Morgunblaðið - 20.04.2002, Qupperneq 44

UMRÆÐAN
44 LAUGARDAGUR 20. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
KRISTNIBRAUT 37-41
GRAFARHOLTI
Sölusýning í dag, laugardag, og á morgun, sunnudag, milli
kl. 13 og 16. Um er að ræða nýtt fjölbýlishús sem er í bygg-
ingu á góðum útsýnisstað norðanmegin í hverfinu. Tvær full-
búnar íbúðir til sýnis á staðnum.
Gjörið svo vel að líta við. Sölumenn frá Skeifunni
fasteignamiðlun og byggingaraðili á staðnum.
HINN 25. maí nk.
munu Reykvíkingar
ganga að kjörborðinu.
Sú ákvörðun sem þeir
taka í kjörklefanum
getur skipt miklu máli
fyrir framtíðarhag
þeirra. Skuldir borgar-
innar hafa aukist gíf-
urlega í tíð núverandi
meirihluta R-listans.
Að skuldadögum kem-
ur þótt síðar verði.
Annaðhvort verður að
hækka álögur á borg-
arbúa til að standa
undir aukinni skulda-
byrði eða fresta verður
framkvæmdum og
draga úr þjónustu. Það síðara hefur
verið áberandi í stjórnsýslu R-
listans. Mikilvægum framkvæmdum
í samgöngumálum borgarinnar hef-
ur verið frestað um óákveðinn tíma
eins og bygging mislægra gatna-
móta við Miklubraut og Kringlu-
mýrarbraut þó um sé að ræða ein
hættulegustu gatnamót borgarinn-
ar. Biðlistar eftir dagvist á vegum
borgarinnar lengjast þrátt fyrir að
afnám biðlistanna hafi
verið eitt aðalkosn-
ingaloforð R-listans
undanfarin kjörtíma-
bil. Biðlistar eftir
hjúkrunarrýmum fyrir
aldraða hafa einnig
lengst verulega. Um er
að ræða ófremdar-
ástand og eru mörg
dæmi um það að eldri
Reykvíkingar hafi
þurft að flytja í ná-
grannasveitarfélögin
til að fá úrlausn mála
sinna. Sjálfstæðismenn
vilja tryggja hag eldri
borgara og öryrkja.
Efna á til sérstaks
átaks í þessum málum í samvinnu
við ríkisvaldið, lífeyris- og sjúkra-
sjóði og verja milljarði til að fjölga
hjúkrunarrýmum fyrir aldraða og
eyða þannig biðlistum. Einnig verð-
ur eldra fólki og öryrkjum gert auð-
veldara að búa sem lengst í eigin
húsnæði. Þetta verður gert með því
að stórlækka fasteignaskatta á íbúð-
arhúsnæði eldri borgara og öryrkja.
Einnig verður lögð áhersla á að efla
þjónustu til eldri borgara sem halda
eigið heimili þannig að þeir geti ver-
ið sem lengst heima. En það eru
ekki allir öryrkjar og eldri borgarar
sem eru svo heppnir að búa í eigin
húsnæði. Sjálfstæðismenn leggja
áherslu á að leysa húsnæðisvanda
þeirra fjölskyldna sem búa við óvið-
unandi aðstæður og eru á biðlistum
eftir félagslegu húsnæði. Þetta
verður gert með því að fjölga leigu-
íbúðum á vegum borgarinnar.
Reykvíkingar, atkvæði okkar skipta
máli. Af útslitum kosninganna
ræðst hvaða hagsmunir verða látnir
hafa forgang næstu árin í stjórn
borgarinnar.
Betra líf fyrir eldri
borgara og öryrkja
Þórey
Aðalsteinsdóttir
Höfundur er lögfræðingur.
Reykjavík
Sjálfstæðismenn, segir
Þórey Aðalsteinsdóttir,
vilja tryggja hag eldri
borgara og öryrkja.
Í LEIÐARA í nýj-
asta hefti breska viku-
ritsins „The Econom-
ist“ er fjallað um átökin
í Miðausturlöndum.
Þar segir meðal annars
að Palestínumenn og
Ísraelar saki hverjir
aðra um að eyðileggja
allar vonir um frið.
„The Economist“ segir
að báðir hafi rétt fyrir
sér.
Á Íslandi er hópur
manna sem má ekkert
annað heyra en að allt
sem fari úrskeiðis sé
Ísraelum, og Ísraelum
einum að kenna. Einn þessara
manna er Guðbrandur Gíslason,
framkvæmdastjóri, sbr. grein hans í
Morgunblaðinu 16. þessa mánaðar.
Samkvæmt hans kenningum er Ísr-
aelsríki eiginlega ekki til, heldur að-
eins samansafn af vondum gyðingum
sem „sölsuðu undir sig ættjörð Pal-
estínumanna, og hröktu þá í útlegð“.
Og, segir hann: „Allt sem Palestínu-
menn hafa gert er afleiðing þessarar
svívirðu, og veikburða tilraun þeirra
til að ná fram rétti sínum.“ Jæja. Það
þýðir náttúrlega lítið að deila við
mann sem hefur svona fastmótaðar
og ákveðnar skoðanir. Fyrir aðra
lesendur er þó rétt að leiðrétta það
sem Guðbrandur segir um samn-
ingaviðræðurnar í Camp David.
Hann segir að það sé Stóralygi, frá
áróðursmeisturum Ísraela, að Ara-
fat hafi hafnað aðgengilegum friðar-
tillögum Ehuds Baraks. Guðbrandur
segir að um þetta hafi fjölmargir
vitnað, sem voru viðstaddir viðræð-
urnar, þar á meðal sumir öflugustu
stuðningsmenn Ísraela, í bandarísku
utanríkisþjónustunni. Guðbrandur
nafngreinir engan þessara manna.
Ég get hinsvegar nafngreint mann,
sem þarna var viðstaddur, og sem
segir allt annað. Sá maður heitir Bill
Clinton, og hann stjórnaði þessum
fundi. Hann var Arafat mjög reiður
fyrir að hafna tillögum Baraks, og
sagði að hann hefði þarna eyðilagt
sögulegt tækifæri til friðar í Mið-
austurlöndum.
Nokkrum mánuðum
eftir að Clinton lét af
embætti, var frétta-
maður vikuritsins Time
í fámennu samkvæmi,
þar sem Clinton talaði
mjög opinskátt um til-
raunir sínar til að koma
á friði, og vonbrigðin
yfir að það skyldi ekki
takast. Hann sagði frá
því að einn síðustu dag-
anna sem hann var í
Hvíta húsinu, hefði
Arafat hringt í sig til
þess að kveðja. Arafat
hefði sagt við sig að
lokum: „Þú ert mikil-
menni.“ Clinton sagði að hann hefði
svarað: „Nei, það er ég ekki. Og það
er þér að kenna.“ Stóralygin er því
upprunnin hjá áróðursmeisturum
Arafats, sem eru að reyna að endur-
skrifa söguna, sér til framdráttar.
Palestínumenn þurfa svosem ekki
á sjónhverfingum að halda þessa
dagana því mönnum ofbýður þær
heiftarlegu árásir sem Ariel Sharon
lætur gera á byggðir þeirra. Það er
ekki hægt að réttlæta það að leggja
heilu bæina í rúst og drepa og meiða
fjölda óbreyttra borgara, til þess að
ná sér niðri á tiltölulega fámennum
hópi hryðjuverkamanna. Arafat ber
þó ekki minni ábyrgð á ástandinu en
Sharon. Hann hefur leynt og ljóst
stutt sprengjumorðingjana, sem
hafa drepið hundruð Ísraela á und-
anförnum misserum. Ef það hefði
hentað honum hefði hann getað
stöðvað þessar árásir fyrir löngu. Og
þá um leið hefði verið hætt árásum
Ísraela á palestínskar byggðir.
Það er dálítið kúnstugt að sjá
Yasser Arafat hampað sem friðar-
postula og píslarvotti. Ekki síst þeg-
ar haft er í huga að Ísrael er alls ekki
fyrsta þjóðin sem sendir skriðdreka
gegn honum. Á sjöunda áratugnum
hafði hann bækistöðvar sínar í Jórd-
aníu, ásamt þúsundum vígamanna, í
samtökunum PLO.
Þar var yfirgangur þeirra slíkur
að árið 1970 sendi Hussein, konung-
ur Jórdaníu, skriðdrekasveitir sínar
inn í flóttamannabúðirnar þar sem
PLO hélt til, og hrakti þá úr landi.
Sýrlendingar neituðu PLO um bæki-
stöðvar og þá lá leiðin til Líbanons.
Líbanon var, hernaðarlega, margfalt
veikara en Sýrland, og Líbanir fengu
ekki rönd við reist þegar þúsundir og
aftur þúsundir vígamanna Arafats
streymdu yfir landamærin.
Ríkisstjórn Líbanons reyndi að
hafa hemil á Arafat og mönnum hans
með samningum en þeir voru allir
sviknir. Nýir samningar voru gerðir
en Arafat sveik þá jafnóðum. Eftir
margra ára sviksemi sendi ríkis-
stjórn Líbanons her sinn gegn Ara-
fat og mönnum hans, árið 1973. Þeim
bardögum lauk með Malkert sam-
komulaginu þar sem Arafat lofaði að
flytja þungavopn frá flóttamanna-
búðum sínum, hætta hryðjuverkum í
Líbanon og hætta að nota flótta-
mannabúðirnar sem æfingabúðir
fyrir hryðjuverkasveitir sínar. Enn
sveik Arafat og Palestínumenn áttu
stóran þátt í borgarastríðinu í Líb-
anon 1975-1976, sem kostaði um sex-
tíuþúsund manns lífið.
Arafat hélt áfram að semja og
svíkja þartil Ísraelar stigu það
óheillaskref, árið 1982, að gera inn-
rás í Líbanon. Það var þáverandi
varnarmálaráðherra Ísraels, Ariel
Sharon, sem stýrði þessari innrás,
og hann fór langt fram úr því umboði
sem ríkisstjórnin hafði veitt honum.
Umboðið fól í sér takmarkaða og
snögga árás innfyrir landamæri Líb-
anons til þess að hreinsa burt víg-
hreiður sem voru notuð til þess að
skjóta eldflaugum inn í Ísrael. En
Sharon hefur alltaf túlkað umboð og
skipanir eftir eigin höfði og fyrr en
varði var hann búinn að hertaka
Beirút.
Þeir Sharon og Arafat hafa því
lengi eldað saman grátt silfur. Þeir
hata hvor annan eins og pestina og
það er erfitt að sjá að þeir geti
nokkrusinni sest saman að samn-
ingaborðinu. Er annar þeirra skárri
en hinn? Mín skoðun er sú að þessir
tveir gömlu stríðsjálkar séu tíma-
skekkja og hvor um sig ógæfa sinnar
þjóðar.
Friðarpost-
ulinn Arafat
Óli Tynes
Miðausturlönd
Mín skoðun er sú,
segir Óli Tynes, að
þessir tveir gömlu
stríðsjálkar séu tíma-
skekkja og hvor um sig
ógæfa sinnar þjóðar.
Höfundur er fréttamaður.
VORIÐ er að koma.
Eitt af vorverkunum
er að unglingar í 10.
bekk grunnskóla fara í
gegnum samræmdu
prófin, og hafa þar
með lokið skólaskyldu.
Í gegnum tíðina hef-
ur það verið stórt
verkefni í lífi ungling-
anna. Það er í raun
mikill áfangi að ljúka
grunnskólanum og
ekki verra að standa
sig vel í prófunum. Það
skapast alltaf ákveðið
andrúmsloft í kringum
lok prófanna.
Því miður hefur það
stundum vakið hjá okkur foreldr-
unum og öðrum sem vinna með ung-
lingum dálítinn kvíða, þegar til þess
er hugsað hvernig unglingarnir
muni nú fagna þessum áfanga.
Eitt hefur mér lærst í starfi mínu
sem uppalandi og sem prestur í
vinnu með unglingum, það er hversu
mikilvægt það er að vera myndugur.
Myndugleiki er það að iðka sjálfs-
skoðun og hafa gert sér grein fyrir
veikleikum sínum og styrk, og
kunna sjálf að meta það sem við höf-
um fram að færa. Við höfum þekk-
ingu, hæfileika og lífsreynslu. Það
er óendanlega dýrmætt fyrir börnin
okkar að alast upp við myndugleika,
að finna að fullorðna fólkið geti
miðlað mikilvægum gildum, gefið
haldgóða vegvísa og sett sanngjarn-
ar reglur sem staðið er við. Þannig
hafa börnin okkar eitthvað að miða
við, þegar þau þurfa að taka ákvarð-
anir og standa með sjálfum sér síðar
á lífsleiðinni.
Mig langar að miðla ykkur af
reynslu minni sem prestur í mið-
borg Reykjavíkur. Miðborgin hefur
oft á tíðum verið staður þar sem
unglingar safnast saman í lok sam-
ræmdu prófanna. Ég minnist þess
þegar ég hóf starf mitt í miðborg-
inni fyrir fjórum árum. Þá var það
mér raunaleg lífsreynsla að fylgjast
með nokkur hundruð
unglingum „fagna“ því
að skólaskyldunni væri
lokið. Þessi fallegu
börn minntu mig helst
á það þegar ég bjó í
Vestmannaeyjum og
fylgdist með því þegar
lundapysjurnar flugu
ofan úr hömrunum
beint í ljósin og lentu
inni í miðjum bæ, þar
sem þær ráfuðu um í
umkomuleysi og fundu
að þær voru ekki á
réttum stað. En sem
betur fer búa í Vest-
mannaeyjum góðar
manneskjur sem leit-
uðu uppi þessi litlu skinn, fóru með
þau út að bryggju eða út á Eiði og
köstuðu þeim á flug í rétta átt.
Mér til mikillar gleði hafa þau
sem bera ábyrgð ákveðið að ganga
fram undir slagorðinu „Samtaka
nú!“. Skólar, foreldrafélög, Heimili
og skóli og ýmsar stofnanir sem
bera hag unglinga fyrir brjósti, hafa
tekið höndum saman og sýnt mynd-
ugleika. Skólar, foreldrafélög og fé-
lagsmiðstöðvar bjóða upp á
skemmtilegar og oft stórbrotnar
ferðir í lok prófanna. En lögregla og
þau sem starfa að æskulýðsmálum
hafa verið í öflugu samstarfi að
fylgjast með innan borgarmarka
ásamt foreldraröltinu.
Við sem stöndum að Miðborgar-
starfi KFUM/K, sem er leitar- og
næturstarf í miðborg Reykjavíkur,
höfum haft opið aðsetur okkar í
Austurstræti 20 undanfarin ár. Höf-
um við því vel getað fylgst með
þessari þróun. Og mér þótti það
ekki leiðinlegt að horfa á miðborg-
ina nær tóma á síðastliðnu vori er
samræmdum prófum var lokið, og
sitja með fullskrýddum lögreglu-
þjónum, útiklæddum foreldrum,
ÍTR-leiðtogum og æskulýðsfulltrú-
um kirkna borða vöfflur og sötra
kaffi og fara yfir þann árangur sem
hafði náðst með góðum samtaka-
mætti.
Það breytir ekki því að við þurf-
um að halda vöku okkar og vera
meðvituð um þann myndugleika
sem við eigum að rækta með okkur
sjálfum. Stöndum saman á þessu
vori og elskum börnin okkar.
Verum
myndug!
Jóna Hrönn
Bolladóttir
Prófin
Við þurfum, segir Jóna
Hrönn Bolladóttir, að
halda vöku okkar.
Höfundur er miðborgarprestur.
Gjafavara – matar- og kaffistell .
All ir verðflokkar.
- Gæðavara
Heimsfrægir hönnuðir
m.a. Gianni Versace.
VERSLUNIN
Laugavegi 52, s. 562 4244.