Pressan - 12.03.1992, Qupperneq 42

FIMMTUDAGUR PRESSAN 5.MARS 1992
ci dettccn
fafiút í
fieycvi
fal áecfntn
(HÍVUIát á...
Stofnun
Páll Stcfánsson
LJÓSMYNDARI
„Hagstofan. Ég fékk ekki
greindarleg svör þar við
málaleitan minni.“
Harpa Björnsdóttir
MYNDLISTARKONA
„Spítali og hjónaband."
Ingibjörg Haraldsdóttir
RITHÖFUNDUR
.Elliheimili, þó það sé nú
frekar dapurlegt."
Rósa G. Þórsdóttir
LEIKKONA
„Höft."
Lilja ívarsdóttir
DANSARI
.Byggingasjóðir held ég
bara. Það er svo leiðinlegt að
eiga við þá því þar fær maður
aldrei allar upplýsingar sem
maður þarf.“
Karl Þorsteins
SKÁKMAÐUR
Ég sé fyrir mér eldra fólk
vinna við einhverjar tölur og
blöð.“
Gunnar Viðar
LÖGFRÆÐINGUR
.Ráðuneyti. Ég var nefni-
lega að fá bréf frá einu slíku í
dag.“
57% SVARENDA VORU TIL í FLYTJAST HÉÐAN
43% VILJA HVERGI FARA
OG VEIFA HINUM BLESS
Samkvæmt þessu gœtu 148.000 íslendingar vel hugs-
að sér að flytjast úr landi ef enn hdrðnar í da
mmmk kkmkkm mmákkk kmmkk kmmák
mmm mmmk tmMm mmm mmm
kmmm mmmk kmmm mmmk mmmk
mmmt rt'. ..en 112.000 sætu eftir heima
wtwtwrr rrrrrrrrrr
MMMMMMMMÍMM ^rrrrrrr rrrrrrrrrr
, rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr
rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr rrrrrrrrrr
Skoðanakönnun Skáls fyrir PRESSUNA
MEIRIHLUTI ÞJÓÐARINNAR
TILBÚINN AÐ
FLÝJA LAND
Samkvæmt könnun-
inni eru um 148 þús-
*
und Islendingar til-
búnir að kveðja sker-
ið og flytja út í heim
ef efnahagslífið held-
ur áfram að versna
og kreppan dýpkar
enn. Ef þeir létu
verða af því sætu hér
eftir 112 þúsund
manns sem færu
hvergi; hvað sem
gengi á.
í skoðanakönnun sem Skáís
gerði fyrir PRESSUNA voru
þátttakendur spurðir hvort þeir
gætu hugsað sér að flytja til út-
landa ef efnahagsástandið
versnaði frá því sem nú er. 57
prósent þeirra sem tóku af-
stöðu (og það voru allir nema
4 af 600 manna úrtaki) sögðu
já. Þeir voru tilbúnir að flytja
af landi brott ef harðnaði enn á
dalnum.
Síðastliðinn 1. desember
var 259.581 búsettur á íslandi.
Ef 57 prósent þeirra eru tilbúin
að flytja af landi brott gerir
það 147.961 íslendingur. Og
ef þeir létu verða af því væru
43 prósent þjóðarinnar eftir;
eða 111.620 þúsund.
lO PRÓSENT FLÚÐU í
LOK SÍÐUSTU ALDAR —
57 PRÓSENT TILBÚIN
TIL ÞESS NÚ
Ef fólk vill átta sig betur á
þessum stærðum; þá jafngildir
þetta því að allir íbúar höfuð-
borgarsvæðisins segðu bless
og skildu landsbyggðarfólkið
eftir.
Til samanburðar má einnig
geta þess að um tíundi hluti Is-
lendinga flúði til Vesturheims
í lok síðustu aldar; af svipuð-
um ástæðum og það fólk sem
nú getur hugsað sér að flytja til
útlanda. Nú getur næstum sex
sinnum stærri hluti þjóðarinn-
ar hugsað sér að flýja land.
Sjálfsagt finnst einhverjum
það slæm tíðindi að landinn
skuli ekki þjóðhollari en svo
að góður meirihluti þjóðarinn-
ar er ekki tilbúinn að kyngja
meiru af efnahagsörðugleikum
og annarri óáran. Að hann
skuli ekki vera tilbúinn til að
standa með Davíð, Jóni, Einari
Oddi og Þórami V. á meðan
við förum í gegnum öldudal-
inn.
En þannig er það nú samt.
FLESTIR VILJA FARA
TIL DANMERKUR EÐA
NOREGS
En til hvaða landa vill þetta
fólk flýja ef hagur þess batnar
ekki í bráð?
Danmörk var vinsælust, 15
prósent þeirra sem gátu hugs-
að sér að flýja land vildu fara
þangað. Ætli skýringin sé ekki
auðsæ; Islendingar þekkja
Dani af góðu einu og vita að
hverju þeir ganga hjá gömlu
herraþjóðinni. Danmörk hefur
fyrst og fremst orð á sér fyrir
að vera þægilegt land að búa í.
Það þykir Noregur reyndar
líka, þótt hann þyki miklu leið-
inlegri en Danmörk. En Nor-
egur kom næstur og fékk í sinn
hlut 14,6 prósent flóttamann-
anna. I báðum þessum löndum
er velferðarkerfi, byggt upp á
mjög svipaðan hátt og hið ís-
lenska.
Næst komu Bandaríkin.
Þangað vilja fara 12,9 prósent
þeirra sem gætu freistast til að
flytja af landi brott. Þetta er
býsna há tala í ljósi þess að
Bandaríkin hafa ekki lengur á
sér orð fyrir að vera það land
tækifæranna sem áður var. Þar
er efnahagskreppa og lífskjör
millistéttarfólks hafa versnað
allverulega. En Bandaríkin eru
náttúrlega alltaf að vissu leyti
samnefnari fyrir ævintýri og
skjótfengna velmegun.
BANDARÍKIN OG SVÍ-
ÞJÓÐ NÆST A ÓSKA-
LISTANUM
Athyglisvert er að á eftir
Bandaríkjunum kemur þriðja
Skandinavíulandið, Svíþjóð,
með 9,2 prósent flóttamann-
anna, sem sýnir að enda þótt
margir vilji flytja burt eru þeir
að vissu leyti svo heimakærir
að þeir kjósa ekki að flengjast
út um allar jarðir, í ókunnar
deildir veraldarinnar. Ekki er
ósennilegt að Svíþjóð hefði
verið ofar á blaði fyrir ein-
hverjum árum; þangað lá mik-
ill straumur íslendinga á árun-
um í kringum 1970 og þar hafa
lengi verið umtalsverðar Is-
lendinganýlendur. En, líkt og
víðar, eru náttúrlega efnahags-
örðugleikar í Svíþjóð.
Ef löndin eru flokkuð í stær-
ri fylkingar eftir legu verður
augljóst að flestir vilja fara til
Norðurlanda. Samanlagt yrðu
þau að taka á móti 42,5 pró-
sentum flóttamannanna. Onn-
ur Evrópulönd fengju 29 pró-
sent hinna landflótta fslend-
inga í sinn hlut og Bandaríkin
og Kanada 18 prósent. 5 pró-
sent gætu hugsað sér að fara
alla leið til Astralíu eða
Nýja-Sjálands. 5 prósent eru
hins vegar óráðin og treysta
sér ekki til að gera upp hug
sinn um það hvert þau vildu
flýja. En þetta fólk, líkt og aðr-
ir, vill hins vegar ólmt komast
eitthvert.
FÓLK SÆKIR í
LÍFSKJÖR OG
VESTRÆN A
MENNINGU
Ef listinn yfir
óskalöndin er skoð-
aður nánar kemur í
ljós að fjölbreytt-
ustu lönd eru nefnd.
Flest eiga þau það
sammerkt að þar
eru lífskjör allgóð
og vestrænt stjóm-
arfar fast í sessi.
Það vilja semsagt
flestallir halda
áfram að búa í Evr-
ópu, en ríki mú-
hameðstrúarmanna
virðast ekki heilla.
í fimmta og sjöt-
ta sæti eru nokkuð
örugglega Evrópu-
stórveldin Bretland
og Þýskaland. Þá
kom Kanada (sem
hvað lífshætti varð-
ar er svona miðja
vegu milli Evrópu og Amer-
íku), Frakkland, Spánn og ítal-
ía em á nokkuð svipuðu róli og
myndu geta laðað til sín
ákveðinn hluta þjóðarinnar,
Astralía kemst einnig á blað og
vel það, en þangað lá talsverð-
ur straumur íslendinga á land-
flóttaárunum kringum 1970.
Því næst koma Lúxemborg,
Færeyjar, Finnland og Hol-
land. Og loks fengu tilnefning-
ar; Nýja-Sjáland, írland og
Grikkland.
Þegar öllu er á botninn
hvolft eru þau ekki nema fjög-
ur Vestur-Evrópuríkin sem
ekki eru nefnd til sögunnar;
Austurríki, Sviss, Belgía og
Portúgal, þrátt fyrir lágt verð-
lag og mikla sól.
Kannski þarf svo engum að
koma á óvart að ekkert Afríku-
ríki er nefnt og ekkert Asíu-
land (ekki einu sinni Japan).
Og Austur-Evrópa, — sam-
kvæmt könnuninni virðist aug-
ljóst að þangað vilja fslending-
ar ekki flytja.
Gunnar Smári Egilsson
Egill Helgason