Morgunblaðið - 17.12.2002, Blaðsíða 41

að allt lífið, til þeirra sem þú hefur
sótt kraft þess góða og sanna.
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Sn. Hj.)
Halldór Ásgrímsson.
Þá er hann búinn að kveðja, hann
tengdapabbi. Hann átti að baki langa
góða ævi, og hann fékk að kveðja á
þann hátt sem hann vildi helst, í
rúminu sínu, umkringdur ástvinum
og eiginkonunni sem hann unni svo
heitt og hafði gengið götuna með
honum í 59 ár.
Hann tengdapabbi minn var góð-
ur maður og kærleiksríkur. Hann
var líka hress og skemmtilegur.
Honum var lagið að fá fólk til að
slappa af og brosa, t.d. þegar hann
kom inn í hóp og kynnti sig: „Komið
þið sæl, Sigurður Brynjólfsson heiti
ég – snarvitlaus karl úr Hrísey!“
Tengdapabbi var einstaklega
greiðvikinn og hjálpsamur maður og
fljótur til og það var ekki hægt að
hugsa sér betri vin til að leita til. Ef
eitthvað bjátaði á í gamla daga, ef
sprakk á bílnum mínum eða ein-
hverju þurfti að redda var hann
kominn eins og skot og taldi það ekki
eftir sér. Hann var nú líka alltaf
mjög fljótur í förum. Hann starfaði
lengi sem dreifingarstjóri á dag-
blaðinu Tímanum. Þá þurfti oft að
hraða málum því blaðið varð að kom-
ast út á réttum tíma. Það var á þeim
árum sem tengdapabbi var oft kall-
aður Siggi Tímasprengja. Blaðburð-
arbörnin hans voru sérkapítuli. Það
hefur verið yndislegt að verða vitni
að öllu því fullorðna fólki sem hefur
stoppað hann á götu til að þakka fyr-
ir þann tíma sem það vann fyrir hann
sem blaðburðarbörn.
Tengdapabbi var húsbóndi á sínu
heimili og það var borin virðing fyrir
honum. Þegar hann kom heim úr
vinnunni var heimilið í röð og reglu
og maturinn tilbúinn. Það var alltaf
passað upp á að vinna heimilisverkin
á daginn, þegar hann var í vinnu, svo
hann gæti notið þess að hvílast með
fjölskyldunni að loknum vinnudegi.
Það breytti því ekki, að þegar eitt-
hvað stóð til, veisluhöld eða annað á
heimilinu, tók hann jafn mikinn þátt í
því og tengdamamma. Þeim fannst
gaman að taka á móti gestum og það
var oft glatt á hjalla á Álfhólsveg-
inum í þá daga. Það var alltaf nóg af
veitingum á boðstólum, handa öllum,
hvort sem voru börn eða fullorðnir.
Eftir að hann var hættur að vinna
vildi hann gjarnan rétta hjálpar-
hönd. Mér er minnisstætt þegar við
hjónin vorum svo upptekin vegna
vinnu eitt vorið, að við ætluðum ekki
að setja niður kartöflur, sem við vor-
um vön að gera. Þegar við komum
heim einn daginn var hann búinn að
koma og stinga upp garðinn þegj-
andi og hljóðalaust.
Kærleikurinn milli tengdaforeldra
minna var einstakur og ævilangur og
væri hann efni í heila ástarsögu.
Þeim fannst gaman að ferðast og
fóru þá gjarnan til að slappa af og
njóta lífsins á heitari slóðum. Ynd-
islegt er að eiga minninguna um þau
á sólarströndu. Þau höfðu það fyrir
sið að leiðast ævinlega og alltaf þeg-
ar þau fóru í sjóinn leiddust þau.
Þá var það tengdapabbi sem vildi
með því sýna sinni konu ást, kurteisi
og tillitssemi, – og við börnin þeirra
geymum í minningunni kveðjuna
þeirra – „og haldið þið svo fast hvort
utan um annað“.
Tengdapabbi kenndi okkur margt.
Hann kenndi okkur að taka á áföllum
í lífinu með því að þakka fyrir það
góða sem við eigum. Þess vegna höf-
um við haldið þeim sið í fjölskyld-
unni, að þegar illa hefur gengið, þá
látum við eftir okkur í mat, höfum
það huggulegt og munum að þakka
fyrir það sem við eigum.
Ég held að ég verði að segja að
fjölskyldan hafi verið lánsöm. Það
trúi ég að sé mikið að þakka bænum
þeirra tengdaforeldra minna. Á
hverju kvöldi báðu þau bænirnar sín-
ar saman og þau báðu fyrir hópnum
sínum sem var þeim svo dýrmætur.
Þessi hópur kveður hann nú með
ást og virðingu, að loknum löngum
ævidegi.
Hafi hann þökk fyrir allt og allt.
Jónína Sigríður Lárusdóttir.
Flestar minningar tengdar afa eru
minningar með afa og ömmu. Þau
voru svo samrýnd, alltaf saman í öllu
þannig að erfitt er að tala um afa án
þess að tala um ömmu í leiðinni. Þau
voru alltaf fyrirmyndarhjónin, svona
ætluðum við að verða þegar við yrð-
um stór. Að verða gamall hlaut að
vera mjög gaman, þau virtust alltaf
vera að gera eitthvað skemmtilegt.
Fara í sund, út að labba, í ferðalög og
alltaf leiddust þau um allt.
Lengst af bjuggu afi og amma á
Álfhólsveginum og þar áttum við
margar góðar stundir. Þar var alltaf
hist í „Þollák“, borðaður góður mat-
ur og skipst á gjöfum, þar byrjuðu
alltaf jólin.
Afi var alltaf hress og kátur og var
hrókur alls fagnaðar í veislum, það
var alltaf mikið fjör í kringum hann.
Hann átti það til að dansa uppi á
borðum ef hann var í því stuðinu.
Afi og amma höfðu mjög gaman af
því að ferðast og byrjuðu snemma að
fara utan, talsvert áður en sólar-
landaferðir fóru að vera eins algeng-
ar og þær eru í dag. Afi var ótrúlega
útsjónarsamur að búa til pening til
að þau gætu látið drauma sína ræt-
ast. Hann var ófáar næturnar úti um
allan bæ að tína ánamaðka sem hann
seldi veiðimönnum og setti í ferða-
sjóð.
Afa þótti mjög gaman að veiða og
fékk tækifæri til þess að sinna því
áhugamáli sínu þar sem þau amma
áttu sumarbústað við Hvítá (eða
Kofann eins og hann var alltaf kall-
aður) sem þau notuðu mikið á sumrin
og við krakkarnir nutum einnig góðs
af því. Þau fóru þá iðulega með okk-
ur í berjamó, sund og reyndu jafnvel
að fá okkur með sér í gufu. Þau fóru
stundum með okkur í frumstæða úti-
laug í Hruna sem var ekki langt frá
sumarbústaðnum. Það var mikið
sungið og skemmt sér í þessum ferð-
um.
Afi var alltaf svo hjálpsamur og
okkur er minnisstætt að ekki fyrir
svo mörgum árum gerði hann sér lít-
ið fyrir og stakk upp kartöflugarðinn
hjá pabba og mömmu meðan þau
voru í vinnunni. Hann sá fram á að
þau hefðu lítinn tíma til þessa þar
sem þau eru alltaf önnum kafin í
sinni vinnu á vorin. Hann hafði alltaf
tíma til að hjálpa öðrum, gefa góð og
uppbyggileg ráð og sýna okkur
hversu mikið honum þótti vænt um
okkur. Hann var einstakur barnavin-
ur og talaði stundum um hversu óör-
uggur hann var sem barn. Hann vildi
byggja upp sjálfstraust okkar og tók
iðulega málstað barnanna.
„Leyfið börnunum að koma til
mín, bannið þeim það ekki því þeirra
er guðs ríki.“ Þessi orð Jesú úr
Mattheusarguðspjalli eru lýsandi
fyrir hug afa til allra barna hvort
sem þau voru hans niðjar eða ann-
arra.
Elsku amma, við vonum að Guð
styrki þig í gegnum þinn missi sem
er gífurlega mikill eftir 59 ára ham-
ingjusamt hjónaband. Við vitum að
nú líður afa vel, hann fékk að kveðja
eins og hann vildi, heima hjá þér þar
sem honum leið vel.
Kristín og Olga Gísladætur.
Elsku afi. Með þessum orðum
langar okkur systurnar að þakka þér
fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur.
Þú varst einstaklega kærleiksríkur
og við erum svo þakklátar fyrir að
hafa átt þig að. Þú varst alltaf tilbú-
inn að hjálpa öðrum og þá skipti
engu hvort viðkomandi var náinn þér
eða bláókunnugur. Þú hvattir okkur
til að leita til þín ef okkur lægi eitt-
hvað á hjarta og þú hafðir ráð við
öllu.
Elsku afi, við erum svo ríkar að
hafa átt þig að, þú kenndir okkur svo
margt um kærleikann, lífið og ástina.
Þú kenndir okkur að vera þakklátar
fyrir lífið, að vera við sjálfar og að
fara aldrei ósátt að sofa með maka
okkar. Þú kenndir okkur að fara með
bænirnar og styrktir trú okkar á
Guð. Bros þitt lýsti upp herbergin og
börnin hópuðust í kringum þig. Ást
ykkar ömmu hvors til annars var
einstök.
Elsku amma, það er búið að vera
aðdáunarvert að fylgjast með styrk
þínum og stuðningi við afa í veikind-
um hans síðustu ár.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Elsku afi, nú hefur þú fengið
hvíldina og við vitum að sú vernd-
arhönd sem hefur alltaf fylgt þér
fylgir þér nú. Minningin um þig mun
fylgja okkur alla tíð.
Helga, Guðrún Lind
og Íris Huld.
 Fleiri minningargreinar um Sig-
urð Björn Brynjólfsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 2002 41
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
MAGNÚSÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Brekku á Ingjaldssandi,
Hlíf II, Ísafirði,
sem lést á Sjúkrahúsinu á Ísafirði aðfaranótt
miðvikudagsins 11. desember, verður jarð-
sungin frá Ísafjarðarkirkju föstudaginn 20. des-
ember kl. 14.00.
Jarðsett verður í Holtskirkjugarði.
Guðmundur Oddsson,
Kolbrún Gunnarsdóttir, Erling J. Sigurðsson,
Hrafnkell Gunnarsson, Svanbjört Þorleifsdóttir,
Oddur Ævar Guðmundsson, Ásdís Björk Ásmundsdóttir,
Ingjaldur B. Guðmundsson,
Vilhelmína H. Guðmundsdóttir, Guðmundur H. Indriðason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GUÐBRANDUR RÖGNVALDSSON,
Trönuhjalla 17,
Kópavogi,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 12. desem-
ber.
Útför hans fer fram frá Hjallakirkju föstudaginn
20. desember kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bjarndís Inga Albertsdóttir,
María M. Kristófersdóttir,
Vigdís Alda Guðbrandsdóttir,
Albert Ómar Guðbrandsson,
Sævar Guðbrandsson,
Steinunn Guðbrandsdóttir,
Haraldur Halldór Guðbrandsson,
Rögnvaldur Guðbrandsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRDÍS GUNNLAUGSDÓTTIR
frá Reynihólum,
síðast til heimilis
í Víðinesi,
sem lést þriðjudaginn 10. desember, verður
jarðsungin frá Áskirkju miðvikudaginn 18. des-
ember kl. 13.30.
Gunnlaug Björk Þorláksdóttir,
Ólafur Þórðarson, Bjarney Gísladóttir,
Helga Þórðardóttir, Svavar Júlíusson,
Bergljót Þórðardóttir,
Katla Þórðardóttir,
Ingi Þór Jóhannesson,
Heiðrún Bára Jóhannesdóttir, Sigurður Georgsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir minn, ástvinur, sonur, bróðir
og barnabarn,
KRISTÓFER MATTHEW CHALLENDER,
Strandgötu 49,
Hafnarfirði,
sem lést mánudaginn 9. desember sl., verður
jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
föstudaginn 20. desember kl. 13.30.
Blóm eru afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Minningar- og styrktarsjóð SÁÁ.
Embla Challender,
Sigríður Ásta Einarsdóttir,
Erla María Erlendsdóttir, Ólafur Örn Gunnarsson,
Melvin Fred Challender, Karen Challender,
Erlendur Eiríksson, Elva María Magnúsdóttir,
Vilhelmína Ósk Ólafsdóttir,
Melissa Challender,
Dýrleif, Linda Björk og Helga Dóra Ólafsdætur,
Vilhelmína Arngrímsdóttir.
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
HEIÐRÚN KRISTÍN ÓSKARSDÓTTIR,
Hólavegi 37,
Siglufirði,
verður jarðsungin frá Siglufjarðarkirkju
miðvikudaginn 18. desember kl. 14.00.
Stefán Jóhannsson,
börn og aðrir aðstandendur.
MINNINGARGREINUM
þarf að fylgja formáli með upp-
lýsingum um hvar og hvenær
sá sem fjallað er um er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin
verður gerð og klukkan hvað.
Ætlast er til að þetta komi að-
eins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í greinun-
um sjálfum.
Formáli
minningar-
greina