Morgunblaðið - 14.02.2003, Blaðsíða 43

gangur hjá henni í gegnum árin. Við
Alla kynntumst fyrir rúmum 50 ár-
um og hefur vinátta haldist með okk-
ur æ síðan og frekar styrkst með ár-
unum. Við erum Hafnfirðingar en
leiðir okkar lágu saman þegar við
vorum báðar fluttar til Reykjavíkur
og farnar að búa. En ég man svo vel
eftir Öllu úr Firðinum. Hún var ljós-
hærð og falleg stúlka og hélt hún
þeim sjarma fram í andlátið. Á Lang-
holtsvegi 178 bjó hún í mörg ár
ásamt fyrri manni sínum, Atla Hall-
dórssyni vélstjóra, og þar kynntumst
við. Þetta var skemmtilegur tími,
alltaf opið hús hjá Öllu og mættumst
við þar nokkrar konur og spjölluðum
saman, drukkum kaffi og hlógum
mikið. Allar þessar konur eru nú
farnar yfir móðuna miklu og eflaust
farnar að spjalla saman aftur.
Alla og Atli eignuðust fjögur börn
sem öll eru vel af guði gerð. Svo
komu barnabörnin og síðan lang-
ömmubörnin og er þetta orðinn stór
hópur. Alla og Atli skildu.
Alla giftist eftirlifandi manni sín-
um, Árna Jónassyni vélstjóra, árið
1978, góðum og traustum manni.
Áhugamál þeirra voru lík, bæði mikl-
ir listunnendur og fagurkerar. Þau
fóru mikið saman á listsýningar og
áttu orðið mikið safn af listaverkum.
Enda er heimili þeirra mjög fallegt.
Hún var sjálf mikil listakona, bjó til
allavega listaverk, m.a. úr beinum.
Hún las mikið og fylgdist vel með því
sem var gerast í listalífi þjóðarinnar.
Þótt hún væri komin yfir áttrætt
þegar hún dó var hún ung í anda og
naut lífsins.
Alla og Árni ólu upp dótturson
hennar og öll barnabörnin sóttu mik-
ið til þeirra. Þau ferðuðust mikið
saman og fóru víða.
Hún Alla vinkona mín var gull af
manni og á ég eftir að sakna hennar
mikið. Kveðja frá vinkonu
Lilja Kristinsdóttir.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. FEBRÚAR 2003 43
sem keyptu stórt land í Hvassa-
hrauni á Vatnsleysuströnd til haust-
beitar í lok 6. áratugarins. Hann
vakti strax athygli mína fyrir rögg-
semi, kvaddi sér gjarnan hljóðs á
fundum enda ræðumaður góður, var
hrókur alls fagnaðar á skemmtunum
og vildi láta verkin ganga í göngum
og réttum. Ekki voru menn alltaf á
einu máli en ágreiningurinn var
venjulega jafnaður fljótlega því Sig-
urleifur hafði gott lag á að slá á létt-
ari strengi.
Sigurleifur var ágætur félags-
málamaður sem lá aldrei á skoðun-
um sínum og þótt við værum ekki
alltaf sammála var hann drengur
góður sem gott var að vinna með.
Um hann á ég margar góðar minn-
ingar og ég veit að því er líkt farið
um marga fleiri núverandi og fyrr-
verandi fjáreigendur í Reykjavík og
Kópavogi. Hann átti fallegt fé, að-
allega hvítt og hyrnt, hafði gott vit á
fjárrækt, var fjárglöggur og sérlega
hugulsamur þegar koma þurfti fé til
skila. Nýlega lét Sigurleifur af rétt-
arstjórn í Fossvallarétt við Lækjar-
botna sem hann hafði með höndum
um árabil á meðan heilsan leyfði.
Kindur átti hann í Fjárborg í Hólms-
heiði allt til dauðadags en hann var
meðal þeirra fyrstu sem byggðu þar
1970. Hans verður vissulega saknað
og við félagarnir kveðjum hann með
virðingu og þökk.
Þegar við fjáreigendur vorum að
leggja upp í göngurnar í haust sakn-
aði ég Sigurleifs. Hann var vanur að
koma uppeftir, ætíð á réttum stað og
stund, því hugurinn var alltaf við bú-
skapinn. Mér var hugsað til þess hve
við værum orðnir fáir, hinir lagðir af
stað norður í heiði og ég að fara upp í
Húsmúlarétt. En viti menn. Þegar
ég ætlaði að fara í gegn um hliðið á
nýju vörslugirðingunni á bak við
Litlu kaffistofuna sá ég mér til mik-
illar gleði að Sigurleifur var kominn
þar í bíl sínum. Þarna áttum við
ánægjulegt spjall um smalamennsk-
una, báðir komnir í réttaskap í blíðu-
veðri. Þessi stutta stund er mér nú
ofarlega í huga því að þannig var
gott að kveðja minn gamla félaga.
Eiginkonu, börnum og öðrum að-
standendum sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur.
Blessuð sé minning Sigurleifs
Guðjónssonar.
Ólafur R. Dýrmundsson.
✝ Gylfi BorgþórGuðfinnsson
fæddist í Bolungar-
vík 25. september
1947. Hann lést í
Riga í Lettlandi 5.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar Gylfa voru
Björg Jónsdóttir, f.
29. nóvember 1919,
d. 13. júní 1993, og
Guðfinnur Larsen
Friðriksson, f. 11.
maí 1919, d. 22. jan-
úar 1988. Gylfi var
einn tólf systkina:
Ingibjörg, f. 1. janúar
1941, Jón Eðvald, f. 20. apríl 1942,
Kristrún Sigfríður, f. 30. apríl
1943, Sæbjörn Jökull, f. 20. ágúst
1944, Guðmundur, f. 27. janúar
1946, Gylfi, sem hér er kvaddur,
Magnea Lára, f. 24. febrúar 1949,
Rannveig Sesselja, f. 31. desem-
ber 1950, Jóna Sigríður, f. 23.
mars 1952, Hjörleifur, f. 8. janúar
1955, Margrét, f. 2. september
1958, d. 10. maí 1994, og Sigurður
Friðrik, f. 24. mars. 1962.
Gylfi kvæntist 30. desember
1967 Bryndísi Ragnarsdóttur, f.
28. febrúar 1951. Foreldrar henn-
ar eru Ragnar Sveinbjörnsson, f.
25. júní 1916, d. 14. febrúar 2000,
og Elísa Rakel Jakobsdóttir, f. 18.
maí 1929. Dætur Gylfa og Bryn-
dísar eru sex: 1) Halldóra Sigríð-
ur, f. 8. mars 1968, maki Leó
Ragnarsson, f. 23. nóvember 1964.
Börn þeirra eru Ragnar, f. 20.
mars 1991, Maren, f. 18. apríl
1994, og Guðfinnur Þór, f. 18. maí
1999. Dóttir Leós er Elín María, f.
29. maí 1984. 2) Hrefna Björk, f.
23. maí 1970, maki Stefán Bjarki
Ólafsson, f. 20. júní 1973. Börn
þeirra eru Alexandra Ýr, f. 30.
júní 1995, og Gylfi Brynjar, f. 24.
september 1998. 3) Elva Jóna, f. 4.
júlí 1974, sambýlismaður Elmar
Björgvin Einarsson, f. 20. febrúar
1972. Börn þeirra eru Írena Rut, f.
22. janúar 1999, og
Andrea Dís, f. 22.
maí 2001. 4) Ragna
Borgþóra, f. 18.
mars 1977, sambýlis-
maður Arild Ulset, f.
1. október 1973. Son-
ur þeirra er Kurt
Viljar, f. 20. desem-
ber 1999. Dóttir
Rögnu er Halla
Björg, f. 28. febrúar
1994. 5) Erna Björg,
f. 15. mars 1981,
sambýlismaður
Þórður Guðnason, f.
29. júní 1982. 6)
Bryndís Þóra, f. 26. október 1983,
sambýlismaður Sigurður Axel Ax-
elsson, f. 10. október 1980. Sonur
Sigurðar er Axel Guðni, f. 9. júní
1998.
Gylfi ólst upp í foreldrahúsum í
Bolungarvík þar til hann kvæntist
Bryndísi Ragnarsdóttur. Gylfi og
Bryndís bjuggu í Bolungarvík til
ársins 1984 er þau fluttust til
Akraness. Gylfi starfaði sem verk-
stjóri hjá Hraðfrystihúsi Bolung-
arvíkur, verslunarstjóri hjá Kaup-
félagi Ísfirðinga í Bolungarvík,
Einari Guðfinnssyni hf. og Bjarna
Eiríkssyni. Á Akranesi var Gylfi
yfirverkstjóri hjá Heimaskaga hf.
og síðar Haraldi Böðvarssyni eftir
sameiningu fyrirtækjanna. Þar
vann hann að uppbyggingu fram-
sækinnar vinnslu sameinaðs fyr-
irtækis. Gylfi var vinnslustjóri hjá
Omega Sea Hydrotech í Noregi
þar sem hann vann að þróun laxa-
vinnslu í nýrri verksmiðju. Síð-
ustu árin sinnti Gylfi markaðs- og
þróunarmálum hjá Skaganum hf.
á Akranesi. Áhugamál Gylfa voru
fyrst og fremst fjölskyldan en
einnig hafði hann mikinn áhuga á
knattspyrnu. Gylfi var félagi í Frí-
múrarastúkunni á Akranesi.
Útför Gylfa verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku pabbi minn.
Mikið voðalega finnst mér þetta
vera ósanngjarnt. Af hverju þú?
Svona heilsuhraustur maður kallað-
ur burt svona skyndilega. Við vorum
öll farin að hlakka svo mikið til að þú
kæmir heim. Afi að koma heim á
laugardaginn. Ungarnir þínir biðu
spenntir, þau ætluðu öll að sofa hjá
afa og ömmu í nýju íbúðinni þeirra.
Þau passa nú ömmu í staðinn, fyrir
þig.
Ég er búin að vera svo sár og
sorgmædd en veistu pabbi, að síðan
við fengum þig heim til okkar, feng-
um að sjá þig, koma við þig og tala
við þig er mér búið að líða betur.
Þeirri samverustund sem við syst-
urnar og mamma áttum yfir þér
gleymi ég aldrei. Ég veit að ég verð
að vera sterk fyrir mömmu og ung-
ana ykkar. Við eigum svo margar
góðar minningar til að ylja okkur á.
Ég var svo mikil pabbastelpa og
vildi fara allt með þér, í vinnuna, á
æfingar, hvert sem var og hún
mamma fékk oft að kenna á því. Ég
barðist um með miklum látum ef
hún ætlaði að reyna að halda mér
heima og oftast vann ég. Allaf var ég
með þér í vörubílnum sem þú varst
að keyra þá, allan liðlangann daginn
og á meðan þú fórst á æfingu, þá
svaf ég bara í bílnum. Oftar en ekki
varstu líka skíðalyftan mín. Meðan
ég var að læra að renna mér á skíð-
um, þá barstu mig upp brekkuna,
hvattir mig og kallaðir á meðan ég
reyndi að standa niður, síðan komst
þú niður til að bera mig aftur upp.
Þegar ég spilaði fyrsta 1. deildar-
leikinn minn, keyrðir þú frá Bolung-
arvík til Reykjavíkur til að vera hjá
mér og sjá hvernig allt gengi. Þetta
pabbi, ert ekta þú.
Alltaf mættur til að styðja við og
standa með börnunum og ungunum
þínum.
Ég veit ekki hversu oft bílskúrinn
í Jörundarholti var notaður til fót-
boltaæfinga. Þú hafðir svo gaman af
fótboltanum og nenntir alltaf að
vera að sparka með ungunum þínum
og kenna þeim. Þeim fannst það svo
rosalega gaman.
Við höfum bæði haft mikinn
áhuga á fótbolta og þótt við höfum
ekki alltaf verið sammála, þá stóðum
við saman. Við höfum nú farið marg-
ar ferðir saman, til að fylgjast með
honum Ragnari okkar. Allt það sem
þú hefur gert fyrir hann og kennt
honum, pabbi minn, er stórkostlegt.
Þið voruð svo miklir vinir, hann 11
ára og þú 55, aldur er svo sannalega
afstæður í svona, hann skipti engu.
Eg veit, pabbi minn, að fyrst þú
varst kallaður frá okkur svona
snöggt og skyndilega, þá hlýtur þín
að bíða mikilvægt hlutverk annars
staðar. Þú ert hjá okkur og verndar
okkur og gefur mömmu styrk til að
halda áfram. Við pössum hana og
ungana þína.
Elsku pabbi, takk fyrir allt, ég
elska þig. Þín
Halldóra.
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Elsku pabbi.
Það er svo skrítið að hugsa til
þess, að þegar við fjölskyldan vorum
að kveðja þig hinn 18. janúar síðast-
liðinn, því þú varst að fara til Riga í
Lettlandi vegna vinnu þinnar, að
það væri okkar síðasta stund saman.
Allra síst átti maður von á því að
hraustur maður eins og þú myndir
fá kallið svona snemma. En það er
öruggt að Guð ætlar þér mikilvægt
hlutverk þarna hinum megin fyrst
hann tekur þig svona snöggt frá
okkur.
Elsku pabbi, margar eru minn-
ingarnar sem við eigum saman og
allar eru þær jafnyndislegar. Þessar
minningar munum við geyma vel og
nota til að ylja okkur og styrkja þeg-
ar erfiðir tímar koma og söknuður-
inn og sorgin er sem mest. Allt eru
þetta minningar sem við munum
koma til með að deila með Alex-
öndru og Gylfa litla nafna þínum,
þegar þau eldast. Nú þegar hafa
vaknað margar skrítnar spurningar
hjá þeim sem þau vilja fá svör við.
Eins og hvar verður afi, verður hann
ekki örugglega engill, sem mun allt-
af passa þau? Það hlýtur að vera, því
afi var alltaf svo góður.
Góði Guð, veittu mömmu, og öll-
um sem elskuðu pabba styrk til að
takast á við þennan mikla missi.
Hvíl í friði, elsku pabbi.
Hrefna og Stefán.
Elsku besti pabbi, afi og vinur.
Ást þín og hlýja mun að eilífu lifa í
hjarta okkar.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Elva Jóna, Elmar, Írena
Rut og Andrea Dís.
Elsku pabbi minn.
„Þú áttir aldrei að verða eftir,“
hvíslaðir þú í eyra mitt hvert skipti
sem við kvöddumst. Ég fór til Nor-
egs eða þú til Íslands. Þetta sagð-
irðu líka við mig í síðasta skiptið sem
við hittumst á páskunum í fyrra úti í
Noregi og þú lofaðir mér líka að þú
kæmir til mín í sumar og þá ætlaðir
þú að stoppa lengi. Elsku pabbi, ég
veit þú stendur við það þótt líkami
þinn verði ekki til staðar, því þú
stóðst alltaf við allt sem þú sagðir.
Nú þessa síðustu mánuði hefur
mig vantað svo mikið að sjá þig, tala
við þig og faðma þig. En nú hef ég
bara minningarnar um þig og eitt er
víst að þér verður aldrei gleymt.
Börnin mín fá að heyra sögurnar af
afa Gylfa og mér frá því ég var lítil.
Sjálf eiga þau mjög dýrmætar minn-
ingar um þig þegar þú komst til okk-
ar í Noregi, alla leikina sem þér datt
í hug að fara í með þeim til að gleðja
hjörtu þeirra. Því þú vildir gera allt
svo skemmtilegt þegar þú varst hjá
okkur svo minningarnar myndu lifa
hjá þeim um afa Gylfa þegar hann
var aftur farinn til Íslands.
Elsku pabbi, ég veit að þú varst
stoltur af okkur Norðmönnunum
þínum og ungana þína skal ég passa.
Ég elska þig og sakna meira en orð
geta lýst og ég veit að það bíða þín
stórir hlutir hinum megin svo við
getum ekki verið eigingjörn en bara
sagt bless að sinni, við sjáumst aft-
ur.
Þín
Ragna Borgþóra.
Elsku pabbi.
Ég hugsa um allt það yndislega
sem við gerðum saman, en erfitt er
að finna eitthvað eitt sem stendur
upp úr, því það var svo margt sem
við gerðum og ég aldrei gleymi og ég
veit að þú gleymir ei.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Þín verður sárt saknað.
Erna Björg.
Elsku besti pabbi minn.
Hér sit ég heima og reyni að
skrifa með skjálfta í höndum og
hjarta. Ég trúi ekki að þú sért far-
inn, farinn frá mér og okkur öllum
sem elskuðu þig.
Þú, þessi fallegi maður með dökku
húðina þína og þitt góða hjarta, sem
hefur gefið mér allt, sem ég hef
þurft alla mína ævi, leikið með mig
og gefið mér ást frá fyrsta degi.
Margt höfum við gert saman sem ég
mun geyma að eilífu í hjarta mínu,
en alltaf þótti þér gaman að æsa mig
upp og þegar það tókst, sem var ansi
oft þá gastu hlegið þínum yndislega
hlátri. Alltaf eltir þú mig á öll fót-
boltamót og studdir við bakið á mér
á öllum mínum tímum og ég veit að
þú gerir enn. Þú sagðir mér sögur
og fórst með Faðirvorið með mér
þegar mig dreymdi illa.
En þó að ég trúi þessu ekki, þá er
ekki hægt að breyta þessu, og eng-
inn getur svarað spurningu minni,
afhverju þú? Ég trúi á það að nú
séuð þið vinirnir, þú og Þórður, að
gera eitthvað mikilvægt sem þurfti
tvo höfðingja til og að þú verðir allt-
af hjá mér.
Ég lofa að ég skal hugsa vel um
mömmu á þessum erfiða tíma og ég
mun alltaf hugsa til þín.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Mundu mig, ég man þig.
Ég elska þig af öllu hjarta og
sakna sárt Guð geymi þig.
Þín yngsta dóttir
Bryndís Þóra.
Elsku afi.
Nú eigum við um sárt að binda.
Þú ert farinn frá okkur, en bara til
himna þar sem þú munt alltaf passa
okkur og beina okkur á rétta braut í
lífinu.
Afi, það er skrítið að eiga ekki eft-
ir að fara fleiri göngutúra niður á
bryggju með þér eða að skoða jóla-
ljósin í bænum. Hvað þá að eiga ekki
eftir að fara á fleiri fótboltaæfingar í
bílskúrnum í Jörundarholtinu.
Þessar æfingar voru stórkostleg-
ar. Það var mikið hlegið og mikið
gaman, einnig var mikið brotið, en
það var bara aukaatriði því ungarnir
þurftu að æfa sig. En alltaf þurfti
bílskúrinn að vera á lausu þegar
Lexusinn, draumabíllinn hans afa,
þurfti þvottinn sinn og afi, þá
skrúbbuðum við hann allan með
svampi og vatni í fötu þangað til
hann var langflottastur. Að sjálf-
sögðu urðum við ungarnir þínir
rennandi blautir, mamma og pabbi
þurftu að vefja okkur í teppi eða eitt-
hvað hlýtt til að koma okkur heim.
Stundum var þetta líka góð ástæða
til að fá að sofa hjá þér og ömmu.
Afi, þótt við höfum ekki átt langan
tíma með þér var hann dýrmætur og
þennan tíma munum við varðveita
vel. Góði Guð passaðu ömmu Bryn-
dísi.
Elsku afi minning þín er ljós í lífi
okkar.
Alexandra Ýr og Gylfi Brynjar.
Mig langar til að þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gefið og kennt
mér.
Þú hefur verið minn besti vinur og
félagi þótt ég sé bara 11 ára. Þú hef-
ur kennt mér svo margt, bæði mik-
inn fróðleik með námi og svo í okkar
uppáhaldi, fótboltanum.
Við höfum nú farið saman þó
nokkrar ferðir þar sem þú hefur ver-
ið og stutt við bakið á mér. Skemmti-
legast var nú þegar ég var 7 ára og
þú áttir heima í Noregi. Ég kom
fjórum sinnum til þín og var um
mánuð í senn á tæpu ári sem þú
bjóst þar.
En það skemmtilega var það að
lottómótið var að hefjast hjá mér og
þú varst í Noregi. Kvöldið áður en
mótið hófst birtist þú á tröppunm
heima án þess að nokkur vissi, kom-
inn til að styðja við bakið á mér.
Við stefndum á það að fara saman
á Old Trafford en það verður víst að
bíða.
Áður en þú fórst til Lettlands
baðst þú mig að passa ömmu vel, ég
lofa að gera það og ég vinn Íslands-
mótið fyrir þig.
Afi, þú ert heimsins besti afi og
verður það alltaf, þú varst alltaf svo
góður við mig, við brölluðum líka
ýmislegt skemmtilegt saman. Minn-
ingarnar eru óteljandi, ég geymi
þær vel.
Takk fyrir allt saman, þinn afa-
strákur
Ragnar.
GYLFI BORGÞÓR
GUÐFINNSSON
 Fleiri minningargreinar
um Gylfa Borgþór Guðfinnsson
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.