Morgunblaðið - 13.10.2002, Side 43
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. OKTÓBER 2002 43
✝ Steindór Ágústs-son fæddist 26.
október 1933. Hann
lést á sjúkrahúsi í
Las Palmas á Kanarí-
eyjum 13. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Gunn-
björg Steinsdóttir og
Ágúst Ólafsson, bæði
látin. Systkini Stein-
dórs eru Óli Ágústs-
son og Sigurbjörg
Dix, búsett í Banda-
ríkjunum.
Steindór kvæntist
1971 Katrínu Þor-
láksdóttir, f. 9. ágúst 1936, d. 26.
mars 2000, þau skildu 1979. Dæt-
ur þeirra eru María og Ólöf, f. 7.
maí 1972.
Steindór lauk barna- og gagn-
fræðaskóla. Hann
vann ýmis störf um
ævina, tók þunga-
vinnuvélapróf og
sótti ýmis námskeið
á vegum varnarliðs-
ins. Steindór var um
árabil í siglingum er-
lendis, stundaði villi-
dýraveiðar í Afríku
fyrir dýragarða
víðsvegar um heim
og barðist í Indónes-
íu. Hann vann sem
verktaki í New York
og í Reykjavík um
skeið. Síðast starfaði
hann hjá varnarliðinu við viðgerð-
ar- og viðhaldsstörf í 20 ár.
Útför Steindórs var gerð 1.
október í kyrrþey að ósk hins
látna.
Elsku pabbi, núna líður þér vel,
loksins búinn að fá hvíldina eftir
erfið og löng veikindi. Við söknum
þín mikið. Þú varst ættaður úr
Fljótshlíðinni og ólst þar upp með
systkinum þínum og þér þótti ákaf-
lega vænt um móðurforeldra þína á
Kirkjulæk. Þú sagðir okkur að þér
leið vel í sveitinni og áttir uppá-
halds hænu, sem þú varst oft með í
fanginu.
Þú laukst barna- og gagnfræða-
skóla og byrjaðir aðeins 12 ára að
vinna. Það var aldrei lognmolla í
þínu lífi, þú lifðir lífinu til fulls og
sigldir vítt og breitt um heiminn,
stundaðir villidýraveiðar í Afríku
og barðist í frelsisstríðinu í
Indónesíu.
Haustið 1997 fluttist þú til Kan-
aríeyja, enda elskaðir þú sólina og
hitann, vildir hvergi annars staðar
vera. Fyrsta heimsókn okkar til
þín þangað var árið 1999, eftir það
komum við reglulega. Okkur
fannst svo notalegt að koma til þín,
við áttum góðar stundir með þér,
fórum út að borða, á kaffihús og
þér fannst gaman að sýna okkur
þitt nýja heimaland. Síðasta sam-
verustundin var um jól og áramót
2001–2002, yndislegur tími. Þú
reyndir að gera ýmislegt með okk-
ur þrátt fyrir veikindin, en varst
þreyttur á kvölunum og því að vera
svona veikur. Við þökkum þér fyrir
þessar góðu stundir og minnumst
þeirra og munum varðveita minn-
ingarnar um þig.
Við viljum þakka þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát föður okkar, sérstakar
þakkir fær Hrafnhildur Kjartans-
dóttir, sem búsett er á Kanarí.
Þínar dætur og barnabarnið,
María og Ólöf og María Dís.
STEINDÓR
ÁGÚSTSSON
✝ Katrín Þorsteins-dóttir fæddist 18.
sept. 1915 í Reykja-
vík. Hún lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands 25. sept. síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Þorsteinn Finnboga-
son, kennari frá
Hjallanesi í Land-
sveit, og Jóhanna
Greipsdóttir frá
Haukadal í Biskups-
tungum. Systkini
Katrínar voru 6, þau
eru öll látin, Jóhann,
f. 14.8. 1908, Hildur, f. 12.5. 1910,
Friðþjófur, f. 30.10. 1912., Hauk-
ur, f. 5.4. 1914, Inga, f. 2.9. 1918,
og Finnbogi, f. 2.12. 1920. Katrín
giftist 24. nóv. 1943
Þórarni Guðlaugs-
syni, bónda frá Fell-
skoti, f. 11. nóv.
1909, d. 17. nóv.
1999. Börn þeirra
eru: Katrín, starfs-
maður á Blesastöð-
um, f. 21.9. 1945,
María Birna, bókari
hjá Bláskógabyggð,
f. 17.3. 1947, Guð-
laugur bifreiða-
stjóri, f. 25.9. 1950,
Þorsteinn húsa-
smíðameistari, f.
11.12. 1953, og Ey-
vindur, framkvæmdastjóri hjá
Sólningu, f. 31.10. 1955.
Útför Katrínar var gerð í kyrr-
þey að ósk hinnar látnu.
Elsku amma er látin og er nú kom-
in til afa. Það vakna margar minn-
ingar þegar ég hugsa til baka. Það er
ómetanlegt að hafa alist upp í sveit-
inni í næsta húsi við ömmu og afa.
Þar voru dyrnar alltaf opnar og mót-
tökurnar góðar. Amma var léttlynd
og skemmtileg og hafði skoðanir á
hlutunum. Hún fylgdist vel með öll-
um fréttum og öllu sem gerðist hjá
ættingjum sínum. Hún sagði mér allt
um frænkur og frændur enda hafði
hún sérstakan áhuga á ættfræði, gat
rakið ættir langt aftur og átti bækur
með eintómum mannanöfnum sem
ég komst síðar að að væru ættfræði-
bækur.
Hún hafði einnig gaman af ljóðum
og las ljóðabækur og sagði mér þá
oft frá pabba sínum og ljóðunum
hans og stundum sótti hún líka kass-
ann með skeljunum, en þar voru
margar gamlar myndir sem ég hafði
yndi af að skoða.
Þegar ég var lítil vorum við amma
mikið saman í eldhúsinu, sem var að-
alstaðurinn í húsinu. Þar var alltaf
eitthvað gott á boðstólum og þegar
komu gestir var borðið fullt af kök-
um og góðgæti. Ömmu þótti ómögu-
legt að eiga ekki köku ef það kæmu
gestir, því hún var mjög gestrisin.
Það var svo gaman að hlusta á sög-
urnar frá uppvaxtarárunum hennar.
Sögur frá Bóli og Staðarfelli og þeg-
ar hún fór á böllin á Vatnsleysu. Og
svo söng hún og dansaði á eldhús-
gólfinu. Amma kunni líka að dansa
charleston, stundum tók hún nokkur
spor og sagði mér sögur frá stríðs-
árunum.
Elsku amma það eru til svo marg-
ar minningar og erfitt að velja þar úr
en þær sem ég kem ekki á blaðið
geymi ég í hjarta mínu.
Ég er þakklát fyrir öll árin sem við
áttum saman en það er samt erfitt að
kveðja. Sveitin verður tómleg án þín.
Takk fyrir allt amma mín. Guð
geymi þig.
Líney Kristinsdóttir.
Ég hef alla tíð litið á það sem
mikla gæfu að við fluttumst í sveitina
og ólumst upp í nálægðinni við ömmu
og afa. Í Fellskoti var alla jafna
margt fólk í heimili, sérstaklega yfir
sumartímann. Ég man vel eftir
sumrunum þegar allir sváfu í bað-
stofunni. Ég svaf oft undir baðstofu-
borðinu og svo fólk á víð og dreif um
húsið.
Amma var alltaf glöð og léttlynd.
Hún byrjaði daginn á að hlusta á
morgunleikfimina í útvarpinu og
gerði svo grín að öllu saman. Þá tók
við matarstússið í allan mannskap-
inn. Á olíueldavélinni var alltaf
kveikt upp á morgnana og þá hitnaði
í húsinu og á þessari olíuvél bakaði
amma uppáhalds flatkökurnar mín-
ar. Ég passaði að vera mætt í eldhús-
ið á meðan amma var að baka til að fá
eina volga köku með bráðnu smjöri
og mysingi.
Amma var mikill dýravinur og
margar sögurnar sagði hún mér af
dýrunum í sveitinni.
Hún hafði mjög gaman af handa-
vinnu enda útlærð úr húsmæðraskól-
anum á Staðarfelli. Amma átti for-
láta prjónavél og í henni varð mörg
flíkin til. Ég held að ekki sé til það
ömmubarn sem ekki hefur fengið
nærbol frá langömmu. Hún prjónaði
sokka og vettlinga og saumaði út al-
veg fram á síðasta dag.
Ég minnist þess ekki að amma
hafi talað illa um nokkurn mann,
samt hafði hún mjög ákveðnar skoð-
anir á öllum málum og var þrælpóli-
tísk. Það var alltaf gaman að hlusta á
sögurnar hennar af ættingjum og
öðrum vandamönnum því hún var
vel að sér í ættfræði og fylgdist vel
með öllu.
Mér finnst erfitt að trúa því að
amma sé farin. Hún fór bara í smá-
rannsókn og ætlaði að vera komin
heim fyrir réttirnar.
Elsku amma, ég minnist svo
margra góðra stunda. Ég þakka fyr-
ir þær allar og mun geyma þær vel í
hjarta mínu. En ég vil þó sérstaklega
þakka þér og afa fyrir hvað þið
studduð mig alltaf vel. Takk fyrir
amma mín og megir þú hvíla í friði.
Sigurlína Kristinsdóttir.
Kata frænka eins og ég kallaði
hana var móðursystir mín, hún tók
mig fyrst í sveitina þegar ég var 8
ára gömul og var ég þar öll sumur
þar til ég var 16 ára. Þetta voru
blómatímar fyrir stelpu úr bænum
að fá að vera með í öllu, því oftast
nær fylgdi ég Kötu frænku eftir. Var
sem sagt innandyra þegar ég gat far-
ið að hjálpa til. Það var gott að vera
hjá þeim hjónum, Kötu og Þórarni.
Oft var margt um manninn, bæði
börn og kaupafólk og mikill gesta-
gangur, enda góð heim að sækja.
Kata var mjög dugleg og ósérhlífin
enda þrjósk eins og ættin. Það var
gaman þegar hún var að segja mér
frá því þegar hún fór að Bóli til Mar-
íu og Bjarna og ílengdist þar. Þar
átti hún góð ár í skjóli þeirra hjóna
og minntist hún alltaf á þau með ást-
úð og virðingu. Samband systranna,
Hildar, Ingu og Kötu frænku, var
náið, ekki leið það sumar að þær
systur ættu ekki góða viku hjá Kötu í
Fellskoti og var þá saumað, hlegið og
skrafað. Áður en þær komu var eins
og Kata ætti von á stórmennum,
mikið bakað og lagað til enda lærði
ég margt af henni frænku minni
bæði að baka, prjóna og taka til sem
var ekki lítils virði fyrir mig.
Kata frænka mín var mjög fróð og
skemmtileg kona. Hún var pínulítið
pólitísk og stóð fast á sínu alveg fram
í andlátið. Kata var mikil listakona,
saumaði, prjónaði og gerði margs-
konar handavinnu; hún var alltaf
með eitthvað á milli handanna. Ekki
má gleyma blómaáhuga Kötu, hún
var með fallegan garð og sinnti hon-
um vel meðan heilsa leyfði. Í litlu
gróðurhúsi hafði hún dalíur, rósir og
morgunfrúr, sem var eitt af hennar
uppáhalds blómum. Þar naut hún sín
og manni leið vel í návist blómanna
og hennar sjálfrar sem gaf okkur svo
mikið.
Ég og Maggi minn vottum börn-
um hennar, tengdabörnum og barna-
börnum innilega samúð og þakka um
leið fyrir mig að hafa átt Kötu
frænku að.
Þóra Katrín.
Elsku Kata frænka í Fellskoti,
okkur langar til að segja þér hvað
það var gaman að fara í gönguferð úr
sumarbústaðnum í Fellskot, það var
svo gaman að koma til þín, þú hafðir
alltaf nógan tíma til að tala við okk-
ur, sóttir dótakassann niður í búr svo
við gætum leikið okkur, gafst okkur
að drekka og alltaf eitthvað gott, svo
voru það kisurnar í fjósinu sem við
máttum leika við, það var alveg æð-
islega gaman. Við ætlum bara að
þakka fyrir stundirnar sem við átt-
um með þér, Guð geymi þig.
Betzy, Harpa og Pétur.
KATRÍN
ÞORSTEINSDÓTTIR
Okkar ástkæra
AÐALHEIÐUR ESTER GUÐMUNDSDÓTTIR,
Dalbraut 23,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðju-
daginn 15. október kl. 14.00.
Ragnar Leósson,
Fríða Ragnarsdóttir, Ásgeir R. Guðmundsson,
Kristín Ragnarsdóttir,
Ragna Ragnarsdóttir, Helgi Guðnason,
Birna Ragnarsdóttir, Kristinn Eiríksson,
Leó Ragnarsson, Halldóra S. Gylfadóttir
og fjölskyldur.
Útför föður míns, tengdaföður og vinar,
ÓLAFS ÞORVALDSSONAR,
Laugavegi 61,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi mánu-
daginn 7. október, fer fram frá Fossvogs-
kapellu þriðjudaginn 15. október kl. 13.30.
Þórir Ólafsson, Sigurbjörg Lundholm,
Guðleifur Guðmundsson, Bára Stefánsdóttir
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
MAGNÚSAR JÓNSSONAR
óperusöngvara,
Fornuströnd 6,
Seltjarnarnesi.
Hjartans þakkir til séra Pálma, Jóns Stefáns-
sonar, Garðars Cortes og Kórs Íslensku óper-
unnar, fyrir að milda okkur erfiða kveðjustund.
Guðrún Svafarsdóttir,
Svafar Magnússon, Ásta F. Björnsdóttir,
Sigrún V. Magnúsdóttir, Lúðvík Jónasson,
Vignir Arnar, Ylfa Guðrún, Magnús Helgi
og Unnur Gréta.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
BJÖRG LILJA JÓNSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni laugar-
daginn 5. október, verður jarðsungin frá
Neskirkju mánudaginn 14. október kl. 13.30.
Jón Óskar Jóhannsson,
Hörður Viktor Jóhannsson, Kristín Á. Viggósdóttir,
Svavar Guðni Gunnarsson, Hulda Jóna Hávarðsdóttir,
Freyja Jóhannsdóttir,
Fjóla Jóhannsdóttir,
Þór Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN J. JÓNSSON
frá Hnífsdal,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, þriðjudaginn
8. október sl.
Útförin verður gerð frá Garðakirkju, Álftanesi,
þriðjudaginn 15. október kl. 13.30.
Sæmundur Kristjánsson,
Svanur Kristjánsson, Auður Styrkársdóttir,
María Kristjánsdóttir, Ragnar Kjaran Elísson,
barnabörn og barnabarnabörn.