Morgunblaðið - 05.09.2002, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ÉG hef oft velt því fyrir mér hvaða
sjónarmið liggja að baki því hvaða
stjórnmálaflokk hver og einn kýs að
styðja. Ég hef áð-
ur komið inn á
þessi mál og
komst þá svo að
orði, að sumir
fengju flokkinn
„sinn“ í tannfé og
aðrir í arf og
flestir vildu varð-
veita þá hluti en
fleira kemur til og
torskilið að kom-
ast að hinum raunverulegu ástæð-
um.
Hér gætu átt vel við upphafsorð
Björns Bjarnasonar, fyrrverandi
menntamálaráðherra í grein hans í
Mbl. 31. ágúst. „Viðjar vanans eru
ýmsum fjötur um fót“. Stjórnmál
sem slík eru hluti af sjálfu lífinu, þar
sem þau á ótal sviðum koma inn á
efnahagslega afkomu hvers og eins.
Það er því vandskilið, að margt lág-
launafólk, sem vart hefur til hnífs og
skeiðar skuli kjósa Sjálfstæðisflokk-
inn, flokk sem ljóst og leynt vinnur
að því að skipta þjóðinni í tvennt, þ.e.
að gera hina ríku ríkari og hina fá-
tæku fátækari. Það er mikil blekking
og nánast orðskrípi þegar þeir kalla
sig flokk allra stétta. Það er ekki nóg
að skreyta sig á tyllidögum með
hljómfagurri stefnuskrá og fara ekk-
ert eftir henni. Þegar núverandi
ráðamenn flokksins voru að ryðja
sér braut til valda kallaði Matthías
Bjarnason fyrrverandi ráðherra þá
stuttbuxnadrengina, ég held að
klæðnaður þeirra á þroskastiginu sé
í sama farveginum hvað fram-
kvæmdir flokksins snertir.
Það er ömurlegt hlutverk Fram-
sóknarflokksins, sem telur sig fé-
lagshyggjuafl, að hafa stutt Sjálf-
stæðisflokkinn í nær átta ár við að
rýra kjör þeirra sem minnst mega
sín. Það er sama hvaða leikfléttum
og reiknikúnstum þessir flokkar
beita, þá er það staðreynd, sem ekki
verður hrakin, að aldraðir hafa ekki
notið sömu hlutdeildar af góðærinu,
sem aðrir þjóðfélagsþegnar.
Svo oft hafa verið færð fram rök
fyrir þeim fullyrðingum mínum hér
að framan, að óþarft er að rifja það
upp hér og nú.
GUÐMUNDUR JÓHANNSSON,
eftirlaunaþegi.
Flokkstryggð eða hvað?
Frá Guðmundi Jóhannssyni:
Guðmundur
Jóhannsson
AÐ undanförnu höfum við hlustað á
og orðið vitni að umræðu um hvað
kaupmáttur aldraðra hefur aukist
miklu minna en annarra frá byrjun
síðasta áratugar síðustu aldar. Það
hefur verið talað um að miðað við
lágmarkslaun verkamanna þyrfti
ellilífeyrir að hækka um 18 til 20% til
að hann næði sama hlutfalli árið 2000
og var árið 1990, og síðan þá hefur
þessi munur haldið áfram að aukast.
Þá hafa komið fram margar sann-
anir fyrir því að skattleysismörk
hafa ekki fylgt launa- eða verð-
lagsþróun á þessu tímabili og munar
þar þúsundum eða tugum þúsunda
króna á mánuði. Nýlega var sagt í
fréttum, að það kostaði ríkið 26,5
milljarða ef skattleysismörkin væru
eins og þau voru ákveðin í lögum
1988, en ekki hefur verið farið eftir
þeim lögum og þeim var síðar breytt.
Það er því augljóst að ríkið hefur
hækkað skatta á eldra fólki, um
nokkra milljarða á ári og því til sann-
inda má benda á eftirfarandi stað-
reyndir: Árið 1990 voru skattleysis-
mörk kr. 53.988, en árið 2002 kr.
67.468, árið 1990 voru ellilífeyrir,
tekjutrygging og eingr. kr. 32.461,
en árið 2002 kr. 55.794. Lágmarks-
laun verkamanna voru árið 1990 kr.
42.124 en árið 2002 eru þau kr.
94.692. Af þessu má vera ljóst að
greiddur er skattur af miklu lægri
launum nú en áður.
Á þessu áðurnefnda tímabili komu
skerðingarákvæði Almannatrygg-
inga til framkvæmda og hefur með
þeim verið viðhaldið miklum kjara-
skerðingum hjá flestum ellilífeyris-
þegum. Einnig hafa orðið miklar
hækkanir á læknaþjónustu og lyfja-
kostnaði á þessu sama tímabili, og
biðlistar eftir hjúkrunarplássi fyrir
aldraða lengst úr hófi fram.
Á þessu sama tímbili hafa stjórn-
völd talað um góðæri í landinu og
hafa þingmenn og ráðherrar talað
um að þeir bæru hag aldraðra fyrir
brjósti og kaupmáttur ellilífeyris al-
mannatrygginga til aldraðra hafi
aukist, en þeir gleyma alltaf að segja
að kaupmáttur launa allra annarra
hafi aukist miklu meira. En stjórn-
völd gátu lækkað skatta á fyrirtækj-
um um tæp 40 prósent eða úr 30 pró-
sentum í 18 og eru þessi fyrirtæki nú
að skila hagnaði upp á hundruð millj-
óna króna og jafnvel nokkra millj-
arða, en það var ekki hægt að gera
neitt til að létta undir með öldruðum
og öryrkjum, sem margir búa við og
undir fátækramörkum.
Þetta tímabil er það tímabil sem
núverandi forsætisráðherra hefur
setið og á þessu tímabili eða rétt fyr-
ir það voru stofnuð mörg félög eldri
borgara, svo og landssamband
þeirra. Þetta eru einkennilegar til-
viljanir.
Eru stjórnvöld og ráðamenn það
mikið á móti samtökum okkar eldri
borgara, að við verðum að búa við
miklu minni aukningu kaupmáttar
en aðrir?
Er málflutningur, og baráttuað-
ferðir, samtaka okkar þannig að
hann virkar neikvæður og ótrúverð-
ugur þeim sem hann heyra?
Þannig mætti lengi spyrja, en við
þessum spurningum fást sjálfsagt
ekki svör, en það er staðreynd að
þrátt fyrir baráttu samtaka okkar
hefur alltaf sigið meira og meira á
ógæfuhliðina hjá okkur í kaupmátt-
arlegu tilliti undanfarin misseri, við
borið minna úr býtum en aðrir.
Er ekki orðið tímabært fyrir ráð-
herra, alþingismenn og aðra, sem
telja sig vinna að málum okkar, að
fara að endurskoða afstöðu sína til
góðæris okkar aldraðra og öryrkja?
Það eru kosningar í nánd og við er-
um sjálfsagt um eða yfir 30 þúsund
atkvæði.
KARL GÚSTAF ÁSGRÍMSSON,
form. Félags eldri borgara
í Kópavogi.
Góðæri aldraðra
Frá Karli Gústafi Ásgrímssyni:
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.