Morgunblaðið - 19.10.2003, Síða 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 2003 25
Kyudo: Bogfimi þar sem skotið
er á mark af 28 m færi.
Kendo: Skylmingar í búningi.
Þessar greinar eiga sér
einstaka menningarlega
hefð og eru stundaðar af
miklum fjölda fólks á öllum
aldri í Japan og annars
staðar.
Upplýsingar í síma
553 3431.
Japönsk bogfimi - japanskar skylmingar
vildi að ég einbeitti mér að bóknám-
inu. Með stuðningi frá mömmu fékk
ég engu að síður vilja mínu fram-
gengt. Ég byrjaði að læra á trommur
og stefndi ótrauður að því að verða
atvinnutrommari allt frá unglings-
aldri,“ segir Lansana og útskýrir að
hann hafi lært á fimm tegundir af
trommum. „Ég lærði á stóra Dound-
un-bassatrommu, meðalstóra Sang-
bang-hálfbassatrommu, litla Kink-
iny-trommu og svo þessa Djembe-
bongótrommu,“ segir hann og tekur
nokkur létt slög á uppáhaldstromm-
una sína.
Menningin blómstrar á ný
Orville útskýrir að trommur séu
snar þáttur í lífi meirihluta Gíneubúa.
„Gínea var lengi ein af nýlendum
Frakka í Afríku. Frakkar komu að
ýmsu leyti illa fram við íbúana, t.d.
rifu þeir niður allar símalínur og eyði-
lögðu blómaskreytingar í miðbænum
í kveðjuskyni,“ segir Orville og tekur
fram að menning Gíneubúa hafi held-
ur ekki verið hátt skrifuð af Frökk-
um. „Eftir að yfirráðum Frakka í
Gíneu lauk tók Gíneubúinn Seku Tori
við embætti forseta landsins. Hann
hvatti alla sautján ættbálka landsins
til að leggja rækt við menningu sína
og árangurinn lét ekki á sér standa.“
Orville segir að menning Gíneu
hafi fljótlega tekið að blómstra á ný,
þ.m.t. trommuslátturinn. „Núna
kæmi mér ekki á óvart að um helm-
ingur þjóðarinnar hefði fengið ein-
hverja leiðsögn í trommuslætti, dansi
og söng. Í Gíneu er ekki óalgengt að
sjá hóp stráka, kannski þrjátíu til
fjörutíu saman, berja húðir undir
leiðsögn fullorðins manns með
strangan svip á andlitinu. Nám í
trommuleik krefst mikils aga og til
mikils getur verið að vinna fyrir unga
trommuleikara.“
Orville vísar í því sambandi til þess
að ferðaþjónusta sé einn stærsti at-
vinnuvegur Gíneubúa. „Ungir
trommarar leika á trommur fyrir
ferðamenn og sumir þeirra eru í
framhaldi af því beðnir að taka að sér
einhver verkefni í útlöndum. Gíneskir
trommarar hafa verið eftirsóttir á
Vesturlöndum því að leikur þeirra er
alveg sérstaklega upprunalegur. Afr-
ísk tónlist á Vesturlöndum er því mið-
ur almennt orðin talsvert útvötnuð,“
segir Orville og hrósar sérstaklega
Malinke, þjóðflokki Lansana, fyrir að
hafa verið duglegur að halda í hefð-
irnar. „Þjóðardansarnir eru flestir
komnir frá þeim.“
Orville segir að þeir Lansana hafi
unnið að ýmsum sameiginlegum
verkefnum frá því síðasta haust.
„Eitt aðalerindi Lasana til Íslands
var að hjálpa mér með Bassikolo Ís-
land-hópinn minn. Nafnið er komið
frá fiskimannaþorpi í Gíneu. Hópur-
inn samanstendur af mér og tuttugu
ungum konum með áhuga á afrískum
dönsum og menningu. Hingað til hef-
ur mér því miður ekki tekist að fá
neinn karlmann í hópinn. Vonandi
rætist eitthvað úr því í framtíðinni.
Við héldum námskeið með 44 konum
og þremur körlum á Akureyri ekki
alls fyrir löngu. Karlarnir voru mjög
ánægðir með námskeiðið og lofuðu að
hvetja vini sína til að koma á næsta
námskeið á Akureyri,“ segir Orville –
afsakar útúrdúrinn og bætir því við
að félagar í Bassikolo-hópnum séu
ekki aðeins íslenskir. „Ég hugsa að
um 70% af konunum séu íslensk. Hin-
ar eru frá Finnlandi, Litháen og Kól-
umbíu. Við komum saman til að
dansa og fræðast um afríska menn-
ingu og alveg sérstaklega gíneska.
Ég hef frá byrjun stjórnað dansinum
og núna sér Lansana alfarið um tón-
listina. Markmiðið er svo að ná svo
góðum árangri að við föllum alveg inn
í hópinn þegar við komum til Gíneu
innan tveggja ára.“
Orville segir frá því að Bassikolo-
hópurinn hafi staðið fyrir tveimur
danssýningum í Austurbæ í vetur.
„Við Lansana höfum svo verið að leið-
beina fólki á almennum námskeiðum
og búa okkur undir að fara í grunn-
skólana í Reykjavík með sérstakt
menningarnámskeið um Afríku þar
sem ég tala um Afríku og Lansana
sýnir krökkunum hvernig á að leika á
trommurnar. Við erum reyndar búnir
að halda eitt átta vikna námskeið í
Austurbæjarskóla. Ég get ekki sagt
annað en að námskeiðið hafi tekist
mjög vel. Nemendurnir voru a.m.k.
mjög áhugasamir. Núna erum við að
byrja með sex vikna námskeið í Brú-
arskóla, svo förum við í Laugarnes-
skóla og fleiri skóla. Vonandi náum
við því að fara með námskeiðið í
svona þriðjung allra grunnskóla í
Reykjavík og gera svo eitthvað stórt
hinn 17. júní,“ segir Orville leyndar-
dómsfullur á svip. „Takmarkið er að
sem flestir læri að njóta afrískrar
menningar í sinni tærustu mynd.“
ago@mbl.is
Morgunblaðið/Þorkell
Lansana lætur vel af Íslendingum og er ánægður með að hafa haft mikið að gera.
Lansana í miðjum Bassikolo Ísland-hópnum.
’ Í Gíneu er ekki óalgengt að sjá hóp stráka,kannski þrjátíu til fjörutíu saman, berja
húðir undir leiðsögn fullorðins manns með
strangan svip á andlitinu. Nám í trommu-
leik krefst mikils aga og til mikils getur ver-
ið að vinna fyrir unga trommuleikara. ‘