Morgunblaðið - 21.10.2003, Síða 40
40 ÞRIÐJUDAGUR 21. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
!
" #$%&'
(
)
*% ' )
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
HINN 17. október síðastliðinn birt-
ist bréf frá lesanda í Morgunblaðinu
þar sem fjallað var um F plús-trygg-
ingu hjá VÍS og lýsti bréfritari von-
brigðum sínum með hana. Af því til-
efni viljum við hjá VÍS koma
eftirfarandi á framfæri.
Að okkar mati er F plús-fjöl-
skyldutryggingin hjá VÍS víðtæk-
asta fjölskyldutrygging sem boðið er
upp á hér á landi, hvort sem litið er
til vátryggingarfjárhæða, bótasviðs
eða hversu lága sjálfsábyrgð tjónþol-
ar þurfa að greiða í bótaskyldum
tjónum. Því miður eru engar trygg-
ingar altækar og því geta komið upp
tilvik þar sem væntingar viðskipta-
vina um bætur eru meiri en sem
svarar til skilmála viðkomandi
tryggingar. Einn af styrkleikum F
plús er að ferðarofstrygging er einn
þáttur ferðatryggingar. Ferðarofs-
trygging bætir tjónþola nauðsynleg
viðbótarútgjöld vegna heimferðar til
Íslands ef tilteknar aðstæður skap-
ast og tryggingataki þarf að hverfa
heim fyrr en stefnt var að. Við hjá
VÍS teljum okkur geta fullyrt að
ferðatryggingin, sem er innifalin í F
plús, sé með bestu tryggingum sinn-
ar tegundar á markaðinum. Við
fögnum engu að síður ábendingum
um það sem betur má fara og erum
sífellt að leita leiða til þess að bjóða
viðskiptavinum enn betri trygginga-
vernd.
Við tökum það alvarlega þegar
viðskiptavinir okkar eru ekki full-
komlega sáttir við vöru okkar og
þjónustu en hvetjum jafnframt fólk
til þess að kynna sér vel bótasvið
þeirra trygginga sem það hefur. Við
segjum hiklaust að þeir, sem eru
með F plús hjá VÍS, séu vel tryggðir.
ÁSGEIR BALDURS,
forstöðumaður,
Vátryggingafélagi Íslands hf.
Svar frá VÍS vegna F plús
Frá Ásgeiri Baldurs
ÞÓTT ég sé umhverfissinni finnst
mér rangt að banna sela- og hvala-
veiðar. Að öllu verður þó að fara með
gát. Stærstu hvalategundunum er
sérlega hætt og því líklegt að friða
verði sumar þeirra. Ógnvaldar undir-
djúpanna, háhyrningarnir, stærstu
og grimmustu rándýr jarðarinnar,
fara létt með að drepa stórhveli og
afkvæmi þeirra. Þeir leika sér að
rostungum og blöðruselum eins og
köttur að mús. Góðir hestar og
hundar eru drepnir þegar mönnum
hentar. Hvað veldur að ekki má veiða
háhyrninga eins og aðra hvali? Eru
þeir þess virði að vera óhreyfanleg
leikföng sem eitt er hundruðum
milljóna í og nostrað er við langt um-
fram það sem eðlilegt getur talist? Á
sama tíma eru milljónir barna í
þrælafjötrum og svelti. Ekki minnist
ég þess að Birgitta Bardot og hennar
líkar hafi rétt börnum í neyð hjálpar-
hönd. En henni tókst í skjóli frægðar
sinnar og peningavalds að setja veiði-
þjóðfélög eins og Grænland á helj-
arþröm. Skilningur hennar á afleið-
ingum verknaðarins var enginn en
ofstæki hennar setti blett á umhverf-
issamtök. Hræsnarar um víða veröld
láta líða yfir sig af hneysklun á drápi
hvala. En níðingsleg meðferð slátur-
dýra snertir þá ekki. Það er ekki
langt síðan ill meðferð dýra í flutn-
ingum á sláturstaði í EB-löndunum
birtist í heimspressunni. Sjónvarpið
sýndi hrikalegar misþyrmingar á
dýrum í flutningavögnum og í slát-
urhúsunum. Í smátíma var fólk sleg-
ið en nú er þetta gleymt og grafið því
enginn hefur hagnað af að blása það
út, nema síður sé. Áróður gegn öfl-
ugum flutningafyrirtækjum og vold-
ugum bændum og kaupmöngurum
gaf ekkert í aðra hönd. Eitthvað mik-
ið er að því fólki sem sér ekkert at-
hugavert við til dæmis þá grimmd-
arfullu aðferð múslíma og gyðinga að
skera sláturdýr á háls, en berst svo
með kjafti og klóm gegn sjálfsbjarg-
arviðleitni fátækra veiðiþjóðfélaga.
Umhverfissamtök eru óaðskiljanleg-
ur hluti þess besta í menningu hverr-
ar þjóðar. Án þeirra væri skelfilegt
um að litast í dag. Komið hefur fyrir
að þau hafi farið offari, en það góða
sem þau hafa komið til leiðar vegur
slíkt margfalt upp.
Það er margt að varast fyrir um-
hverfissamtök sem vilja láta taka sig
alvarlega. Tilhliðrunarleysi á skylt
við ofstæki og vekur því andúð og
tortryggni. Umhverfissamtök verða
þó oft að vera á móti framkvæmdum
sem í augnablikinu sýnast þjóðhags-
leg en verða fljótt böl þjóðar. Áróður
misviturra valdhafa fyrir hugðarefn-
um sínum bitnar of oft á heildarhag
þjóðar og landinu sjálfu.
Aðfarirnar á Kárahnjúkasvæðinu
eru mikil eyðilegging fyrir litla upp-
skeru og auðvitað skelfileg mistök
skammsýnna valdhafa. Þjóðin er
ekki búin að bíta úr nálinni með þann
óbætanlega skaða. Ef mál Austfirð-
inga væru skoðuð heildrænt gæti
komið í ljós hve grátt þeir eru leiknir.
Það gæti líka svipt hulu af hræsni og
peningahyggju sem í bland við pólitík
fer sem eldur í sinu um héruð þeirra
og reyndar landið allt. Þess vildi ég
óska að þau störf sem umhverfisráð-
herrann innir af hendi féllu betur að
hagsmunum þjóðarinnar en verið
hefur. Ekki er vel að verki staðið ef
hún kemur ekki í veg fyrir að Gunn-
ari Birgissyni takist að spilla einu því
besta sem hún hefur gert á ferlinum.
Gunnar er sjálfum sér ósamkvæmur
í málinu og frekjan í tillitslausum og
ómálefnalegum skotveiðimönnum
skýtur þá sjálfa í kaf. Friðun rjúp-
unnar er fyrir almenning og landið
og er mikil umhverfisvernd sem Ís-
landsfálkinn á tilveru sína undir. Orð
ráðherrans um eyðingu minks falla í
góðan jarðveg. Vonandi ekki bara
orð. Fólkið á Austurvelli sem lagði á
sig ómæld óþægindi samfara vosbúð
og kulda til varnar íslenskum nátt-
úruperlum og öðru umhverfi okkar,
eru hetjur sem seinni tíma fólk mun í
hávegum hafa.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3, Reykjavík.
Þegar hræsnin
blómstrar
Frá Alberti Jensen