir
háan aldur hélt hún andlegri reisn
til hins síðasta, fylgdist vel með og
var inni í þjóðmálaumræðunni, hún
bar hag bændastéttarinnar fyrir
brjósti og var ekki ánægð með
hvernig fyrir henni var komið. Hún
var greind og skemmtileg kona sem
lagði sig eftir því að fylgjast með og
taka þátt í lífinu þótt aldur hennar
væri hár.
Sigga hafði skoðanir á hlutunum
og hún hafði langa lífsreynslu, hafði
lifað næstum hundrað ár, það var
vel hægt að taka mark á því sem hún
lagði til málanna. Hún hafði mikinn
áhuga á börnum og ungu fólki og
velferð þeirra, henni fannst að sinna
ætti þeim betur. Henni leist ekki vel
á hvað börn og unglingar voru látin
ganga mikið sjálfala, voru mikið ein
og undir eigin forsjá. Sigga var næm
og skilningsrík á þarfir barna, hún
lagði áherslu á að börn þyrftu
styrka hönd hins fullorðna sem
leiddi þau á viðkvæmum barns- og
unglingsárum til aukins þroska.
Sigga bar það með sér að hafa verið
kvenkostur mikill jafnt hið innra
sem ytra, hún var falleg kona og
nett með dökkt sítt hár. Sigga var
einstaklega jákvæð og gefandi,
manni hlaut að þykja vænt um hana
og elska. Eitt var alveg sérstakt í
fari hennar, aldrei hallaði hún orði á
nokkurn mann. Þegar ég minnist
heimsókna minna til hennar á Hlíð
kemur fram í hugann mynd af Siggu
sitjandi við útvarpið eða sjónvarpið
með prjónana sína, því gott var að
hafa eitthvað fyrir stafni. Hún
brosti þegar maður gekk inn í her-
bergið og síðan var heyrnartækið
sett upp til að hægt væri að skrafa
saman. Ég fór ævinlega glaðari af
hennar fundi heldur en ég kom til
hennar. Elsku Sigga, ég mun sakna
þín því þú varst hluti af mínu lífi. Ég
vil að endingu þakka fyrir að hafa
þekkt og notið leiðsagnar Siggu,
hún gaf mér gott veganesti út í lífið.
Ég kveð þessa mætu konu með ást
og virðingu.
Sigríður María Magnúsdóttir.
Þótt ég talaði tungum manna og
engla en hefði ekki kærleika, væri
ég hljómandi málmur eða hvellandi
bjalla.
Og þótt ég hefði spádómsgáfu og
vissi alla leyndardóma og ætti alla
þekking og þótt ég hefði svo tak-
markalausa trú að færa mætti fjöll
úr stað en hefði ekki kærleika, væri
ég ekki neitt.
(I. Kor. 13. 1–2.)
Þetta kemur í huga mér þegar ég
hugsa um Sigríði Helgadóttur frá
Kálfborgará. Hún Sigga átti svo
mikinn kærleika að gefa. Mínar
fyrstu æviminningar eru frá Kálf-
borgará þegar ég var bara fjögurra
ára. Fósturmóðir mín, Guðrún Sig-
urgeirsdóttir, sem ég kallaði ævin-
lega mömmu, var systir Þuríðar
húsfeyju á Kálfborgará og það var
fastur liður hjá henni að fara austur
á hverju sumri. Þegar ég var 8 ára
fór ég í fyrsta skipti ein í sveitina og
það þótti mér ekki leiðinlegt því þar
var mér tekið höndum tveim. Syst-
kinin á Kálfborgará og foreldrar
þeirra voru mér undur góð og þar
eignaðist ég líka afa og ömmu. Þau
Helgi og Þuríður áttu þá engin
barnabörn en þau áttu nógan kær-
leika, eins og Sigga mín og þau
systkinin öll, að gefa stelpuskottinu
sem Gunna frænka, eins og þau köll-
uðu mömmu, hafði tekið að sér móð-
urlausa.
Ég var þarna yfirleitt á sumrin
fram að fermingaraldri. Eftir það
fórum við mamma austur a.m.k.
einu sinni á hverju sumri og dvöld-
um einhverja daga. Annars hefði
raunverulegt sumar ekkert orðið.
Ég var ekki ein um það að njóta
þessara sælusumardaga á Kálfborg-
ará. Það er orðinn stór hópur sum-
arbarna sem þar hafa dvalið og jafn-
vel sum um árabil. Ég held að allir
sem þar dvöldu geymi þaðan góðar
minningar og þakklæti í huga. Þar
átti Sigga mín stóran hlut að máli
með sinni mildi og hlýju.
Gestum var ekki í kot vísað er
áttu erindi að Kálfborgará, enda var
Sigga alltaf að baka og brasa. Þar
voru alltaf rausnarlegar veitingar
og öllum vel tekið, hver sem í hlut
átti. Sigga sá að mestu um inniverk-
in ásamt mömmu sinni meðan henn-
ar naut við en Elísabet – Beta – var í
útiverkum með piltunum. Sigga var
ekki sterkbyggð, á miðjum aldri
fékk hún lömunarveiki sem ég veit
hún náði sér aldrei alveg af. Samt
var hún ótrúlega seig og henni féll
aldrei verk úr hendi. Eftir að hún
kom í Hlíð, þar sem hún gat ekki
sýslað við mat og kaffi fyrir gesti
sína, sat hún og prjónaði leista af
öllum stærðum. Ég held að öll mín
börn og barnabörn hafi fengið leista
frá henni og þeir voru listavel gerð-
ir.
Elsku Sigga mín, ég veit þú varst
hvíldinni fegin, þetta var orðin löng
ævi, nærri 98 ár. Þú kveiðst ekki
dauðanum því þú áttir svo sterka
trú. Að leiðarlokum þakka ég þér
alla þína góðvild og tryggð við mig
og mína.
Elsku Beta mín, Guð gefi þér
styrk. Helga, Freyja, Soffía, Steinn
og fjölskyldur, innileg samúð til
ykkar allra.
Svava og fjölskylda frá
Torfufelli.
HERBORG SIGRÍÐUR
HELGADÓTTIR
EIGI minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði ef
útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: Í sunnudags- og
þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstudag. Í miðviku-
dags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf greinin að ber-
ast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunninn eða eftir að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær berist innan hins til-
tekna skilafrests.
Skilafrestur
minningargreina