Morgunblaðið - 08.11.2002, Page 39

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER 2002 39
ER ekki betra að hafa 200 þús-
und krónur í laun á mánuði og
borga einhvern skatt en 100 þús-
und krónur og borga engan?
spurði fjármálaráðherra, Geir H.
Haarde, í utandagskrárumræðum
á Alþingi í vikunni um skattamál.
Hver einasti maður svarar því
að gott væri ef enginn hefði minna
en 200 þúsund krónur í laun á
mánuði. Ef það væri nú svo gott.
Ríkisstjórnin leggur á það mikla
áherslu að hafa lækkað skattpró-
sentuna og það komi öllum til
góða. En þegar flöt lækkun er
gerð á skatthlutfalli án þess að
gera aðrar breytingar samhliða
eins og að hækka persónuafslátt-
inn þá gagnast lækkunin mest
þeim sem hafa hærri laun en
minnst þeim sem hafa lágar eða
lægri meðaltekjur. Nú er ljóst að
skattabreytingin hefur þau áhrif
að skattbyrði verkafólks þyngist
um meira en hundrað þúsund
krónur á ári en þeirra sem hafa
laun yfir 350 þúsund um innan við
þrjátíu þúsund. Með aðgerðum
sínum hefur ríkisstjórnin verið að
létta sköttum af fjármagni og
eignum en þyngja þá hlutfallslega
af launafólki og lífeyrisþegum.
En hvað með fyrirtækin?
Skattar af fyrirtækjum voru
lækkaðir niður í 18% sem gagnast
einstaklega vel tekjumiklum
stærri fyrirtækjum. Þetta kostaði
ríkissjóð 3,7 milljarða króna. Á
sama tíma var tryggingagjaldið
hækkað sem hittir fyrir lítil fyr-
irtæki sem byggja aðallega á
mannafla, þar með talin smáfyr-
irtæki í þekkingariðnaði og svo-
kölluð sprotafyrirtæki, en hafa
ekki miklar tekjur ennþá. Nú
vantaði ríkissjóð peninga fyrir
skattalækkuninni á tekjuháu fyr-
irtækin og þarna var unnt að ná í
2,4 milljarða króna.
Allir sem geta það stofna nú
einkahlutafélög en umdeild laga-
breyting á þinginu í fyrra heimilar
einstaklingum í rekstri að stofna
einkahlutafélög. Á undangengnu
20 mánaða tímabili hafa vel yfir
4.000 einkahlutafélög verið stofnuð
sem lækkar skatt á viðkomandi úr
38% í 18%.
Svo má nú minna á að þeir sem
hafa miklar tekjur af fjármagni
greiða aðeins 10% skatt af þeim
fjármagnstekjum.
Röng stefna
Ríkisstjórnin virðist ekki vita
hvernig skattar hennar hitta ólíka
tekjuhópa og fjölskyldur fyrir.
Hér er að verða til auðmannastétt
og á síðustu árum hefur mikið
fjármagn flust á fárra hendur.
Misskipting eykst.
Í skattastefnunni á að felast
skýr stefnumörkun og fjölskyldu-
pólitík. Skattastefnu á að nota til
jöfnunar en ekki til að flytja fjár-
magn til þeirra sem mest hafa fyr-
ir.
Auðvitað væri betra að hafa 200
þúsund og borga einhverja skatta.
Betra að
hafa 200
þúsund í laun
Eftir Rannveigu
Guðmundsdóttur
Höfundur er þingmaður
Samfylkingarinnar.
„Hér er að
verða til
auðmanna-
stétt og á
síðustu ár-
um hefur mikið fjár-
magn flust á fárra
hendur.“
ÞAÐ var mér virkilegt ánægju-
efni, er Jón Kr. Óskarsson gaf
kost á sér í flokks-
vali Samfylkingar í
Suðvesturkjör-
dæmi.
Jón hefur í ár-
anna rás kynnst líf-
inu frá mörgum
hliðum og verið
víða í fylkingarbrjósti í fé-
lagsmálum. Eftir að hann og kona
hans fóru á eftirlaun, hefur hann
gefið málefnum eldri borgara auk-
ið vægi í sínum baráttumálum,
enda þekkir hann vel hvar skórinn
kreppir hjá okkur eldri borgurum.
Jón Kr. Óskarsson gefur kost á
sér í 4.–6. sæti í flokksvalinu.
Ég skora því á eldri borgara í
Suðvesturkjördæmi að greiða Jóni
Kr. Óskarssyni atkvæði sitt í
flokksvali Samfylkingarinnar 9.
nóvember nk.
Atkvæði greitt Jóni Kr. Ósk-
arssyni er atkvæði greitt manni,
sem berst fyrir eldri borgara af
krafti og þekkingu.
Styðjum Jón Kr.
Óskarsson
í flokksvali
Samfylkingar-
innar í Suð-
vesturkjördæmi
Jón Rafn Guðmundsson, varaformaður Fé-
lags eldri borgara í Hafnarfirði, skrifar:
LAUGARDAGINN 9. nóvember
verður flokksval hjá Samfylkingunni
í Suðvesturkjördæmi. Þetta er
fyrsta flokksvalið og
því nauðsynlegt að
vel takist til í vali á
forystusveitinni. Það
er mín skoðun að
Guðmundur Árni sé
best til þess fallinn
að leiða listann og
hvet því Mosfellinga og flokksmenn í
kjördæminu öllu til að velja hann í 1.
sætið á laugardaginn. Guðmundur
hefur mikla reynslu í stjórnmálum,
bæði sveitarstjórnarmálum og
landsmálum, sem er nauðsynlegt
núna þegar stefnir í að Samfylkingin
bæti við sig fylgi og fari jafnvel í rík-
isstjórn. Ég treysti Guðmundi til að
vinna áfram að velferðarmálum og
vera okkur jafnaðarmönnum til
sóma á alþingi. Og að sjálfsögðu kýs
ég Valdimar í 4. sæti.
Guðmund Árna
í 1. sæti
Lárus H. Jónsson, Mosfellsbæ, skrifar:
ÞAÐ er eflaust ekki tekið út
með sældinni að vera andstæðing-
ur ríkisstjórnar sem er farsæl.
Auðvitað skýtur einstaka mál upp
kollinum þar sem réttmætt er að
gagnrýna ríkisstjórnina, en þegar
hún er í grundvallaratriðum farsæl
er fátt annað hægt að gera en að
halda uppi málefnalegri gagnrýni
þar sem það á við og bíða síns
tíma.
En það eru alltaf einhverjir í
hringiðu stjórnmálanna sem geta
ekki beðið heldur grípa til örþrifa-
ráða og hlaupa fram úr sjálfum
sér. Þetta er ekkert nýtt. Hins
vegar eru fá dæmi þess að hafðar
séu uppi jafnalvarlegar ásakanir
eins og þegar forsætisráðherra var
sakaður um það á dögunum að
stjórna lögregluaðgerðum gegn
forsvarsmönnum einkafyrirtækis.
Þessar ásakanir voru ekkert rök-
studdar frekar heldur var þessu
bara slegið fram. Þessi fáránlega
samsæriskenning þótti ekki sér-
lega merkileg fyrr en forsætisráð-
herra óskaði eftir því að sá sem
setti þær fram stæði fyrir máli
sínu augliti til auglitis. Þá ruddist
hver um annan þveran fram á rit-
eða spjallvöllinn og sakaði ráð-
herra um að misbeita valdi sínu.
Að hann væri orðinn svo spilltur á
valdastóli að hann léti sér koma
það til hugar að bjóða ákærand-
anum í kaffi! En aldrei komu
dæmin um misbeitingu valds. Ég
hef reyndar ekki sérstakar
áhyggjur af því að fólk trúi þessari
vitleysu.
Það er samt ástæða til að
staldra aðeins við. Rétt er að at-
huga að á meðal þeirra sem tóku
þátt í þessum leik var fólk úr Sam-
fylkingunni. Er von að maður
spyrji hvort við eigum að trúa
þeim slagorðum Samfylkingarinn-
ar að þar fari lýðræðisafl, eftir að
hafa heyrt þennan dæmalaust
falska samsærissöng? Hvernig
getum við það þegar þau ganga af
svo miklu virðingarleysi um lýð-
ræðislegan rétt sinn til að tjá sig í
opinberri umræðu? Þeim er auð-
vitað frjálst að ganga um hann
eins og þeim sýnist. Rétt eins
ábyrgðarlaust og framgangan var
við framkvæmd Evrópukosningar
Samfylkingarinnar sem lauk fyrir
skemmstu. Margt Samfylkingar-
fólk telur sig þar hafa verið órétti
beitt af forystunni og hefur talað
um „misþyrmingu á lýðæðinu“.
Ég vona að í komandi kosning-
um verði rætt um málefni. Um það
hvernig á að bæta lífskjör almenn-
ings, t.d. með því að lækka hér
skatta, og um það hvernig á að
búa í haginn fyrir framtíðina. Við
getum ekki treyst fólki fyrir valdi,
sem leggst jafnlágt í baráttu sinni
við að koma ríkisstjórninni frá og
sjálfu sér að og við höfum orðið
vitni að undanfarin misseri.
Málefnaleg uppgjöf
Samfylkingarinnar?
Eftir Sigurð Kára
Kristjánsson
„En aldrei
komu dæm-
in um mis-
beitingu
valds.“
Höfundur er héraðsdómslögmaður
og frambjóðandi í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
ÞAÐ er gleðiefni að Sigrún Gren-
dal, píanókennari og formaður FT,
skuli bjóða sig fram í prófkjöri Sam-
fylkingarinnar. Sigrún leiddi kjara-
baráttu tónlistarkennara í fyrra og
vakti athygli allra fyrir eldmóð, bar-
áttuvilja og skýra
hugsun. Henni tókst
ekki aðeins að virkja
vonlitla tónlistar-
kennara í erfiðum
slag fyrir eðlilegum
launum, heldur fékk
allan almenning í lið
með sér. Má segja að Sigrún hafi lyft
grettistaki á þessum vettvangi, því
fæstir höfðu nokkra trú á verkfalli
tónlistarkennara í upphafi.
Nú hyggst Sigrún ganga enn
lengra og einbeita kröftum sínum að
margvíslegum málefnum, þar á með-
al menntamálum. Hún er opin fyrir
uppstokkun á núverandi skólakerfi
og vill veita öðrum valmöguleikum
brautargengi. Ennfremur vill hún
brjóta upp kerfishugsun í efnahags-
lífi, sem og mennta- og félagsmálum.
Það er fyrir löngu orðið tímabært
eins og allar hugsandi manneskjur
vita. Kjósum því Sigrúnu; hún hefur
sannað að hún eigi erindi í barátt-
una.
Áfram Sigrún!
Jónas Sen skrifar:
DÆMALAUST skeytingarleysi
ríkisstjórnar Íslands virðist ætla að
leiða til þess að mörg hundruð af
bestu listaverkum 20. aldar fari úr
almenningseigu í einkaeign. Morg-
unblaðið á heiður skilinn fyrir að
vekja athygli á þessu stórmáli.
Listaverkakaup ríkisbankanna
voru ávallt réttlætt með því að þann-
ig varðveittust okkar dýrmætustu
verk í eigu þjóðarinnar. Þeir sem nú
kaupa bankana eru að kaupa fjár-
málastofnanir, ekki listasöfn.
Í umræðum á Alþingi í gær,
fimmtudag, skoraði ég á eigendur
hlutabréfa Búnaðarbanka og Lands-
banka að gefa íslensku þjóðinni
verkin aftur. Setja á stofn sjálfseign-
arssjóð: Listasafn Búnaðarbanka og
Landsbanka og afhenda þjóðinni
safnið. Listasafn Íslands gæti séð
um rekstur þess. Slíkt væri þeim til
mikils sóma, en ríkisstjórn Íslands
til háðungar.
Listaverkin
til þjóðarinnar
Eftir Ástu Ragnheiði
Jóhannesdóttur
Höfundur er alþingismaður.
„Þeir sem
nú kaupa
bankana eru
að kaupa
fjármálastofnanir, ekki
listasöfn.“
ÁGÚST Ólafur Ágústsson, for-
maður Ungra jafnaðarmanna, er öfl-
ugur einstaklingur sem bæði hefur
sýnt það í námi og starfi að honum
er treystandi. Ágúst var forseti
Framtíðarinnar í
Menntaskólanum í
Reykjavík, var í
stjórn Röskvu í Há-
skóla Íslands og er
núverandi varafor-
maður Varðbergs.
Ágúst hefur komið
nálægt ritstjórn fjölda tímarita s.s.
Úlfljóti, tímariti laganema, Skóla-
blaði MR, Lagakrókum og Hátíð-
artímariti ELSA-Ísland, samtaka
evrópskra laganema. Hann vann að
auki um tíma sem blaðamaður hjá
Degi. Ágúst hefur sýnt mikinn dugn-
að innan ungliðahreyfingar Sam-
fylkingarinnar og var fyrsti ritstjóri
vefrits Ungra jafnaðarmanna, poli-
tik.is og sat í fyrstu stjórn Ungra
jafnaðarmanna. Ágúst hefur m.a.
unnið í fjármálaráðuneytinu og hjá
ríkisskattstjóra en Ágúst stefnir í að
ljúka bæði lögfræði og hagfræði á
næsta ári. Ágúst Ólafur mun verða
mikill styrkur fyrir Samfylkinguna.
Veitum honum því gott braut-
argengi í prófkjöri Samfylking-
arinnar í Reykjavík.
Styrkur í Ágústi
Ólafi
Guðný Aradóttir skrifar:
Í KOSNINGUM næsta vor þarf
Samfylkingin að treysta sig í sessi
sem stór og ábyrgur flokkur. Við höf-
um burði til að ná því
takmarki. Mestu
skiptir að við teflum
fram sterkum hópi
frambjóðenda sem
almenningur treystir
til að takast á við
brýn úrlausnarefni í
íslensku samfélagi. Mín skoðun er sú
að Bryndís Hlöðversdóttir sé afar vel
til þess fallin að skipa forystusveit
Samfylkingarinnar.
Víst verður sótt að flokki jafn-
aðarmanna bæði frá vinstri og hægri,
því eru jafnaðarmenn um heim allan
vanir og meira að segja verðum við
vör við slíkt í sjálfri prófkjörsbarátt-
unni! Þeim mun meiri þörf er fyrir
forystumenn eins og Bryndísi Hlöð-
versdóttur. Ábyrg afstaða og víðsýni
einkenna framgöngu hennar. Bryn-
dís tekur afstöðu út frá hagsmunum
heildarinnar, hún slær ekki um sig
með frösum sem líklegir eru til vin-
sælda hverju sinni. Bryndís er ábyrg-
ur stjórnmálamaður. Af þessum
ástæðum hika ég ekki við að setja
Bryndísi í annað sætið.
Fylkjum okkur um
Bryndísi!
Bjarni Þór Sigurðsson kvikmyndagerð-
armaður skrifar: