Morgunblaðið - 29.05.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 MIÐVIKUDAGUR 29. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ágúst Ásgríms-son fæddist á
Borg í Miklaholts-
hreppi 10. mars 1924.
Hann lést á Landspít-
ala í Fossvogi 19. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Anna
Stefánsdóttir, f. 1897,
d. 1967, og Ásgrímur
Gunnar Þorgrímsson,
f. 1895, d. 1983.
Systkini Ágústs eru
Soffía, f. 1917, búsett í
Noregi; Stefán, f.
1919, d. 1981; Ósk, f.
1921, d. 2002; Inga, f.
1927, búsett í Reykjavík; Halldór, f.
1931, d. 1998; Karl, f. 1935; búsett-
ur í Garðabæ.
Hinn 17. júní 1954 kvæntist
Ágúst Guðríði Ástu Björnsdóttur
frá Haukatungu í Kolbeinsstaða-
hreppi, f. 29. apríl 1930. Foreldrar
hennar voru Sigurrós Guðmunds-
dóttir og Björn Kristjánsson sem
bæði eru látin. Sonur Ágústs og
Guðríðar er Ásgrímur, f. 24. nóv-
ember 1967; sambýliskona hans er
Hjördís Björgvins-
dóttir, f. 11. desem-
ber 1967; þeirra börn
eru Björgvin Ágúst,
f. 26. desember 1991;
Birgir Björn, f. 9.
ágúst 1996; Steinunn
Ásta, f. 5. janúar
1998; og Ásgrímur
Heiðarr, f. 9. nóvem-
ber 2001. Ágúst ólst
upp í foreldrahúsum
á Borg, naut skóla-
vistar í sinni sveit, þá
var farkennsla í
sveitum, og síðan fór
hann einn vetur í
Íþróttaskólann í Haukadal. Ágúst
vann nokkur ár á eigin vörubíl í
vegavinnu og um árabil við akstur
á Sérleyfisbílum Helga Pétursson-
ar og hjá Landleiðum milli Hafn-
arfjarðar og Reykjavíkur. Leigu-
bílstjóri hjá Bæjarleiðum frá árinu
1954 til 1999. Ágúst átti farsælan
bifreiðastjóraferil alla tíð.
Útför Ágústs fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Aldur færist yfir, kraftur þrotinn
heilsa brostin, lífshlaupi lokið. Þann-
ig skiljum við flest við þennan heim
en á mismunandi aldursskeiði.
Ágúst Ásgrímsson var 78 ára þegar
hann kvaddi eftir erfið veikindi síð-
ustu þrjú árin. Það kemur skrítin
tilfinning upp að vera einn eftir af
okkur Borgarbræðrum svo sam-
rýndir sem við vorum en ég, litli
bróðir úr sjö systkina hópi, á þó
tvær systur eftir til að faðma.
Ágúst byrjaði ungur akstur sem
varð hans ævistarf, man þar fyrst
þegar hann stjórnaði hestum fyrir
heysleðanum af engjum, voru þá
oftast þrír hestar tengdir saman. Þá
kom vel fram hve lipurt og létt hon-
um var ökumansstarfið. Ungur að
árum eignaðist hann vörubíl, var
þar kappsfullur maður í vegavinnu á
daginn og lét sig ekki muna um að
fara tvær til þrjár ferðir á kveldi
með steypusand úr Miklaholts-
hreppi í Stykkishólm og moka með
handskóflu einn á. Fáir myndu leika
það eftir í dag. Íþróttamaður var
Ágúst af guðs náð og hefði náð langt
með þeirri aðstöðu sem til er í dag.
Ég leyfi mér að vitna í bók sem heit-
ir Íslensk glíma og glímumenn eftir
Kjartan Bergmann Guðjónsson sem
kom út 1993. Þar er Ágústi lýst svo.
„Ég minnist Ágústs sem eins af
efnilegustu glímumönnum, sem not-
ið hefur kennslu minnar í íslenskri
glímu. Í honum bjuggu svo góðir
íþróttahæfileikar og glímumann-
skostir sem best verður á kosið.
Léttleiki, mýkt og lipurð samhliða
drengilegri framkomu í beitingu
krafta við útfærslu og endi glímu-
bragðs, andlegt og líkamlegt jafn-
vægi voru honum meðskapaðir eig-
inleikar.“ Í frjálsum íþróttum vann
hann marga sigra. Þar stóð hæst
15,01 í kúlvarpi og var þá annar Ís-
lendingurinn sem kastað hafði yfir
15 metra. 1949–1961 var Ágúst
fimm sinnum þátttakandi í lands-
mótum Ungmennafélags Íslands og
var í fremstu röð glímumanna og
frjálsíþróttamanna. 1951 var hann
þátttakandi í þriggja landa lands-
keppni í frjálsum íþróttum sem
fram fór í Noregi. 1961 sigraði hann
í kúluvarpi í Danmörku á móti milli
ungmennafélaga á Norðurlöndum.
Ég man Ágúst koma með fulla rútu
af fólki á héraðsmótin og fara beint í
keppni og eignast heilt safn af verð-
launagripum.
Góður söngmaður var Ágúst og
var mikil driffjöður í kór Snæfell-
inga í Reykjavík.
Virðing mín fyrir stóra bróður var
mikil og ekki spillti fyrir þegar hann
kom að Borg í heimsókn á gljáfægð-
um Chevrolet og lánaði mér á
sveitaböllin. Þá stækkuðu sumir
ansi mikið.
Ágúst var mikið snyrtimenni og
voru bílar hans alltaf til sóma. Það
muna margir eftir bílstjóranum á R
7071 á Bæjarleiðum koma út og
opna fyrir farþegum og það sást
sjaldan ryk á bíl með því númeri.
Mikið er að þakka á stund sem
þessari sem orð fá ekki lýst, fengið
að alast upp og læra svo margt af
stóra bróður, njóta þeirrar miklu
gestrisni og vináttu þeirra hjóna
Guðríðar og Gústa alla tíð. Það var
oft glatt á hjalla í Blönduhlíðinni og
síðan í Barðavoginum að ógleymd-
um veiðiferðum og skemmiferðum.
Ég leyfi mér að þakka starfsfólki á
öldrunardeild 4.B á sjúkrahúsinu í
Fossvogi fyrir frábæra hjúkrun og
umönnun míns kæra bróður nú síð-
ustu vikur. Þar fer fagfólk. Seint
mun ég gleyma þeim hjónum Jó-
hönnu og Halldóri Helgasyni fyrir
alla þeirra vináttu, umhyggju og
hjálp við Ágúst.
Við Oddbjörg vottum Guðríði, Ás-
grími, Hjördísi og litlu afabörnunum
fjórum okkar innilegustu samúð og
biðjum algóðan guð að styrkja þau
og styðja.
Ég er þess fullviss að nú er Ágúst
kominn í faðm foreldra, systkina og
allra þeirra fjölmörgu vina sem
kvatt hafa þennan jarðneska heim.
Guð blessi minningu um góðan
dreng.
Karl Ásgrímsson.
Á stundu sem þessari er gott að
geta litið aftur og hugsað með hlý-
hug: Hvenær man ég fyrst eftir
Gústa frænda? Sennilega eru fyrstu
minningarnar um alla fallegu og
gljáfægðu bílana sem hann ók í
gegnum tíðina. Chevrolet Impala,
sannkölluð drossía, var nokkuð sem
ungur drengur á hvítbotnuðum
gúmmískóm í sveit var heillaður af
enda í öðrum gæðaflokki en Willys
og Land Rover.
Minn kæri frændi kvaddi þennan
heim á hvítasunnudagskvöld eftir
erfið veikindi enda var þetta honum
kærkomin hvíld. Einhvern veginn
vonaði maður að hann næði sér upp
aftur eins og fyrir rúmu ári þegar
hann komst aftur af stað eftir öll
veikindin en nú var þrótturinn á
enda.
Það var alltaf mikill glæsileiki yfir
frænda enda ungur frækinn íþrótta-
maður og náði langt bæði í kúlu-
varpi og glímu. Meðal annars náði
hann að keppa fyrir hönd Íslands á
erlendri grund og gekk vel. Þeir
voru glæsilegir á velli bræðurnir á
Borg, þessir góðu íþróttamenn sem
sópuðu að sér verðlunum hér á ár-
um áður. Ekki spilltu þær fyrir
systurnar sem hvöttu þá til dáða
enda alla tíð mjög samrýndur systk-
inahópur sem var sveit sinni og hér-
aði til sóma hvar sem farið var.
Hann ólst upp við mikinn aga og
dugnað hjá foreldrum sínum á Borg,
þar sem allir urðu að læra að vinna
en hann var natinn við bústörf,
smali góður og kunni til allra verka.
Ég minnist góðra heimsókna hans í
sveitina, í rúning á vorin og heyskap
á sumrin. Einkum man ég eftir því
þegar farið var í Arnarhólsrétt á
haustin og morguninn eftir beint í
göngur í Austurfjallið og samdæg-
urs réttað í Langholtsrétt fjölda fjár
úr sveitinni.
Ágúst var bílstjóri af Guðs náð,
bæði tækin og farþegarnir báru
þess merki. Bílarnir glansandi og
farþegarnir stigu út með bros á vör
eftir góða og vel heppnaða ferð. Þeir
eru ófáir sem muna þennan glæsi-
lega og snyrtilega mann undir stýri.
Fyrst á Ólafsvíkurrútunni hjá
ÁGÚST
ÁSGRÍMSSON
Hann er einkenni-
legur þessi heimur.
Eitt augnablik er allt til
staðar, hið næsta er allt
breytt eða horfið. Þess-
ar vangaveltur leita á
hugann þegar við
kveðjum kæran
frænda, vin og samferðamann, Guð-
laug Erling, en ávallt kallaður í okk-
ar hópi Gulli, Gulli á Álftröðinni.
Gulli var gull af manni, „einstakt
gæðablóð“ eins og hún mamma okk-
ar Litlabæjarsystkinanna sagði ef
einhver var sérstakt góðmenni. Ef
við þurftum á viðviki að halda hér
GUÐLAUGUR
HALLDÓRSSON
✝ Guðlaugur Er-ling Halldórsson
fæddist í Kópavogi 2.
ágúst 1947. Hann
lést 18. maí síðastlið-
inn og var útför hans
gerð frá Kópavogs-
kirkju 24. maí.
syðra lá við að hann
fyndi það á sér því nán-
ast áður en erindið var
upp borið var Gulli bú-
inn að verða við því.
Það var ótrúlegt hvað
hann var ætíð greiðvik-
inn og það verður aldr-
ei fullþakkað og víst er
að það er of seint nú.
En þannig þekktum við
Gulla frænda, hinn
trausta bakhjarl, og
þannig munum við
geyma hann í minning-
unni.
Við systkinin frá
Litlabæ sendum Boggu móður hans,
Adda bróður hans og öðrum að-
standendum innilegustu samúðar-
kveðjur okkar og vonum og vitum að
sá sem öllu stjórnar mun styrkja þau
í sorginni.
F.h. systkinanna frá Litlabæ,
Hálfdán Kristjánsson.
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: Í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. Í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Skila-
frestur
minning-
argreina



    

 


 



 



    !!
"#$%&#
  

    

 

 ! 


 "
   

 
#   $%%
&'    
 
(
  (
  
  
 !   )   
'&(
)*) 
  " +  

 ,
)*) 
 
- 

. * 
)
*) 
)*)
      ( (/  ( ( (/ 
*+ 

 


    ,

  


01222
34
2

/#  5
   
- 
. 
 
 *


 

%   $%
+ 
  *) 
 ($/ 0 *)  3 $) *
3&0  3 63 ($/ *) 
 0  + 7
2$0 *)  *) 
 %
 ( (/ 
*+ '
    '
  
 
3
8

99: - $)()& #*
/- (  !;
# 
   /0!0
1  (
 

$    

 1 


 
%   $2

)% ' 
 %*)  3&3  
 - & 3 
 %*) 
<) 3 
 % * 
. **) 
( (/  ( ( (/  *+ '
    '
 
  

:3=2

99:
-" % *% # 
& 
$,#   
#)  (.
  

 3


%$   $%%
- 
 & +$/ #( *) 
 &
 &*)  =- 
%($/ 
+$ 
 &

 ,-   3 

%($/   3  

'&(: 1
 &
  / (/ 



 


    

 

  


2''>



# 
' 6 ?@

$  
  
   
 4 5  



 
      

 /  


 
%   $%%
3 ,3  **) 
-  :  A* *) 

. *)    
3  * B
-(/   -(