Pressan - 25.06.1992, Blaðsíða 36

36
FIMMTUDAGUR PRESSAN 25. JÚNÍ 1992
BhsuftiÁ
GUNNARI
Þá er Ólafur Garðar Ein-
arsson menntamálaráðherra
FEKK EKKI FALKAORÐ
búinn að koma sér í deilu um
ráðningu skólastjóra, nokkuð
sem allir menntamálaráð-
herrar virðast þurfa að upp-
lifa að minnsta kosti einu
sinni á ári, svona til að minna
skólanefndir, foreldra og
nemendur á að það er hann
sem fer með völdin. Gárung-
amir segja að Olafur sé hreint
Og þá er búið að hengja glæ-
nýjar fálkaorður á 16 íslendinga
fyrir störf í þágu lands og þjóðar.
Við tókum eftir því að jöjóðar-
sáttarmennimir Asmundur Stef-
ánsson og Einar Oddur Krist-
jánsson, stjómendur „aðila
vinnumarkaðarins", fengu hvor
sína fálkaorðuna og vel til fundið
hjá forsetanum að mismuna
þeim ekki.
Hins vegar tókum við líka eft-
ir að Ólafur Skúlason biskup
fékk fálkaorðu en ekki helsti
samkeppnisandstæðingur hans,
Gunnar Þorsteinsson í Krossin-
um. Gunnar hefur verið ötull við
að gagnrýna Ólaf og aðra þjóð-
kirkjumenn fyrir að vera ekki
nógu nútímalegir í vinnubrögð-
um og segir þá nánast hafa
bmgðist í starfi; það sýni svo gott
sem tómar kirkjur. Forsetinn og
orðunefnd vom ósammála. Svo
gott sem tómar kirkjur koma
ekki í veg fyrir orðuveitingu til
biskups fyrir störf að kirkjumál-
um. En Gunnar fær ekki orðu
þótt hans kirkja sé yfirfull af
fólki sem hamast og orgar og
æðir um tungumtalandi í heil-
agsandavímu. Skilaboðin til
Gunnars em skýr: Hættu þessum
hamagangi, væni, og leyfðu
fólkinu að vera heima hjá sér í
friði.
Herra Ólafur Skúlason biskup fékk fálka fyrir störf að kirkju-
málum. Herra Gunnar Þorsteinsson fékk ekki fálka fyrir störf
(hamagang) að kirkjumálum.
ENGINN VILL KAUPA
HLUTABRÉFAF
BYGGÐASTOFNUN
Hlutafjársjóður Byggðastofn-
unar er sem kunnugt er einhver
stærsti hlutabréfaeigandi lands-
ins, hefur eignast mýmörg hluta-
bréf í útgerðar- og fiskvinnslufyr-
irtækjum og öðmm fyrirtækjum.
Fyrir nokkrum vikum tilkynnti
Byggðastofnun með sérstakri
auglýsingu að í samræmi við lög
væm nú hlutabréf stofhunarinnar
í ellefu fyrirtækjum til sölu.
Þessi fyrirtæki em Hraðfrysti-
hús Gmndarfjarðar, Oddi á Pat-
reksfirði, Fiskvinnslan á Bíldu-
dal, Útgerðarfélag Bílddælinga,
Flraðfrystihús Þórshafnar, Tangi
á Vopnafirði, Gunnarstindur og
Búlandstindur á Stöðvarfirði,
Ames á Stokkseyri/Þorlákshöfn,
Meitillinn í Þorlákshöfn og Alp-
an á Eyrarbakka.
Skemmst er frá því að segja að
lítill sem enginn áhugi er fyrir
þessum hlutabréfum, nú eða þá
engir peningar fyrir hendi. „Það
er þröngt í búi. viðbrögðin hafa
verið lítil," segir Guðmundur
Malmquist, forstjóri Byggða-
stofnunar. „Það er þó smávegis
um að það hafi verið hringt og
spurt," bætti hann við.
Væntanlega hafa fréttir af
döpm ásigkomulagi þorsk-
stofnsins ekki hjálpað til, en ein-
hvem veginn héldum við nú
samt að enn væm til ævintýra-
menn sem vildu reyna fyrir sér í
útgerðinni. Það er eitthvað bogið
við ástandið þegar ekki einu
sinni lífeyrissjóðimir, grái mark-
aðurinn og Kolkrabbinn hf.
stökkva á svona tækifæri.
Ótrúlegt en satt þá viröist ekki nokkur hræða hafa áhuga á aö
fjárfesta í útgeröar- og fiskvinnslufyrirtækjunum sem
Byggöastofnun hefurá sölulista. Myndin er frá Stöövarfiröi,
þar sem mönnum býöst aö kaupa hlutabréf Byggðastofnunar
i bæöi Gunnarstindi og Búlandstindi.
ekki búinn að jafna sig eftir
að ungiingar löbbuðu sig nið-
ur Laugaveginn og héldu
fund á Lækjartorgi í febrúar.
Hápunktur útifundarins var
sem menn muna þegar
óprúttin hrekkjusvín köstuðu
eggjum í ráðherrann, þegar
hann var einmitt að þakka
fyrir prúðmannlega fram-
komu.
Síðar kom í ljós að tvö
hinna óprúttnu ungmenna
vom nemendur í Garðaskóla,
í heimabæ ráðherrans. Skóla-
stjórinn brást ekki ráðherra
sínum og rak ungmenninn úr
skólanum á stundinni. Þetta
sýnir einmitt mikilvægi þess
að réttir menn séu í stöðum
skólastjóra þegar ráðherra
þarf að bregðast við við-
Guöbrandur biskup segir aö hinar mörgu vistarverur í húsi
föður Krists séu stjörnurnar og ekkert annaö.
þeim, er maðurinn þekkir, og má
ljóst vera, að er óendanlegur
heimur stjamanna og geimsins.
Þetta, sem Kristur kallar hinar
mörgu vistarverur í húsi föður
síns, em stjömumar og ekkert
annað. Jæja, hvað sem hver seg-
ir, þá er þetta undirstöðusann-
leikur. Þakka nú fyrir og verið
sæl.“

0

SEM TALAR
Eitthvað vomm við um dag-
inn að rifja upp einstrengingsleg
viðhorf Guðbrands Þorláksson-
ar biskups á Islandi, sem ríkti
fyrir 400 árum. Guðbrandi var
ákaflega í nöp við veraldlegan
kveðskap og sagði veraldlega
höfðingja vilja agaleysi, synd og
skammir inn í landið, guði til
styggðar, t.d. með því að sýna
brotafólki linkind.
En Guðbrandur var öllu hóg-
værari þegar hann hafði sam-
band við mannkynið 23. mars
1987 en þegar hann 400 árum
áður lét konung afnema kirkju-
grið sakamanna hér á landi. Árið
1987 talaði hann til landsmanna í
gegnum Svein Haraldsson miðil
og er boðskapurinn skráður í
Lífsgeisla, tímarit um lífssam-
bönd við aðrar stjömur. Guð-
brandur segir:
„Hér er ég. Sæl öll. Ó, já, ég
vil segja fáein orð. Það er Guð-
brandur biskup og íbúi annars
hnattar er talar. Það er mikil
ástæða til að brýna fyrir þjóðinni
og kirkjunnar þjónum að beina
hugsun til stjamanna, til framlið-
inna vina og frænda, er þar lifa
líkamlegu og jarðnesku lífi og
halda þar áfram á þroskabraut og
er mikil saga og merkileg af
mörgum íslendingum kunnum
og ekki kunnum í framlífi. Ef
sögð væri saga þeirra og yrði
kunn þjóðinni mætti það verða
mörgum að gagni og ánægju og
ekki er það í ósamræmi við
Kristskenningu, að lífið haldi
áfram á þroskabrautinni í heimi
TVÍFARAKEPPNIPRESSUNNAR - 50. HLUTI
Bæði eru þau langleit, með smá augu og loðin á neðan-
verðu andlitinu. Hún er hins vegar hymd en hann kollóttur.
Herdísarvíkur-Syrtla er sjálfsagt þekktasta kind aldarinnar.
Þótt sótt væri að henni með byssum og hundum sumarið
1952 gekk hún mönnum ætíð úr greipum. Loks var sett fé til
höfuðs henni og þar kom að hún féll fyrir byssumönnum.
Þótt Steingrímur J. hafi æst menn upp á móti sér hefur ekki
enn kornið til þess að fé hafi verið sett til höfuðs honum. Það
er því ekkert vitað um hvort hann er jafnsleipur og Syrtla.
ÓÐU SVlNFULLIRÍ
nIstandi nepjunni
kvæmum vandamálum. Það
gefur augaleið að skólastjóri
úr röðum allaballa hefði
aldrei látið sér detta í hug að
reka eggjakastarana úr skól-
anum bara fyrir þá sök að
velja sér menntamálaráð-
herra sem skotmark.
En Ólafur stendur semsé í
stórræðum og er eins og
kunnugt er blóðugur upp að
öxlum við niðurskurð í
skólamálum. Það var því
skemmtileg lexía að lesa í
Morgunblaðinu um síðustu
helgi frétt undir fyrirsögninni
„fslensk kona gaf skólaliús til
fátækra í Kenýa“. Hún heitir
Margrét Hjálmtýsdóttir.
Ólafur og Margrét eru
vissulega í ólíkum hlutverk-
um. Eitt eiga þau þó sameig-
inlegt. þau eru, rétt eins og
brottreknu eggjakastaramir,
íbúar Garðabæjar.
Það fór allt prúðmannlega
fram þjóðhátíðardaginn 17. júní
og þótt rigning verði skráð í ann-
ála var þetta þó hlý og lóðrétt
rigning og sakaði engan. Það var
aldeilis alit annað upp á teningn-
um 17. júní 1972eðafyrirréttum
tuttugu ámm.
í Oldinni okkar er vitnað í
Tímann í lýsingu á hinni „grát-
legu forsmán": „Aldrei hefur
sóðalegri samkoma, kennd við
þjóðhátíð,
verið haldin en sá þáttur há-
tíðahaldanna 17. júní, er fram fór
í miðborg Reykjavíkur að kvöldi
þjóðhátíðardagsins. í nístandi
nepjunni óðu svínfullir ungling-
ar, ekki komnir af bamsaldri,
fram og aftur, veifandi brenni-
vínsflöskum af öllum gerðum,
organdi og hvíandi, þuklandi og
klípandi hitt kynið, og fleygjandi
flöskum í allar áttir, jafnóðum og
þær tæmdust. Sjá mátti ungar
stúlkur berjast innbyrðis og
lumbra á karlkyninu, og kom-
ungir drengir veltust um í áflog-
um eins og hundar í bendu, þó of
máttvana til að geta látið að sér
kveða... Þessi unglingalýður óð
uppi með fádæma frekju og
hrakti yfirleitt alla þá, sem vom
með ráði og rænu, úr miðborg-
inni. Margir unglingar vom al-
gjörlega ósjálfbjarga, og reyndi
lögreglan eftir megni að forða
þeim burt.“
Flestir unglinganna vom þá á
aldrinum 13 til 20 ára og því 33
til 40 ára núna og væntanlega
orðnir ráðsettir bogarar, sem að
þessu sinni hafa arkað edrú í
göngunni með böm og bama-
vagna meðferðis. Því má bæta
við að þetta fræga þjóðhátíðar-
fyllerí varð til þess að árið eftir
var hátíðahöldunum dreift um
allan bæ og skyldi sú ráðstöfun
koma í veg fyrir slys. Það heppn-
aðist að vísu, en leiðinlegri þjóð-
hátíð höfðu menn aldrei upplif-
að.
Sæl oll,
ÞETTA ER
GUÐBRANDUR