Morgunblaðið - 02.08.2003, Síða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. ÁGÚST 2003 41
Elín Guðmundsdótt-
ir fæddist í Reykja-
vík 16. júlí 1912.
Hún lést á Hjúkrun-
arheimilinu Skjóli
12. júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðlaug Jóns-
dóttir húsmóðir, f.
að Dalbæ í Flóa 12.
jan. 1887, d. 2. des.
1975, og Guðmund-
ur Guðmundsson,
sjómaður, f. að Mið-
fossum í Andakíl 7.
nóv. 1885, d. 14. okt.
1921. Systkini Elín-
ar eru Steinunn, f. 9. júlí 1915, lát-
in, Guðrún, f. 23. des. 1916, Þór-
unn, f. 7. júlí 1918, Óskar Þórir, f.
8. júlí 1920, og Guðmundur, f. 29.
apríl 1922. Hálfsystur Elínar eru
Sigrún Lárusdóttir, f. 9. sept.
1910, látin og Þórdís Jóna Sigurð-
ardóttir, f. 15. okt. 1926.
Elín giftist 1. maí 1934 Stefáni
Ögmundssyni prentara, f. 22. júlí
Félags ungra jafnaðarmanna árið
1928 og var í fyrstu sendinefnd
verkamanna og bænda, sem héð-
an fór til Sovétríkjanna árið 1931.
Hún var virkur félagi í Kommún-
istaflokki Íslands frá 1932, átti
sæti í stjórn Sósíalistafélags
Reykjavíkur og miðstjórn Sam-
einingarflokks alþýðu Sósíalista-
flokksins, var formaður Kven-
félags sósíalista um margra ára
skeið og fulltrúi félagsins á heims-
þingum kvenna í Kaupmannhöfn
1953 og Helsinki 1968. Í stjórn
MÍR var hún 1970–1979. Hún var
meðal stofnenda Kvenfélagsins
Eddu (eiginkonur prentara) 1948,
formaður þess um 20 ára skeið og
átti sæti í Félagsheimilisnefnd
Hins íslenzka prentarafélags. Elín
var virkur félagi í Kvennafram-
boðinu og Samtökum um kvenna-
lista frá upphafi og var einn stofn-
enda Vinstri hreyfingarinnar –
græns framboðs. Hún starfaði auk
þess á árum áður með ýmsum
kvennasamtökum svo sem Rauð-
sokkahreyfingunni, Bandalagi
kvenna í Reykjavík og Kvenrétt-
indafélagi Íslands.
Kveðjuathöfn hefur farið fram.
Að ósk Elínar verða önnur eftir-
mæli ekki birt.
1909, d. 3. apríl 1989.
Foreldrar hans voru
Ingibjörg Þorsteins-
dóttir húsmóðir og
Ögmundur Hansson
Stephensen, bóndi og
ökumaður í Hóla-
brekku á Grímsstaða-
holti. Dætur Elínar og
Stefáns eru Ingibjörg,
f. 18. okt. 1934, síðast
starfsmaður Hjarta-
verndar, Steinunn
framhaldsskólakenn-
ari, f. 2. júní 1938,
Bergljót starfsmaður
Sameinaða lífeyris-
sjóðsins, f. 13. nóv. 1940, og Sig-
ríður réttarfélagsfræðingur, f. 18.
apríl 1951. Barnabörnin eru sjö og
barnabarnabörnin átta.
Elín ólst upp í austurbænum í
Reykjavík og stundaði nám í
Barnaskóla Reykjavíkur. Hún var
lengst af húsmóðir en stundaði
jafnframt verkakvennastörf tíma-
bundið. Elín var meðal stofnenda
ELÍN
GUÐMUNDSDÓTTIR
fylgja eftir þessari hvatningu Hall-
dórs.
Tómas Helgason.
Vinur minn, allt frá bernskudög-
um, Halldór Jón Hansen, er fallinn.
Við komum drengir í skóla Ísaks
Jónssonar, Grænuborg og Ísak vís-
aði okkur til sætis við sama borð.
Samvist okkar þar varð slitrótt því
fjarvistir Halla urðu tíðar vegna
veikinda. Ísak hvatti okkur borð-
félaga Halla til að heimsækja félaga
okkar, sem svo mikið væri bundinn
við rúm sitt. Þannig hófst vinátta
okkar Halla, sem entist okkur til
gæfu og gleði meðan báðir lifðu.
Við urðum aftur sessunautar í
Austurbæjarskóla, en enn og aftur
gripu veikindi inn í skólasókn Halla.
Hann hætti reglubundinni barna-
skólagöngu, en fékk síðar notið á
heimili sínu kennslu Bjarna Vil-
hjálmssonar, cand mag. síðar þjóð-
skjalavarðar með þeim ágætum að
hann fór fram úr okkur jafnöldrum
sínum í kunnáttu.
Heimili hans stóð þá og síðan ævi
hans alla á Laufásvegi 24. Foreldr-
ar Halla voru Ólafía Þórðardóttir
Hansen ættuð frá Ráðagerði á Sel-
tjarnarnesi og Halldór Hansen
læknir, fæddur og uppalinn í Mið-
engi á Álftanesi. Bæði voru þau
mikillar gerðar. Ólafía var óvenju
falleg kona, sem ástúð og kærleika
stafaði frá.
Halldór var óskilgetinn sonur
Sigrúnar Halldórsdóttur sem dó frá
honum fárra mánaða gömlum.
Hann var fóstraður upp á Miðengi.
Síðar var staðfest að faðir Halldórs
var Björn Kristjánsson, kaupmaður
í Reykjavík, alþingismaður og ráð-
herra. Þó það væri staðfest vildi
Halldór halda Hansen-nafni sínu.
Halldór varð afreksmaður í námi
og síðar einn virtasti skurðlæknir
landsins. Á yngri árum stundaði
hann íþróttir og var í glímusveit Ís-
lands sem sýndi á ólympiuleikunum
í Stokkhólmi 1912.
Heimili Ólafíu og Halldórs var
glæsilegt. Auk Halla ólust þar upp
þrjú systkini hans sem öll eru látin.
Á heimilinu var einnig allt frá
bernsku hans Kristín Þorsteins-
dóttir sem hann kallaði gjarnan
fóstru sína. Átti hún síðan heimili
sitt hjá Halla til æviloka.
Eins og fram hefur komið átti
Halli við mikil veikindi að stríða
bernsku- og æskuárin og var
löngum rúmfastur. Þá þegar kom
fram áhugi hans á fögrum listum,
sérstaklega tónlist og leiklist. Hon-
um voru gefnar hljómplötur sem
hann spilaði dægrin löng. Hann las
einnig mikið og sviðsetti atburða-
lýsingar úr sögum sem hann las á
leiksviði sem var sérsmíðað handa
honum og allt fylgdi m.a. hljóm-
sveitargryfja. Hann teiknaði af fá-
gætri snilld umhverfi og persónur,
sem hann gæddi meira lífi með því
að klippa þær út. Hann teiknaði
einnig fjölda hljóðfæraleikara í
hljómsveitargryfjuna og klippti þá
út þannig að stellingar þeirra voru
furðu eðlilegar.
Eftir að Bjarni Vilhjálmsson
hafði komið Halla á skrið í náminu
var ekkert sem stöðvaði hann.
Hann stóðst inntökupróf í MR 1940
með sóma ári yngri en flestir sem
þar urðu bekkjarfélagar hans
næstu 6 árin. Þegar kom að gagn-
fræðaprófi upplýstist að hann hafði
aldrei tekið fullnaðarpróf úr barna-
skóla, en því varð að ljúka. Halli fór
létt með það jafnframt gagnfræða-
prófinu. Stúdentsprófi lauk hann
árið 1946 á eitt hundrað ára afmæli
skólans með ágætiseinkunn. Halli
fór utan með stúdentssystkinum
sínum og áformaði í framhaldi af
því áframhaldandi dvöl erlendis.
Hann stefndi á að læra sviðsetn-
ingar og leikmyndagerð.
Mikill sorgaratburður í fjöl-
skyldu hans átti sér stað er bróð-
urdóttir hans og eina barnabarn
foreldra hans fórst í bílslysi fyrir
utan heimili þeirra. Sá atburður olli
því að Halli lét að svo komnu máli
af námi erlendis. Hann kom heim í
foreldrahús aftur og innritaðist í
læknisfræði við Háskóla Íslands.
Á námsárum sínum í læknisfræði
starfaði Halli m.a. á frönskum spít-
ölum og eignaðist í Frakklandi góða
vini, sem hann bast ævilangri vin-
áttu við. Þar kynntist hann einnig
fjölda listamanna, einkum á sviði
tónlistar. Hann náði á þessum árum
fullkomnu valdi á franskri tungu.
Fyrir hafði hann vald á dönsku,
norsku og sænsku auk þýsku á við
innfædda.
Hann hafði á æskuárunum dvalið
í Danmörku, Þýskalandi og Aust-
urríki til lækninga og þá náð valdi á
tungumálum þessara landa. Hann
lagði alla tíð mikla áherslu á að við-
halda hæfni sinni í tungumálum.
Við þennan auð bættist síðar full-
komin enskukunnátta og hann taldi
sig „kaffihúsafæran“ á fleiri tungu-
málum, m.a. ítölsku og spönsku.
Eftir próf frá læknadeild Há-
skóla Íslands lá leiðin til New York.
Þar hóf hann nám og störf í meina-
fræði, en ákvað síðan að sinna
barnalækningum. Á því sviði starf-
aði hann í nokkur ár á mörgum
sjúkrahúsum í New York, fyrst sem
aðstoðarlæknir en síðar yfirlæknir.
Hann valdi loks barnageðlækningar
sem sérgrein sína og starfaði á
þeim vettvangi við sjúkrahús í New
York.
Eftir sex ára sérfræðinám og
starf sem héraðslæknir á Austfjörð-
um var honum veitt yfirlæknisstaða
við barnadeild Heilsuverndarstöðv-
ar Reykjavíkur.
Mig skortir þekkingu til að segja
frá störfum hans á þeim vettvangi,
en hann lét sig mjög varða ónæm-
isaðgerðir barna og ungbarna-
vernd.
Hann sótti í þágu starfs síns
barnalæknaþing vítt um heim og
var oftsinnis fenginn til að vera
fundarstjóri á slíkum þingum ekki
hvað síst í latnesk-amerískum lönd-
um vegna yfirburða málakunnáttu.
Læknar segja mér að Halli hafi í
starfi sínu náð frábærum árangri í
ungbarnavernd á Íslandi gagnvart
smitsjúkdómum. Sem barnageð-
læknir hjálpaði hann ósegjanlega
mörgum og ávann sér þakklæti og
vináttu þeirra sem hann lagði lið.
En það slógu fleiri strengir í
brjósti Halla en læknislistarinnar.
Hann var eins og fyrr segir unn-
andi fagurra lista. Hin mörgu ár
hans með erlendum þjóðum nýttust
honum einnig til að lúta listagyðj-
unni og eiga með henni hamingju-
stundir. Hann sótti leikhús og óp-
eruhús og eignaðist trausta vini
meðal listamanna. Hann öðlaðist yf-
irburða þekkingu á tónlist og sögu
hennar, sem margir fengu notið í
skrifum hans á þeim vettvangi.
Hann studdi ungt tónlistarfólk með
ráðum og dáð til náms og starfa á
svið listar sinnar og komu sér þá oft
vel vinatengsl hans við fremsta tón-
listarfólk þeirra menningarheima
sem við eigum mest samskipti við.
Hann átti eitt stærsta plötusafn í
einkaeigu og ánafnaði hann það
Listaháskóla Íslands ásamt flestum
sínum eigum.
Að ytri gerð var Halli vörpulegur
á velli, fríður sínum og í allri fram-
komu var hann einstaklega við-
mótsgóður. Hann mátti ekkert
aumt sjá. Hjálpfús var hann og um-
hyggjusamur um aðra, en gætti í
sumu ekki sem skyldi eigin hags.
Síðustu ár hafa verið Halla mjög
erfið. Illvígir sjúkdómar sóttu að
honum. Þegar svo var komið efndu
tónlistarmenn og fleiri vinir hans til
glæsilegrar sönghátíðar honum til
heiðurs. Fjöldi af okkar fremsta
tónlistarfólki tók þátt í sönghátíð-
inni auk allmargra erlendra heims-
þekktra listamanna sem komu
gagngert á eigin kostnað til að
leggja fram sinn skerf á sönghátíð-
inni. Í tengslum við þá hátíð fékk
Halli þá umsögn að hann væri
þekkingar- og viskubrunnur um
tónlist og með óbrigðulan smekk.
Tónlistarfólk lét sér annt um
hann til hinstu stundar. Þegar hann
mátti sig ekki lengur hræra komu
vinir hans, sungu við sjúkrabeð
hans eða léku hugljúfa tónlist.
Öllu þessu góða fólki er fært ein-
lægt þakklæti.
Einstaklega fögru mannlífi er
lokið. Við Pálína kona mín og börn
okkar kveðjum hjartkæran vin sem
við áttum svo margar ljúfar stundir
með.
Hvíli hann í friði.
Sveinbjörn Dagfinnsson.
 Fleiri minningargreinar um Hall-
dór Hansen bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KJELLFRID EINARSSON,
Kirkjuvegi 5,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju miðviku-
daginn 6. ágúst kl. 14.00.
Aðalsteinn Aðalsteinsson, Indíana Sigurðardóttir,
Rósmary Aðalsteinsdóttir,
Guðrún Kari Aðalsteinsdóttir, Björn Viðar Unnsteinsson
og barnabörn.
Þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur samúð,
vináttu og hlýhug við andlát og útför bróður
okkar, fósturbróður og mágs,
ÓSKARS KARLSSONAR
frá Skálateigi,
Norðfirði.
Marteinn Karlsson, Þórdís Ágústsdóttir,
Björg Karlsdóttir, Helgi Jónsson,
Gerður Karlsdóttir, Sveinn Guðmundsson,
Þórarna Hansdóttir.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
AUÐAR VILHELMSDÓTTUR,
Háuhlíð 5,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
sjúkrahússins á Sauðárkróki og Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri.
Hróbjartur Jónasson,
Ingi Vilhelm Jónasson, Carina Törnblom,
Ingibjörg Elín Jónasdóttir, Jens Andrés Jónsson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EMILÍA N. BJARNASON,
Laugarnesvegi 102,
Reykjavík,
lést mánudaginn 21. júlí sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þorsteinn Th. Bjarnason,
Þorsteinn Bjarnason,
Kristinn Bjarnason, Guðlaug Haraldsdóttir,
Emil Karl Bjarnason, Birna Dís Traustadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
PÁLMI KÁRASON,
Langagerði 22,
Reykjavík,
lést laugardaginn 19. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir eru til starfsfólks deildar E11 Landspítala Hringbraut og
Heimahjúkrun Karítassystra.
Þórey Haraldsdóttir
Sigurður Pálmason, Inga Árnadóttir,
Jónína Sigrún Pálmadóttir,
Valdís Pálmadóttir, Ingólfur Björnsson,
barnabörn og barnabarnabarn.