Morgunblaðið - 09.02.2003, Blaðsíða 8

FRÉTTIR
8 SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Gjörið svo vel, nú er komið að henni Skúringa-Siggu að veita ráðgjöfina.
Ráðstefna um lífsgleði
Lífið er röð
verkefna
Á DÖFINNI er mál-þing um lífsgleðisem haldin er á
vegum fræðslunefndar
Náttúrulækningafélags Ís-
lands. Málþingið fer fram á
Hótel Loftleiðum á þriðju-
dagskvöld kl. 20. Í hópi fyr-
irlesara er Anna Valdi-
marsdóttir sálfræðingur.
– Hver er tilurð þessa
málþings og tilgangur
þess?
„Fræðslunefnd NLFÍ
hefur haldið fjölda vel
sóttra málþinga um marg-
vísleg málefni sem snerta
líf og heilsu fólks á öllum
aldri, en einkunnarorð
Náttúrulækningafélags Ís-
lands eru: „Berum ábyrgð
á eigin heilsu.“
– Hverjar verða helstu áherslur
málþingsins?
„Á þessu málþingi verður fjallað
um lífsgleði, í hverju hún felst og
hvernig má öðlast hana.“
– Hverjir munu taka til máls og
um hvað munu þeir fjalla?
„Auk mín taka til máls Helga
Soffía Konráðsdóttir prestur í Há-
teigskirkju í Reykjavík. Hún er
mikil áhugamanneskja um heil-
brigða sjálfsrækt og holla lífs-
hætti.
Karl Ágúst Úlfsson, spaugstofu-
maður, leikari, leikstjóri og rithöf-
undur verður einnig með erindi.
Hann segist sjálfur vera mikill
áhugamaður um pípulagnir.
Bridget Ýr McEvoy, sem fædd
er í Írlandi árið 1953, verður þarna
einnig meðal frummælenda. Hún
lauk námi í geðhjúkrun árið 1973
og flutti til Íslands 1978. Hér hefur
hún starfað við geðdeild FSA til
1985 og síðan við Heilsustofnun
NLFÍ í Hveragerði, við ráðgjöf og
fræðslu.
Loks er að nefna Vilborgu
Traustadóttur sem er fædd í
Djúpuvík á Ströndum árið 1957.
Hún hefur lagt margt og mikið fyr-
ir sig, m.a. vegavinnu og vitavarð-
arstörf, en eftir að hafa eignast son
1975 greindist hún með MS. Lengi
vel voru einkennin væg, en hafa
hert tökin síðari árin. Hún er for-
maður MS félagsins síðan 1998.
Frummælendur munu flytja um
15 mínútna erindi hver frá eigin
sjónarhóli um hvernig öðlast má
lífsgleði þrátt fyrir misjafnar að-
stæður.“
– En hvað um þig og þitt erindi?
„Erindi mitt fjallar um hugrækt
og hamingju, ekki síst mikilvægi
þess að þroska með sér ástríkan
huga. Við þráum öll að njóta ham-
ingju og lífsgleði og því hafa sjónir
sálfræðinga beinst í æ ríkara mæli
að því hvaða lærdóm megi draga af
reynslu þeirra sem telja sig vera
hamingjusama og hvernig megi
auka vellíðan og lífsgleði fólks.
Þótt ástin hafi lengi vel verið
feimnisorð í vísindaheiminum
fjölgar þeim rannsóknum stöðugt
sem sýna að umhyggja og einlæg
mannleg tengsl auka ekki aðeins
hamingju okkar heldur bæta þau
einnig heilsu okkar og
auka batahorfur og
lífslíkur þeirra sem
veikjast.“
– En hvað með
þjáningar og erfið-
leika og neikvæðni?
„Við þurfum öll einhvern tíma
ævinnar að ganga í gegnum erf-
iðleika og þjáningar. Sumum þján-
ingum mannanna verður ekki
komist hjá eins og þeim sem stafa
af sjúkdómum, öldrun, ástvina-
missi og náttúruhamförum, svo
eitthvað sé nefnt. En við göngum
líka í gegnum þjáningar sem eru
meira eða minna sjálfskapaðar.
Uppsprettu þeirra er að finna ann-
ars vegar í skipulagi samfélagsins
og hins vegar í sálarlífi fólks sem
er auðvitað að talsverðu leyti mót-
að af umhverfinu. Óhamingja staf-
ar oft af neikvæðu lífsviðhorfi,
rangri siðfræði, of mikilli sókn í
ytri gæði og óheppilegum lífsvenj-
um sem eyðileggja hina eðlislægu
lífsgleði.“
– Þetta hljómar einfalt en er
varla svo ...
„Lífið er röð verkefna sem þarf
að leysa og það tekur á. Lífsverk-
efnin kalla á hugrekki og visku og
vekja líka með okkur kvíða og ótta.
Þegar við tökumst á við þau á
þroskaðan hátt án þess að stinga
höfðinu í sandinn eða slá hlutunum
á frest þangað til í óefni er komið
fyllumst við ánægju með sjálf okk-
ur og lífið öðlast tilgang. Sönn
sjálfsást birtist því ekki í ábyrgð-
arlausu sjálfsdekri. Hún birtist í
hæfilegum sjálfsaga. Með hjálp
sjálfsagans leysum við vandamál
og færum okkur hæfileika okkar í
nyt.“
– Þetta liggur nú ekki vel við öll-
um ...
„Nei. Eitt sem við getum gert er
að rækta með okkur þakklæti, ætl-
ast ekki til að lífið sé bara dans á
rósum heldur gera vandamálin að
vinum okkar. Því að sjálfsvirðing
og lífsgleði eiga rætur sínar í lífs-
verkefnunum sem við höfum
horfst í augu við og tek-
ist á við á þroskaðan
hátt. En flest okkar
hafa slæma ávana þeg-
ar vandamál eru annars
vegar. Við kvörtum og
kveinum og óskum þess heitast að
vera laus við þau. En vandamál
eru tækifæri, tækifæri til að fær-
ast öll í aukana og sýna hvað í okk-
ur býr. Þau geta verið okkur
hvatning til að taka okkur á og
temja okkur betri og jákvæðari
hugsunarhátt og betri lífsvenjur í
leik og starfi. En þetta eru ekki
mál sem hægt er að tæma í stuttu
viðtali.“
Anna Valdimarsdóttir

Anna Valdimarsdóttir er fædd
í Reykjavík 1948. Stúdent frá MR
1968. BA-próf í sálarfræði frá Há-
skóla Íslands 1977. Embættispróf
í sálarfræði frá Oslóarháskóla
1980. Framhaldsnám og starfs-
þjálfun í sálarfræði við University
of Washington í Seattle 1980–81.
Framhaldsnám í hugrænni atferl-
ismeðferð 1998–2001. Hefur rek-
ið eigin sálfræðistofu frá 1982 og
haldið námskeið og fyrirlestra
um sjálfstyrkingu, samskipti og
fleira. Einnig stundað ýmis rit-
störf, m.a. bækurnar Leggðu
rækt við sjálfan þig og Leggðu
rækt við ástina. Anna á þrjá syni,
en sambýlismaður er Bragi Krist-
ján Guðmundsson.
… heldur gera
vandamálin að
vinum okkar