Morgunblaðið - 05.07.2001, Page 50
50 FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100 Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÁRIÐ 1993 á fjölmennum fundi í
Fjölbrautaskóla Vesturlands voru
stofnuð hagsmunasamtök orkunot-
enda HAB á Akranesi vegna þess
að notendur voru óánægðir með
sölufyrirkomulag, nýtingu vatnsins
og verðstefnu hitaveitunnar. Þær
breytingar sem boðaðar höfðu verið
á sölufyrirkomulagi sættu gagnrýni.
Forsvarsmenn hitaveitunnar og
bæjarfélagsins höfðu brugðist í því
að kynna málið og kanna hug íbú-
anna.
Kosin var stjórn á þessum fundi,
sem síðan átti marga viðræðufundi
með fulltrúum veitunnar og gerðar
voru bragarbætur og smám saman
náðist nokkuð góð sátt um sölufyr-
irkomulagið, þó svo að alla tíð hafi
verið óánægja með hversu verðlag
hefur orðið að vera hátt.
Síðar voru Rafveita Akraness,
Hitaveita Akraness, Áhaldahús bæj-
arins og Andakílsárvirkjun samein-
uð undir heitinu Akranesveita. Þá
hefur undanfarin misseri verið unn-
ið að enn frekari hagræðingu í
rekstri Akranesveitu og spunnust
um það nokkrar deilur.
Sem fyrrum forsvarsmenn í hags-
munasamtökum viljum við fagna
samstarfi og sameiningu Akranes-
veitu við Orkuveitu Reykjavíkur.
Þetta er framtakssemi og bætir hag
íbúa og fyrirtækja hér á Skaga í
bráð og lengd. Það er von okkar að
almenn ánægja verði meðal bæjar-
búa um þessa ráðstöfun. Það sem
hagsmunasamtökin gerðu á sínum
tíma var mikilvægt skref á þessari
leið.
Að lokum, þá höfum við alltaf
fundið til þess hversu götulýsingin
nær skammt út aðalaðkomuleiðina í
bæinn. Í tilefni þessara tímamóta
viljum við hvetja til þess að bætt
verði við sem nemur einu götuljósi
fyrir hvert ár á þessari leið, sem
Rafveita Akraness hefur starfað og
sýna þar með að Akranes breiðir
faðminn á móti þeim sem koma ak-
andi í bæinn. Væri verðugt verkefni
að ljúka þessu fyrir 60 ára afmæli
Akraneskaupstaðar.
JÓN FRÍMANNSSON,
FRIÐRIK ALFREÐSSON,
JÓHANNES FINNUR HALL-
DÓRSSON.
Höfundar voru í forsvari fyrir
Hagsmunasamtök orkunotenda
HAB á Akranesi.
Hagsmunir orku-
notenda á Akranesi
Frá Jóni Frímannssyni, Friðriki
Alfreðssyni og Jóhannesi Finni
Halldórssyni:
VEGNA greinar Sigurbjarnar
Þorkelssonar sem birtist í Morg-
unblaðinu 12. júní sl. um íslenska
fánann, kristnina og frelsið mátti
ég til með að skrifa. Skrif hans
vöktu einhvern púka í mér, ef
púka skyldi kalla, því það sem
vakti mig til að skrifa þetta var
frekar réttlætiskennd. Nú efast ég
ekki um að Sigurbjörn meini það
sem hann var að skrifa og óski eft-
ir frelsi og kærleik öllum til handa.
Réttlætiskennd mín var vakin af
því að hann skrifar frá sjónarhorni
kristins manns og ég er alls ekki
sammála ýmsum þeim sjónarmið-
um sem í grein hans birtast.
Það frelsi sem Sigurbjörn gerir
sér tíðrætt um er takmarkað eða
„frelsi með kærleiksríkum, föður-
legum aga“ sem Sigurbjörn telur
að „við“ þurfum á að halda til að
geta lifað eðlilegu lífi og dafnað.
Ég hef oft áður rekist á þessa
tilhneigingu kristinna til að halda
því fram að „okkur“ sé ekki
treystandi til að lifa og dafna á
eigin forsendum heldur þurfum á
eftirliti að halda. Kristið fólk lifir
líka í því frelsi að vera fætt
syndugt og er þannig gert andlega
háð möguleikanum á fyrirgefningu
guðs. Að andlegt líf og atgervi
einstaklings þrífist undir oki
trúarbragða lít ég ekki á sem
frelsi. Ég get að einhverju leyti
skilið hvernig einstaklingur upp-
lifir frelsi í guðstrú þannig að við-
komandi deilir ábyrgðinni á eigin
lífi með sínum guði og finnur
þannig fyrir létti. En mér finnst
samt að merkingu orðsins „frelsi“
sé hér misboðið. Ég held að eng-
inn geti upplifað frelsi þegar frels-
ið er tilkomið vegna gjafmildi ein-
hverrar sýnilegrar eða ósýnilegrar
persónu eða veru. Frelsi sem er
gefið er auðvelt að taka aftur. Að
vera öðrum háður um frelsi er
ekki að vera frjáls. Frelsi sem
hver skapar sér sjálf(ur) er eitt-
hvað varanlegt.
Sjálfskipaðir kristniboðar eins
og Sigurbjörn hafa gjarnan viljað
þakka kristinni trú tilurð kærleika
milli manna í stað þess að horfa á
kærleikann sem eðlilega tilfinn-
ingu tilkomna án skylduboðs. Þeir
ganga einnig útfrá því að þeir
þekki lífið og ýja jafnvel að því að
enginn komi til með að kynnast líf-
inu nema gegnum trú á hinn
kristna guð.
Ég tel að ekki sé til neinn einn
sannleikur. Hver gerð trúarbragða
hefur mögulega eitthvað fram að
færa og hver flokkur hugmynda-
fræði einnig. Kristið fólk, sem og
allir sem tilheyra ákveðnum trú-
flokki, verður bara að kyngja því
að þeirra trúarbrögð eru ekki
endilega merkilegri en önnur
trúarbrögð þó að þeim finnist það.
SIGURÐUR HARÐARSON,
Grettisgötu 6, Reykjavík.
Enn fara
kristnir offari
Frá Sigurði Harðarsyni: