Morgunblaðið - 17.12.2002, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Björn AlbertBjarnason fædd-
ist í Neskaupstað 21.
ágúst 1929. Hann
andaðist á líknar-
deild Landspítalans
í Kópavogi að
morgni 8. desember
síðastliðins. For-
eldrar hans voru
Bjarni Björnsson og
Helga Magnúsdóttir
frá Neskaupstað.
Yngri systir Björns
er Björg, búsett í
Reykjavík.
Björn kvæntist ár-
ið 1951 eftirlifandi eiginkonu
sinni, Helgu Axelsdóttur frá
Skagaströnd, f. 22. júlí 1930.
Þau eiga fjögur börn. 1) Drífa
stuðningsfulltrúi, f. 9. júní 1950.
Eiginmaður hennar er Ingi-
mundur Guðnason rafmagns-
tæknifræðingur. Börn þeirra
eru fjögur: Helga Birna gift Þor-
valdi Árnasyni, þau eiga Árna
Þórmar og Drífu Guðrúnu.
Heiða, unnusti hennar er Magn-
ús Ragnarsson, þau eiga Ragnar
Snorra. Guðni, unnusta hans er
Jónína Magnúsdóttir, þau eiga
Ingimund Aron. Yngst er Þóra,
unnusti hennar er Ásgeir Rún-
arsson. 2) Dröfn ferðafræðingur,
f. 15. júní 1951. Eiginmaður
hennar er Árni Árnason vél-
fræðingur. Þau eiga þrjár dæt-
ur. Birgitta Elín, gift Guðmundi
H. Magnasyni, börn þeirra eru
Kara, Árni Reynir og Eva Dröfn.
Rebekka og Helena,
unnusti hennar er
Birgir Már Vigfús-
son. 3) Helga flug-
freyja, f. 2. október
1952. Er í sambúð
með Guðmanni Elís-
syni. Helga á þrjú
börn. Birna Mjöll,
sonur hennar er Ív-
an Alex, Trausti og
Óskar Björn. 4) Ax-
el Jóhann hand-
verksmaður, f. 28.
júlí 1962. Er í sam-
búð með Ragnheiði
Ólafsdóttur. Börn
Axels eru Eva Brá, Ágúst Leó og
Úlfar Björn.
Björn lauk prófi frá Stýri-
mannaskólanum árið 1950 og
vann við sjómennsku og sem
skipstjóri lengst af, bæði frá
Neskaupstað og frá Suðurnesj-
um, einnig starfaði hann í nokk-
ur ár hjá lögreglunni á Keflavík-
urflugvelli. Árið 1969 hóf hann
störf hjá Matvæla- og þróunar-
stofnun Sameinuðu þjóðanna
þar sem hann starfaði í 20 ár við
kennslu á fiskveiðum og ýmis
rannsóknarstörf víða í Asíu. Síð-
ustu ár sín hjá stofnuninni vann
hann á aðalskrifstofu hennar í
Róm. Eftir að þau hjónin fluttu
aftur til Íslands vann Björn ýmis
ráðgjafarstörf og ferðaðist þá til
Afríku og víðar.
Útför Björns verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku pabbi. Hvar eigum við að
byrja? Minningarnar hrannast upp.
Það er svo margt sem er að þakka,
en þó aðallega það hver þú varst,
pabbi, tengdapabbi, afi, langafi, vin-
ur vina þinna og umhyggjusamur við
alla sem nálægt þér voru.
Samveran við þig var engu lík,
söngur, gleði og góðir brandarar, þú
að spila á nikkuna eða gítarinn eða
bara það sem hendi var næst. Við vit-
um að hvar sem þú ert, þá er það
góður staður þar sem mikið er hlegið
og sungið og vonandi fáum við ein-
hvern tímann að koma þangað til þín.
Sjáumst síðar en þangað til verður
ástkæra minningin um þig að ylja
okkur.
Drífa, Dröfn, Helga og Axel.
Elsku afi minn.
Það sem er efst í huga mér þegar
ég hugsa tilbaka um allar okkar góðu
stundir saman er söngurinn þinn,
þessi djúpa rödd sem ómaði um allt.
Sérstaklega er mér minnistætt þeg-
ar við fjölskyldan vorum saman á
Neskaupstað eina verslunarmanna-
helgina og ég og þú sungum saman
dúett, Sestu hérna hjá mér ástin
mín, þá varstu ekki í vandræðum að
finna réttu tóntegundina sem pass-
aði við mína. Einnig er mér alltaf
minnisstætt í skírnum hjá barna-
barnabörnum þínum að við sem vor-
um í skírninni vorum kórinn og
hljómaði þá djúpa röddin þín svo fal-
lega og það var svo gott að syngja
með. Ég á eftir að sakna þín um jólin
afi minn, við hittumst alltaf á jóladag
og ég man þegar ég var lítil að ég
hlakkaði alltaf svo til að koma til
ykkar því ég vissi að það var alltaf til
nóg af jólanammi.
Elsku afi minn, ég á svo margar
og góðar minningar um þig og ég
geymi þær í hjarta mínu. Ég á eftir
að sakna þín, afi minn.
Ég elska þig, þín dótturdóttir
Þóra.
Elsku afi.
Takk fyrir allar yndislegu minn-
ingarnar, áhugaverðu sögurnar,
sönginn og fjörið sem alltaf var í
kringum þig. Við munum aldrei
heyra harmonikkutónlist, gítarspil
eða finna vindlalykt án þess að minn-
ast þín og gleðinnar sem þú færðir
okkur, hvort sem það var sem jóla-
sveinninn á aðfangadag eða bara
með gítarinn í hönd í útilegu eða á
öðrum stundum þegar fjölskyldan
var samankomin.
Þú áttir viðburðaríka og spenn-
andi ævi og með góðvilja þínum,
glaðværð og styrk öðlaðistu virðingu
og ást fólksins í kringum þig. Við
fyllumst stolti í hvert sinn sem við
fáum tækifæri til að segja: „Hann er
afi minn“.
Þín er sárt saknað.
Birgitta, Rebekka og Helena.
Elsku besti afi. Við viljum þakka
þér fyrir allar þessar yndislegu
stundir sem við áttum með þér. Þú
varst alltaf svo kátur og hress, varst
alltaf svo hjálpsamur og vildir allt
fyrir alla gera. Það var svo gaman að
fara með þér í útilegur þar sem þú
spilaðir á nikkuna eða gítarinn. Þú
ert besti maður sem við vitum um, þú
ert maður sem ættir að lifa að eilífu.
Við erum heppin að hafa átt þig sem
afa.
Við huggum okkur við það að þú
ert núna á góðum stað og þér líður
vel.
Við elskum þig. Ástarkveðja.
Birna Mjöll, Trausti og
Óskar Björn.
Hvers vegna – hvers vegna svona
snemma? Þannig spyr hugurinn, er
hinn „stóri andi“ tekur okkur börnin
sín til sín.
Þannig hugsaði ég, er ég frétti lát
vinar míns og mágs, Björns Alberts
Bjarnasonar, 8. des. 2002. Hann var
fæddur í Neskaupstað 21. ágúst
1929. Hann var oftast kenndur við
húsið sem hann átti heima í og var
fæddur í og kallaður – Bassi frá
Garði. Ungur laðaðist hann að sjón-
um og aðeins 15 ára byrjaði hann á
sjónum sem fullgildur háseti og sjó-
mennska og störf þar að lútandi urðu
hans ævistörf að mestu.
Enn man ég, er ég unglingurinn,
13 ára, sá hann fyrst, en hann var þá
heitbundinn elstu systur minni,
Helgu Axelsdóttur. Mér er það
minnisstætt hve mér fannst maður-
inn glæsilegur, hár og þrekinn og
bar með sér fas góðmennskunnar.
Við nánari kynni kom í ljós að hann
hafði til að bera ýmsa eðliskosti er
best prýða menn. Auk þes að vera
karlmenni að burðum var hann með
afar góða skapsmuni, gæddur góð-
um eðlisgáfum, hagmæltur, með
góða söngrödd og tónlistarhæfileika,
sem oft nutu sín vel, er hann greip til
gítarsins og hélt uppi gleðskap. Er
ég lít yfir farinn veg og minninga-
flóðið hrannast að finnst mér vera
sólskin í kringum okkar löngu kynni,
er aldrei bar skugga á. Af fjölmörgu
vil ég nefna að síðastliðið sumar var
ættarmót haldið á Skagaströnd, þar
sem rætur okkar systkinanna liggja,
og þá var hann hrókur alls fagnaðar,
spilaði og söng manna mest, með kú-
rekahattinn sinn á höfði. 20 ára að
aldri lauk hann námi við Sjómanna-
skólann í Reykjavík, síðan stýrimað-
ur á togaranum Agli rauða, en áður
hafði hann verið m.a. á Hvalfjarðar-
síldinni 1947 og á togurum. 1953
prófaði hann að vinna í landi í nokkur
ár. Var m.a. við akstur þungabifreiða
á Keflavíkurvelli, þar sem við urðum
starfsfélagar um tíma. Eftir því sem
ég veit best þá var til hans leitað að
gerast lögreglumaður á Keflavíkur-
flugvelli, en þar starfaði hann sem
slíkur í fimm ár, lengst af sem varð-
stjóri, til ársins 1961, að hann fór á
sjóinn aftur, en sjórinn hann lokkar
og laðar, eins og kunnugt er. Hann
var skipstjóri á Ljósfara frá Húsavík
og fleiri skipum.
Árið 1969 verða straumhvörf í lífi
hans og fjölskyldu, en þá buðust hon-
um störf erlendis, hjá matvæla- og
landbúnaðardeild Sameinuðu þjóð-
anna, við kennslu í sjómannafræð-
um, meðferð veiðarfæra og við skyld
störf. Þau hjón dvöldu erlendis í tutt-
ugu ár, nema er þau komu í sum-
arfrí. Að því er ég best veit dvöldu
þau í sex löndum, m.a. í Singapúr,
Indónesíu, Barein, Pakistan og fleiri
löndum. Síðustu sex árin var hann
við stjórnunarstörf í Róm. Eins og
gefur að skilja hefur þetta reynt
mikið á hann og fjölskyldu hans, en
þá áttu þau hjón þrjár dætur og einn
son. Tvær dætranna dvöldu með
þeim erlendis í eitt ár, en sonurinn
allan tímann.
Er hann varð 60 ára, og kominn á
eftirlaun,var enginn vafi hvar skyldi
dvelja það sem eftir væri ævinnar –
Ísland – ekkert annað kom til greina,
þrátt fyrir að þeim væri boðin góð
aðstaða í Róm.
Að lokum bið ég góðan Guð að
geyma góðan vin, svo og er sama
kveðja frá eiginkonu minni, börnum
mínum og barnabörnum.
Er harmþrungin verðum, þá hugurinn spyr,
hvers vegna er þetta svona,
þá opnar vor faðir sínar alveldis dyr,
og aftur við byrjum að vona.
Því vonin er eitt okkar athvarf í neyð,
þó ávallt við spyrjum og vitum,
við fæðumst og lifum, en endum með deyð,
þótt óláns og happa við nytum.
Rúdólf Þór Axelsson.
BJÖRN A.
BJARNASON
 Fleiri minningargreinar
um Björn A. Bjarnason bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR,
Álfheimum 42,
Reykjavík,
sem lést þriðjudaginn 10. desember, verður
jarðsungin frá Áskirkju í dag, þriðjudaginn
17. desember, kl. 13.30.
Ásgeir Markússon,
Einar Torfi Ásgeirsson,
Sigurður Ingi Ásgeirsson, Sigríður Lóa Jónsdóttir,
Sigríður Anna Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma
HULDA M. JÓNSDÓTTIR
frá Marbæli,
Skarðshlíð 14a,
Akureyri,
sem lést á Kristnesspítala sunnudaginn 8. des-
ember, verður jarðsungin frá Glerárkirkju mið-
vikudaginn 18. desember, kl. 14.00.
Anna S. Rögnvaldsdóttir,
Pálmi Rögnvaldsson, Bryndís Óladóttir,
Jón G. Rögnvaldsson, Svanfríður Sigurðardóttir,
Margrét Rögnvaldsdóttir, Árni Ragnarsson,
Rögnvaldur B. Rögnvaldsson, Birna G. Baldursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ERLENDUR EINARSSON,
Bústaðavegi 77,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 18. desember kl. 11.00.
Friðgerður Friðriksdóttir,
Einar Erlendsson, Margrét Höskuldsdóttir,
Ardís Erlendsdóttir,
Ingibjörg Erlendsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bróðir okkar,
SNORRI SVEINN SVEINSSON,
lést á heimili sínu föstudaginn 13. desember.
Jarðarförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstu-
daginn 20. desember kl. 13.30.
Guðlaug Sveinsdóttir,
Magnús Sveinsson
og ættingjar.
Ástkær eiginmaður minn, elskandi faðir okkar,
afi og langafi,
GRÉTAR FINNBOGASON
fyrrverandi lögreglumaður
frá Látrum í Aðalvík,
Suðurvangi 14, Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 19. desember kl. 13.30.
Kristín Vigfúsdóttir,
Vigdís Erla Grétarsdóttir, Helgi Rúnar Gunnarsson,
Guðjón Ragnar Grétarsson, Hrafnhildur Jónsdóttir,
Elísabet Stella Grétarsdóttir, Gunnar Einarsson,
Þórir Ómar Grétarsson, Árdís Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.