Morgunblaðið - 01.06.2003, Page 50

Morgunblaðið - 01.06.2003, Page 50
50 SUNNUDAGUR 1. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ                                BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. ÉG ÁTTI þess kost að heimsækja Klakksvík í Færeyjum fyrir skömmu. Þangað hafði ég komið fyrir 12 árum og fannst þá mikið til um hve þessir tveir staðir, Ísa- fjörður og Klakksvík, væru ná- skildir og hve ótúlega margt þeir ættu sameiginlegt í mannlífi og at- vinnulífi. Staðirnir voru með álíka marga íbúa og undirstaða beggja sú sama, veiðar og vinnsla á fiski. Land- fræðilega eru báðir staðirnir álíka afskekktir í samgöngum við um- heiminum, með byggðirnar hang- andi utaní fjallshlíðum í ögur- skornu landi með takmarkað láglendi, en ótakmarkaða náttúru- fegurð og mannlíf í takt við það. Á báða staðina skyggðu líka stærri og öflugri byggðir, Reykjavík á Ísafjörð og Þórshöfn á Klakksvík. Á báðum stöðum var auðvelt að heyra að tónninn í fólki í garð visku yfirvaldsins og löggjafans í höfuðstaðnum var álíka hvass og skarpur. Rætur beggja staða og næring var sú sama, sjórinn og fiskimiðin, og mannlífið mótaðist af því. Þegar siglt er inn í Klakks- víkurhöfn blasir við sjónum það sama og á Ísafirði, stór og vegleg höfn með fjölmörg fiskvinnslufyr- irtæki af margvíslegum toga í skammri fjarlægð frá bakkanum, íbúabyggð og þjónustumannvirki samfélagsins umlykja hafnirnar og draga til sín næringu atvinnulífs- ins. Hvernig á ég að lýsa áfallinu sem ég varð fyrir þegar siglt var inn til Klakksvíkur á því herrans ári 2003? Ég á engin orð til að lýsa því sem fyrir augu bar, en ég skal þó reyna. Það fyrsta sem stakk í stúf var allur þessi haugur af bátum og skipum af öllum stærðum og gerð- um, smákoppar, skektur, togarar, litlir línubátar, stórir línubátar – öll flóran í útgerð. Það næsta sem gerði mig forviða var að margir þeirra voru hreint ekki bundir fast- ir, heldur voru ýmist að koma eða fara, ýmist að landa eða leggja í hann og höfnin bókstaflega iðaði af lífi. Mér brá líka ískyggilega þegar ég var að virða fyrir mér vinnslu- húsin, því alls staðar var verið að vinna fisk, ef ekki þorsk, þá lax og búið var að byggja nokkur ný vinnsluhús og endurbyggja önnur. Engin tóm fiskvinnsluhús sem bannað er með lögum að vinna fisk í eins og á Ísafirði. Það ferlegasta var þó hljómurinn eða hljóðið sem staðurinn gaf frá sér. Stöðugur dynur af vélum og bátum og athafnalífi sem iðar og hamast. Það sem sló mig alveg út af laginu var hljóðið í fuglinum, hann var að éta í hópum, eltandi trillurnar uppí landsteina að snapa æti og framleiddi í sífellu þessi ein- stöku hljóð sem aðeins mávar og önnur kvikindi geta gefið frá sér þegar þeir komast í ærlegt æti. Þetta hafði ég ekki heyrt svo lengi að ég var búinn að gleyma þessari miklu hljómkviðu og hvernig hún verkar á sálina. Hvað kom fyrir Ísafjörð? Það leið rúmur áratugur á milli heimsóknanna, breytingarnar urðu smátt og smátt, en svo skall þetta framan í mig í einni stórri gusu í stuttri heimsókn til Klakksvíkur. Í hugann runnu upp myndir af tómri höfn, örfáum kyrrstæðum skipum, Norðurtanganum, Íshús- félaginu, rækjuverksmiðjunum, og Guggunni sem fór og kom aftur sem trilla. Og þögnin, maður. Engin læti á höfninni, bara stund- um og þá bara eitt og eitt skip eða í mesta lagi tvö. Og enginn fugl að þvælast um í ætisleit, því það er lítið æti að hafa og engin mat- arhljóð úr mávi lengur, bara í minningunni. Þetta hefur mest bitnað á fuglinum. Það er sennilega langverst. Skyldi Greenpeace vita hvernig farið hefur verið með sak- lausan fuglinn? Munurinn á stöðunum í dag? Bara eitt stykki fiskveiðistjórnun- arkerfi sem skilaði auknum afla á öðrum staðnum en ördeyðu á hin- um og grjótharður pólitískur ásetn- ingur og vilji á öðrum staðnum um að gefa ekki einn millimeter eftir í baráttunni fyrir byggðunum. Á hinum staðnum…tja, efnahagur Ísafjarðar hefur rýrnað um 40%. Heitir það kannski hagdauði? Eða gleymdist að smíða orð yfir þetta fyrirbrigði, andstæðunni við hag- vöxtinn sem ríkt hefur á Íslandi „að meðaltali“ í þessi ár. Ég er alls ekki búinn að ná mér eftir þetta áfall og ég vil sterklega vara alla Vestfirðinga og annað strandbyggðafólk við því að ferðast til Færeyja. Ef þeir þó slysast til að fara með hinni nýju og glæsi- legu Nörröna (sem Færeyingar eiga og reka af miklum dug og þori), þá er um að gera að halda sig um borð í skipinu á meðan stoppað er. Umfram allt, ekki fara í land og skoða hvernig ástandið er. HÖRÐUR INGÓLFSSON, Ránargötu 46, 101 Reykjavík. Ísafjörður og Klakksvík Frá Herði Ingólfssyni 4 stk. í pakka verð kr. 2.300. Kanna í stíl kr. 2.995. 5 mismunandi gerðir. PIPAR OG SALT Klapparstíg 44  Sími 562 3614 DARTINGTON GLÖS 1.995. 4

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.