Pressan - 15.10.1992, Side 4

4
FIMMTUDAGUR PRESSAN 15. OKTÓBER 1992
NÝR DÓMSTÓLL
„Barnsránið sætir að sjálf-
sögðu miklum tíðindum ogekki
að undra þótt jjölmiðlar láti
málið talsvert til sín taka. At-
burður af þessu tagi vekur að
sjálfsögðu upp heitar tilfmning-
ar reiði og vandlœlingar, ekkert
síður hjá fréttamönnum en öll-
um almenningi. Hins vegar er
það grundvallaratriði íslensks
réttarfars að menn eru saklausir
uns sekt er sönnuð ogjjölmiðla-
menn eiga ekki að láta heilaga
reiði og vandlœtingu brengla
mat við fréttavinnslu. Þegar
önnur sjónvarpsstöðin sýnir í
fréttatíma sínum myndirfrá því
þar sem verið er að leiða barns-
rœningjann úr kirkjugarðinum
að lögreglubíl án þess að gera
minnstu tilraun til að hylja
andlit hans má spyrja hvort
sjónvarpsstöðin sé þar að gerast
dómstóll götunnar.“
Víkverji í Morgunblaðinu
Ingvi Hrafn Jónsson,
fréttastjóri Stöðvar 2: „Ég fæ
ekki betur séð en að Víkverji
skjóti sig í báða fætur með skrif-
um sínum. Hefði hann ætlað að
vera samkvæmur sjálfur sér í
gagnrýni sinni á umræddan
fréttaflutning Stöðvar 2 hefði
hann að sjálfsögðu átt að tala um
„manninn sem grunaður er um
að hafa ætlað að ræna barninu".
f staðinn notar hann orðið
„barnaræninginn" og er þar
með sjálfur að staðfesta að mað-
urinn sé sekur um barnsrán."
FÁLKINNök
SELDUR Xt-
„Islendingar kunna nú orðið
ýmislegt fyrir sér hvað varðar
ræktun og kynbœtur á dýrum
og hafa náð þokkalegum ár-
angri á þvísviði. íþvísambandi
mœtti benda á rœktun og kyn-
bœtur á hrossum, hœnsfuglum,
loðdýrum, laxi, já ogfé, hvort
sem tnenn triia því eða ekki. Og
hví ekki að bœta íslenska fálk-
anum „í safnið“? Er hann eitt-
hvað Iteilagara dýr en þær
skepnur sem við notum tiú þeg-
ar til gjaldeyrisöflunar fyrir
þjóðfélagið? Og er það ekki bara
sjálfsagður hlutur að nýta
þennan stofn íþessu tilliti ef og
þegar tekst að ná stofnstærð
hans í nýtanlegt hotj?“
K.F. í lesendabréfi DV
Ævar Petersen, forstöðu-
maður Náttúrufræðistofhun-
ar íslands: „Ég skil eiginlega
ekki hvað maðurinn er að fara.
Hver ætti að vera tilgangurinn
með því að kynbæta fálka, ekki
ætlum við að éta þá? önnur
spurning felst hins vegar í því
hvort við eigum að nýta fálka-
stofninn, en því er ég alfarið á
móti. Ef grænt ljós yrði gefið á
útflutning myndu landeigendur
vilja fá sinn skerf af kökunni, því
þeir eiga allan nýtingarrétt, sem
myndi þýða að um 200 bændur
fengju reglulegar tekjur af söl-
unni. Það myndi ríða stofninum
að fullu. Þar fyrir utan væri ekki
neinn markaður til staðar því
fuglinn er meðal þeirra sem
skora hvað hæst á lista yfir frið-
lýsta fugla í heiminum, en 140
ríki hafa skrifað undir alþjóða-
sáttmála sem nær til inn- og út-
flutnings á dýrum og plöntum.
íslendingar gætu ekki staðið að
útflutningi í trássi við erlenda
löggjöf nema til arabalandanna,
sem ekki hafa undirritað þennan
samning. Það kæmi illa við alla
og við myndum lenda í öðru
hvalamáli.“
Kartöflu-
LÖGMÁLIÐ
„Gæði kartajlna sem eru á
markaði hér á höfuðborgar-
svœðinu þessa haustdaga eru
slík að ekki verður lengur orða
bundist. Kartöjlurnar eru seld-
ar í plastpokum, óflokkaðar,
Oslcar
Jónasson
kvikmyndagerðarmaður
B E S T
Óskar er fyndinn og
frumlegur og mjög
skemmtilegur náungi.
Hann er einnig einstak-
lega Ijúfur og þægilegur í
umgengni og samstarfi.
Toppnáungi í alla staði.
V E R S T
Óskar er ekki alltaf nógu
meðvitaður um verald-
lega hluti, hann mætti
taka þá alvarlegar en
hann gerir. Þetta er hans
eini galli og er kannski
ekki endilega galli, það
er eftil vill mjög gott að
vera svona eins og
Óskar.
rakar ogstundum jafnvel súrar.
Oft reynist stór hluti kartafln-
anna vera smœlki. Sem sagt,
ekkifyrsta jlokks vara. Jafnvel
þó að neytendur kvarti árlega
yfir litlutn gœðum kartaflna
virðist það engin áhrif hafa og
sagan endurtekur sig eins og utn
óumbreytanlegt náttúrulögmál
séaðræða."
Margrét Þorvaldsdóttir í Morgunblað-
inu
Kolbeinn Ágústsson, sölu-
stjóri Sölufélags garðyrkju-
manna: „Ég get ekki verið ann-
að en ósammála þessu, því á
heildina litið eru íslenskar kart-
öflur að minu mati mjög góðar,
sérstaklega á haustin þegar þær
eru nýjar. Reyndar er sá árstími
alltaf krítískur vegna þess að þá
eru menn að pakka kartöflum
og selja glænýjar, og þær örfáu
skemmdu kartöflur, sem alltaf
geta leynst inn á milli, koma því
ekki í ljós fyrr en effir að varan
hefur verið seld í verslanir.
Hreinsun og pökkun á íslensk-
um kartöflum er að stærstum
hluta til mikillar fýrirmyndar, en
auðvitað eru alltaf einhverjir
skussar sem standa sig ekki sem
skyldi og geta skemmt fýrir hin-
um.“
F Y R S T
F R E M
S T
H A L L D Ó R
blaðamaður og fyrr-
um ritstjóri er um
þessar mundir að
leggja síðustu hönd á
bók sína sem unnin er
í anda blaðamennsku-
sagnfræði og hefur
hlotið vinnuheitið
„Laxasúpan“.
Pólítísk
spilllng
affyrstn
gráðu
Hvaða stórlaxa tekurðufyrir í
þessari bók?
„Bókin snýst um peningavöld
og spillinguna sem þeim fýlgir.
Útgangspunkturinn er fiskeldis-
ævintýrið fræga og reyni ég að
kafa til botns í því máli sem frétta-
maður. í bókinni reyni ég að gera
grein fýrir því hverjir beri ábyrgð
á fiskeldisævintýrinu, en það tíðk-
ast ekki hér á landi að stjórnmála-
menn séu gerðir ábyrgir fyrir
gerðum sínum. Ég skýri frá því
hvernig stjórnmálamenn, þing-
menn og ráðherrar notuðu opin-
bera fjárfestingarsjóði eins og um
væri að ræða einkareikninga
þeirra sjálfra. Ásakanir um sjóða-
sukk eru með öðrum orðum
sannaðar. I bókinni eru dregin
upp dæmi um bein afskipti ein-
stakra ráðherra af tugmilljóna
króna greiðslum, og rösklega það,
úr fjárfestingarlánasjóði og þessi
afskipti eru sönnuð. Jafnframt
sýni ég fram á hvernig ráðherra
fór á bak við ríkisstjórnina og
blekkti með þeim hætti stjórn við-
komandi sjóðs.
Bókin segir frá þessu mikla
peningasukki og svínaríi og því
hvernig blekkingum var beitt í
bak og fýrir til að auka fjárstreym-
ið í fiskeldisævintýrinu. En aldrei
áður í Islandssögunni hafa glatast
jafnmiklir peningar á jafnskömm-
um tíma í jafnmilda vitleysu. Setja
átti á legg nýja atvinnugrein, en
framkvæmdin bar vott um tak-
markalausa bjartsýni þar sem far-
ið var af stað án nokkurs undir-
búnings. Nánast allir sem að æv-
intýrinu stóðu; stjórnmálamenn,
fulltrúar sjóðanna og aðilar innan
fískeldisins, bjuggu hvergi nærri
yfir nægilegri þekkingu til að tak-
ast á við þetta stóra verkefni.“
Verður mörgutn löxum slátr-
að?
„Þetta er auðvitað annað og
meira en saklaus opinber skýrsla.
I bókinni sanna ég pólitíska spill-
ingu af fýrstu gráðu og grefst fyrir
um hvað varð til þess að 10 millj-
arðar króna ruku út í veður og
vind, en 90 prósent af þeim pen-
ingum komu úr opinberum sjóð-
um eða bönkum. Við úttekt sem
þessa er óhjákvæmilegt annað en
að ýmsir aðilar sem að málinu
stóðu verði gagnrýndir og fái
sumir mjög harða útreið. Bókin á
eftir að koma illa við tvo fyrrver-
andi ráðherra og marga, marga
fleiri. Hins vegar er ég ekki í hlut-
verki slátrarans.11
Kannski enginfurða að útgef-
andintt skyldi vera tvístígandi og
fá /ögffæðing til að lesa handritið
yfir?
„Það er alls ekki rétt sem kom
fram í PRESSUNNI að það hafi
verið gert að frumkvæði Fjölva. Ég
hef það fyrir vinnureglu að fá
ávallt lögffæðing til að lesa yfir all-
an texta sem er beittur, og þannig
var það bæði með Hafskipsmálið
og þessa nýju bók.“
Þurfa fleiri að óttast að verða
ajhjúpaðir í bókuttt þínutn í
framtíðinni?
„Síðustu árin hef ég fengist við
margvísleg ritstörf og þýðingar og
er með ýmislegt á prjónunum.
Þótt allt sé óráðið með framtíðina
finnst mér ekki ólíklegt að næsta
stóra verkefnið sem ég ræðst í
verði önnur bók í anda blaða-
mennskusagnfræði. Það gæti að
minnsta kosti orðið skemmtilegt.“
Á RÖNGUNNI
Forsögulegur fljúgandi furðuhlutur
TVÍFARAR
Þaðgeta ekki allir státað afþví að vera lifandi eftirmyndir
stórkostlegra kappa; manna sem skópu söguna eðafólks
sem hefur breytt hugsunum okkar eða lífssýn. Þanniger
Eiríkur Jónsson, spyrill á Stöð 2, í raun endurgerð hins
austurríska Elvis; Heimo Röck. Heimo þessi erþrítugur
trésmiður sem hefurþað að áhugamáli að herma eftir
Elvis og stundum er honum jafnvel borgað fyrir að koma
fram. Hans æðsti draumur er að vinna samkeppni
Elvis-eftirherma semframfer á Bad Bob’s Vapor Supper
Club íMemphis. Hvort sem Eiríkur áþað til að syngja
Love Me Tender í baði eða ekki er hann ótrúlega líkur
Heimo. Hvorugurþeirra minnir hins vegar sérstaklega á
Elvis sjálfan.