Morgunblaðið - 27.03.2002, Qupperneq 40

MINNINGAR
40 MIÐVIKUDAGUR 27. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Aðalbjörg Júl-íusdóttir fæddist
á Seyðisfirði 20. jan-
úar 1914. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 15. mars
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Ólöf
Anna Guðmunda Sig-
urjónsdóttir, f. 20.
september 1889, d. 8.
febrúar 1960, ættuð
úr Þingeyjarsýslu, og
Júlíus Einarsson, f.
23. apríl 1889, d. 11.
júlí 1969, póstur og
bóndi, ættaður frá
Húsavík í Borgarfirði eystra. Hún
var þriðja í röðinni af börnum
þeirra hjóna en þau voru alls tíu.
Fjögur þeirra dóu í frumbernsku.
Elst var Sigurjóna, f. 20. júní 1909,
d. 9. apríl 1981, þá kom Unnur, f.
13. janúar 1913, d. 1934, en síðan
voru Einar, f. 14. mars 1916, d. 19.
ágúst 1980, Guðbjörg, f. 11. maí
1925, d. 19. febrúar 1976, og Sig-
urður, f. 25. júní 1927, d. 9. október
1991. Þegar Aðalbjörg var á sex-
tánda ári fluttist hún suður og bjó
þá fyrst í Hafnarfirði, síðan flutti
hún til Reykjavíkur.
Hinn 22. september 1934 giftist
Aðalbjörg unnusta sínum, Arn-
grími Vilhjálmi Angantýssyni, f.
15. nóvember 1906. Hann var af
vestfirskum ættum, fæddur á Snæ-
fjöllum á Snæfjallaströnd. Foreldr-
ar hans voru Guðbjörg Einarsdótt-
ir, f. 23. apríl 1865, d. 1945, og
Angantýr Arngrímsson sjómaður,
f. 1863, d. 27. nóvember 1916. Vil-
hjálmur lést í Reykjavík 16. ágúst
1984. Fyrstu búskaparárin var Vil-
hjálmur sjómaður en í kringum
1946 kom hann í land og hóf störf
hjá Reykjavíkurborg. Þau bjuggu
Björn Steindór og Hjört Tý. d) Að-
albjörg Ósk, f. 8. ágúst 1967, fyrr-
verandi maki Einar Björnsson, f.
17. september 1967, og eiga þau
Guðjón Snæ. e) Björk Berglind, f. 9.
febrúar 1969, fyrrverandi sam-
býlismaður Aðalsteinn Flosason, f.
23. mars 1969, og eiga þau Ásu
Dögg. f) Gunnar Örn, f. 4. nóvem-
ber 1975, fyrverandi sambýliskona
Birgitta Heiðrún Guðmundsdóttir,
f. 11. apríl 1974, og eiga þau Anítu
Rut og Agnesi Lóu. g) Jón Örn, f.
10. nóvember 1979. 3) Elsa, fast-
eignasali í Manassas í Bandaríkjun-
um, f. 5. nóvember 1942, gift Leifi
Péturssyni, f. 21. mars 1934, og
eiga þau tvö börn: a) Pétur, f. 2.
janúar 1966, kvæntur Barböru Pét-
ursson, f. 31. ágúst 1970, og eiga
þau Róbert og Eric. b) Kristín, f. 1.
september 1970, gift Mark Riddell,
f. 15. janúar 1968, og eiga þau Rak-
el Öllu og Samönthu Madalyn. 4)
Hafsteinn, verslunarmaður á Ísa-
firði, f. 7. mars 1944, kona hans er
Halla Sigurðardóttir, f. 2. ágúst
1947, og starfar hún við liðveislu.
Eiga þau eina fósturdóttur, Dag-
björtu Fjólu, f. 3. janúar 1976, í
sambúð með Bjarna Henrýssyni, f.
4. janúar 1976. 5) Guðrún, skrif-
stofumaður, f. 12. mars 1947, bú-
sett í Hafnarfirði, gift Karli B. Guð-
mundssyni, f. 10. febrúar 1947,
rafeindavirkja, og eiga þau þrjú
börn: a) Margrét Björg, f. 19. sept-
ember 1968, gift Þorsteini Sigur-
mundasyni, f. 6. maí 1966, og eiga
þau Rakel Birnu og Birgi Þór. b) Ír-
is Anna, f. 7. september.1971, gift
Herði Þórhallssyni, f. 27. apríl
1967, og eiga þau Vífil og óskírðan
son. c) Guðmundur Ingi, f. 1. mars
1975.
Aðalbjörg tók mikinn þátt í starfi
aldraðra í Gerðubergi og kórstarfi
þar. Hún bjó í Vesturbergi 78 þar
til fyrir sjö árum er hún fluttist á
Hrafnistu í Reykjavík.
Útför Aðalbjargar verður gerð
frá Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
víða í austurborg
Reykjavíkur en í
kringum 1950 fengu
þau úthlutað lóð í
Smáíbúðahverfinu í
Akurgerði 46 og hóf-
ust þau handa við
byggingarfram-
kvæmdir og fluttu í
Akurgerði árið 1954.
Aðalbjörg vann utan
heimilis við fiskvinnslu
og fleira. Aðalbjörg og
Vilhjálmur eignuðust
fimm börn. Þau eru: 1)
Unnur, húsmóðir og
fyrrverandi skrif-
stofumaður, f. 2. júlí 1935, búsett í
Reykjavík. Hennar maður var Sig-
urhjörtur Pálmason verkfræðing-
ur, f. 29. janúar 1926. Hann lést 28.
apríl 2001. Þeirra synir eru: a) Vil-
hjálmur Örn, f. 16. mars 1962,
kvæntur Sigríði Auði Arnardóttur,
f. 12. júní 1965, og eiga þau Unni
Svölu. b) Pálmi Jósef, f. 25. október
1965, í sambúð með Sigrúnu Sól
Ólafsdóttur, f. 31. ágúst 1968, og
eiga þau Sigurhjört. 2) Angantýr,
bakarameistari, búsettur í Kópa-
vogi, f. 15. september 1938. Kona
hans er Guðrún Ása Björnsdóttir, f.
25. september 1941, verslunarmað-
ur, og eiga þau sjö börn: a) Kristín
Birna, f. 22. september 1960, gift
Kristleifi Gauta Torfasyni, f. 31.
mars 1958, og eiga þau Guðrúnu
Ásu, Torfa Björn, Daníel Hrafn og
Andra Tý. b) Arngrímur Vilhjálm-
ur, f. 13. október 1962, í sambúð
með Maríu Oddbjörgu Jóhanns-
dóttur, f. 5. desember 1964, og
þeirra börn eru Arnar Davíð,
Bjarki Freyr og Hlynur Helgi. c)
Björn Páll, f. 3. febrúar 1966,
kvæntur Elísabetu Önnu Hjartar-
dóttur, f . 9. ágúst 1969, og þau eiga
Kveðja frá börnum
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda
sem gefur þjóðinni ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum eins og þú.
(Davíð Stefánsson.)
Takk fyrir tímann sem með þér við áttum.
Ljós þitt mun loga og leiðbeina áfram,
lýsa upp veg okkar fram á við.
Gefi þér Guð og góðar vættir
góða tíð eftir kveðjuna hér,
þinn orðstír mun lifa um ókomna daga
indælar minningar hjarta okkar ber.
(P.Ó.T.)
Guð geymi þig, elsku Alla mín.
Þín tengdadóttir,
Ása.
Ég man fyrst eftir Öllu sem ungri
konu, hún hafði verið að vinna við
heimilisstörf hjá fólki sem ég þekkti
vel. Ég hef aldrei séð slík glansandi
blöndunartæki eins og hún töfraði
fram með hreinsilögum sínum og
vinnulipurð. Það var mörg fjölskyld-
an í Reykjavík sem vildi aðeins
njóta vinnu frá Öllu vegna vand-
virkni hennar og þægilegs viðmóts.
Það var alltaf gaman þar sem
Alla var, stutt í kímnina og að eiga
með henni gott spjall um menn og
málefni. Ég vann eitt sumar á Norð-
urbrún, sem er dvalarheimili í
Reykjavík. Þá bjó Alla á dvalar-
heimilinu Hrafnistu. Ég hafði starf-
að þar í nokkra daga þegar Alla
kom í heimsókn til mín og færði mér
gjöf í tilefni míns nýja sumarstarfs.
Hún var svo vel klædd og með fal-
legan hatt.
Öllu veittist auðvelt að flytja á
Hrafnistu úr íbúðinni sinni í Vest-
urbergi. Ég minnist litlu ferðatösk-
unnar sem hún pakkaði niður í og
bar með sér og innihélt það sem hún
þarfnaðist mest. Það var gott að
koma til hennar á Hrafnistu. Her-
bergið var bar merki um hennar
góða smekk. Þar var að finna
skrautmuni, lampa, eldhúsáhöld,
myndaramma og myndaalbúm,
teppi og stóla, allt í svo fallegum lit-
um. Alla var listhög kona og handa-
vinnan hennar á Hrafnistu er dýr-
mæt okkur sem fáum að njóta
hennar. Það voru meðal annars mál-
aðar postulínsstyttur og handmál-
aðir dúkar.
Einu sinni sem oftar vorum við á
góðri stund að drekka kaffi og borða
kökur heima hjá Unni og Sigurhirti
og njóta þess að vera til, sem var
svo auðvelt með Öllu. Ég man svo
vel eftir þessum orðum sem hún
sagði við mig og ég skrifaði niður til
að geyma: „Góðar stundir, þær eru
aldrei of vel metnar að gæðum.“
Hugsunin í þessari stuttu setningu
lýsir svo vel hennar jákvæða hug-
arþeli og hlýju. Guð blessi minningu
þína, kæra Alla.
Þóra Benediktsson.
Jæja, elsku amma mín, þá ertu
farin frá okkur. Sem betur fer fyrir
þig var þetta ekki langt stríð hjá þér
en því verra fyrir okkur sem sökn-
um þín svona mikið. Þú varst svo
falleg og friðsæl þar sem þú varst
búin að kveðja uppi á spítala.
Mig langar svo að þakka þér fyrir
allar stundirnar sem við áttum sam-
an, þegar við bjuggum í sömu blokk
í Vesturberginu. Það var alveg
ómetanlegt að fá að skyggnast inn í
líf þitt eins og það var og eins og
það var hjá mörgum á fyrri hluta 20.
aldar. Og fá að heyra um það þegar
þú og afi komuð saman á skipinu til
Seyðisfjarðar og hann var einmitt
að fara að búa í þínum föðurhúsum.
Og þú kolféllst fyrir honum með
þessi líka brúnu augu. Þar fyrir utan
áttum við líka „sama afmælisdaginn“
eins og þú þreyttist aldrei á að
minna mig á, ég afmæli og þið afi
trúlofunarafmæli.
Fjórtán ára fórst þú í vist í Hafn-
arfjörðinn og vannst lengi sem þrifa-
kona hjá ýmsu fólki. Maður vissi allt-
af að eitthvað stóð til þegar þú varst
komin að fægja silfrið, það stóð aldr-
ei á því. Eins áttir þú alltaf bláan
ópal handa okkur krökkunum þegar
þið afi komuð og minnir blár ópal
mig alltaf á ykkur. Ég vil líka þakka
þér fyrir hvað þú varst alltaf glöð og
hress. Og það var svo gott að koma á
fallega heimilið þitt því þú varst allt-
af að segja mér sögur síðan í gamla
daga, það var eins og þú vissir að ég
hefði mikinn áhuga á að heyra þær,
því ég veit ekki til þess að þú hafir
sagt systkinum mínum þær.
Sjúkrahúspresturinn, hann Birgir,
fór með svo fallega bæn fyrir þig
sem ég er viss um að þú skynjaðir,
hún er svona:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
siti guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
Elsku amma mín, ég veit að afi
bíður fullur tilhlökkunar eftir að
hitta þig, því langar mig að þakka
þér fyrir samfylgdina og óska þér
guðsblessunar.
Vertu sæl.
Þín
Aðalbjörg Ósk.
Elsku amma, okkur langar að
kveðja þig með nokkrum orðum. Þú
fórst mjög snöggt en það var
kannski bara þinn stíll, vegna þess
að þú varst alltaf á fullu út um allt.
Eftir að afi dó og þú hættir að
hlaupa í kringum hann ákvaðstu að
hlaupa bara upp í strætó og flækjast
um bæ og borg. Þú varst heppin að
fá að halda andlegri heilsu þinni og
þú varst alltaf með allt á hreinu, t.d.
öll afmæli. Alltaf hringdir þú ef ein-
hver átti afmæli og þá varstu búin að
útbúa einhverja afmælisgjöf, eins
var með allar jólagjafirnar sem þú
varst búin að vera að mála allan vet-
urinn og við vitum að jólatrén sem
þú gafst Gauja og Ásu eiga eftir að
lýsa til minningar um þig um
ókomna framtíð. Ég veit að þú
misstir mikið í fyrravor þegar Sig-
urhjörtur kvaddi svo snöggt en hann
var alltaf svo góður við þig. Við
þökkum fyrir allar góðu minning-
arnar sem þú skildir eftir hjá okkur.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu,
halt mér fast í spori þínu
að þú farir aldrei frá mér,
alltaf Jesús vertu hjá mér.
Þín barnabörn
Kristín, Arngrímur,
Björn, Aðalbjörg, Björk og
Gunnar.
Amma Alla var þannig manneskja
að okkur þótti hún aldrei gömul
þrátt fyrir háan aldur því hún var
ung í anda. Alla var sterkur per-
sónuleiki, greind, með létta lund,
stutt var í hláturinn og gerði hún þá
oft grín að sjálfri sér. Hún hafði
ákveðnar skoðanir á hlutunum og
kom þeim á framfæri á hnitmiðaðan
hátt án nokkurra málalenginga. Það
voru mörg gullkornin sem frá henni
komu. Alla hafði svo gaman af lífinu
og kunni virkilega að njóta þess, og
hún bar með sér kraft og gleði hvert
sem hún fór.
Alla lifði svo sannarlega fyrir fjöl-
skyldu sína og bar hag hennar mjög
fyrir brjósti og fylgdist vel með lífi
og starfi barna, tengdabarna, barna-
og langömmubarna sinna. Það var
svo gott að fá hringingu frá henni
því þessum símtölum fylgdi svo mikil
hlýja. Alla var félagslynd og vildi
vera á ferðinni enda fannst henni
það ekki tilökumál að bregða sér til
dóttur sinnar til Bandaríkjanna sem
hún gerði oft. Það var alltaf gaman
að fá Öllu í heimsókn, svo fallega
klædda og vel til hafða og það stafaði
svo miklum kærleika frá henni. Við
fjölskyldan munum varðveita minn-
inguna um okkar kátu og kærleiks-
ríku ömmu og langömmu. Við þökk-
um þér fyrir allt. Guð blessi
minninguna um þig.
Vilhjálmur Örn,
Sigríður Auður,
Unnur Svala.
Elsku amma okkar, Aðalbjörg
Júlíusdóttir, lést í friðsæld.
Þegar við setjumst niður og hugs-
um til baka er það svo margt sem
gleður okkur þegar minningarnar ná
flugi.
Eitt það fyrsta sem kemur upp í
hugann er bleiki liturinn sem var í
miklu uppáhaldi hjá þér og mátti sjá
hann hvarvetna hvort sem það voru
gardínur eða varalitur.
Þegar afi okkar, Vilhjálmur Ang-
antýsson, lést árið 1984 þá fórst þú
að stunda félagsstarf aldraðra í
Gerðuberg af miklum eldmóði. Þar
kynntist þú mörgum og varð Gerðu-
berg um tíma þitt annað heimili. Það
var ánægjulegt að fylgjast með
hvernig þú blómstraðir og geislaðir
af gleði í þessu starfi. Þarna komu
fram áður óþekktir hæfileikar sem
þú hafðir ekki haft tíma til að rækta.
Fjölskylda þín er orðin stór og
einnig áttir þú stóran vinahóp sem
þú ræktaðir vel. Þú vílaðir ekki fyrir
þér að heimsækja okkur suður í
Hafnarfjörð þótt þú hafir aldrei haft
bílpróf og þyrftir að treysta á stop-
ular almenningssamgöngur og lúna
fætur. Að skreppa til Ameríku til að
heimsækja Elsu og Leif var heldur
ekki mikið mál fyrir þig, þótt það
þyrfti að keyra þig í hjólastól út að
flugvél.
Við barnabörnin höfum lært af
þér að aldurinn er afstæður.
Við kveðjum þig með söknuði í
huga en við vitum að afi tekur vel á
móti þér.
Margrét Björg, Íris Anna
og Guðmundur Ingi.
Það eru ýmsar myndir og minn-
ingar sem koma upp í hugann þegar
maður sest niður og lætur hugann
reika um ömmu. Fyrstu minningar
mínar um ömmu og afa eru frá þeim
árum sem þau bjuggu í Safamýrinni,
svo til í næsta húsi við okkur. Mér
þóttu það mikil forréttindi að svona
stutt væri að fara til afa og ömmu,
og eins fyrir þau að koma til okkar.
Það fór t.d. ekki milli mála þegar
amma hafði verið í heimsókn og
maður kom heim úr skólanum. Þá
beið yfirleitt pönnukökubunki á eld-
húsborðinu eða nýlöguð bananaterta
og kannski búið að vaska upp og
taka svona aðeins til hendinni. Það
er ekki hægt að segja það um hana
ömmu mína að hún hafi setið með
hendur í skauti, hún var alltaf boðin
og búin að létta undir með öðrum og
aðstoða fólk á allan mögulegan hátt.
Margar ferðir fór ég með afa og
ömmu á Hrafnistu í Reykjavík, til að
heimsækja eldri ættingja og vini, en
þar bjó amma svo síðustu árin og
leið vel í góðum félagsskap. Og þar
kvöddumst við í síðasta skipti þrem-
ur dögum áður en hún kvaddi þenn-
an heim.
Ég vil þakka ömmu minni fyrir
allar góðar gjafir í gegnum lífið. Guð
blessi minningu hennar.
Pálmi J. Sigurhjartarson.
AÐALBJÖRG
JÚLÍUSDÓTTIR
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986

 

    
   

 
 





 

  


 

  



 
    

 

  

   

  ! " 
 # $  % &' 

( )   

% ()   

 *)   

+ ,    )