Morgunblaðið - 30.04.2004, Side 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. APRÍL 2004 37
✝ Guðmann Heið-mar var fæddur í
Reykjavík 18. ágúst
1928. Hann ólst upp
hjá fósturmóður
sinni Arnfríði Stef-
ánsdóttir frá Sandá í
Svarfaðardal á Vest-
urgötu 50 í Reykja-
vík. Hann lést á heim-
ili sínu Öldugötu 7a í
Reykjavík hinn 25.
apríl síðastliðinn.
Guðmann starfaði
lengst af við verslun-
arstörf en starfaði
m.a. fyrr á árum sem
leigubifreiðarstjóri og var einn af
stofnendum Bæjarleiða.
Guðmann var
mjög hagur og skar
út fallegu muni úr
tré og málaði í olíu.
Guðmann átti son
með Birnu Þór-
lindsdóttur, Gunnar
Þór Guðmannsson,
framkvæmdastjóra,
hans kona er Sigrún
A. Jónsdóttir. Börn
þeirra eru, Katrín
Ösp Gunnarsdóttir
og Björn Þór Gunn-
arsson.
Útför Guðmanns
verður gerð frá Ár-
bæjarkirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.
Guðmann Heiðmar var vesturbæ-
ingur fyrst og fremst. Hann var lífs-
kúnstner, náttúrubarn og einstakur
maður um margt. Hann var lista-
maður, skar út fallega muni, málaði
og fegraði umhverfi sitt með ein-
stakri lífssýn og vilja til að gera rétt.
Um tveggja ára aldur tók Arnfríð-
ur Stefánsdóttir hann í fóstur og ól
hann upp sem sinn son. Þau mæðg-
inin bjuggu saman í Götuhúsi (öðru
nafni Miðkot) sem kallað var og er
einn af elstu steinbæjum í Reykja-
vík. Þetta hlaðna steinhús stendur á
horni Vesturgötu og Bakkastígs.
Hús þetta mun hafa verið reist 1894.
Guðmann bjó í þessu húsi nánast
alla sína ævi en flutti sig um set í
vesturbænum og bjó á Öldugötunni
síðustu æviár sín.
Arnfríður móðir Guðmanns mun
hafa látist í kringum 1973 og hafði þá
búið sér og syni sínum heimili um
áratuga skeið.
Ég minnist þess að hafa komið inn
á heimili þeirra sem barn í mörg
skipti og var það forvitnilegt. Í heim-
sóknum mínum á heimilið var ég í
hlutverki sendisveinsins úr nýlendu-
búðinni í hverfinu sem Arnfríður
verslaði við. Verslun þessa rak
frændi minn sem látinn er fyrir
mörgum árum og bar nafn hans,
Hjörtur Hjartarson og var staðsett á
Bræðraborgarstíg 1.
Arnfríður var dugleg kona og
hafði þann starfa að hún rak eldhús
á heimili sínu fyrir kostgangara í há-
deginu og á kvöldin. Í minningunni
voru viðskiptavinir hennar gjarnan
einstæðingar og kynlegir kvistir
sem nutu matseldar hennar og heim-
ilis. Ég sat færis að koma með vör-
urnar til hennar í hádeginu til þess
að hitta á kostgangara hennar og
upplifa hlátrasköll, sögur og glað-
værð sem einkenndi þennan hóp þar
sem menn voru ekki metnir af ver-
aldlegum hlutum heldur þeirri auð-
legð sem bjó í hverjum manni og
þeim kostum sem guð hafði skapað
þeim.
Ég hygg að Guðmann hafi fengið
gott lífsnesti frá uppeldismóður
sinni og lært að meta það sem skipt-
ir máli í lífinu. Hann safnaði sjálfur
ekki í hlöðu á ævi sinni. Hans auð-
legð bjó í þeim góðu gildum sem
hann bjó sér sjálfur.
Guðmann var andans maður.
Hann hafði á árum áður farið utan til
að kynna sér speki og fræði gúrú
nokkurs og komist að því að að sjálf-
ur vitringurinn fór ekki eftir þeim
kennisetningum sem hann predikaði
lærisveinum sínum, fyrir Guðmann
var þetta mikið áfall og markaði
hann nokkuð.
Guðmann var hreinlyndur, hóg-
vær og heiðarlegur maður. Hann var
dulur þeim sem ekki þekktu hann.
Þá gat Guðmann verið oft mjög bein-
skeyttur þegar hann var búinn að
taka ákvörðun og honum varð þá
ekki haggað.
Guðmann sá ljósið og lífið í öðrum
litum en þeir sem eru ofur venjuleg-
ir og sjá allt í svörtu og hvítu. Æv-
intýrinu vildi hann gjarna deila með
þeim sem honum þótti vænt um.
Gimsteinar hans voru barnabörn-
in, sem sárt sakna afa síns, þau Kata
og Bjössi.
Elsku Gunni, Sigrún, Kata og
Bjössi, við vottum ykkur sem og öðr-
um ástinvinum samúð á sorgar-
stund, minnug þess að að skilnaðar-
stundin sé jafnframt dagur
samfunda í himnasal.
Minning um góðan mann lifir.
Sveinn Guðmundsson
og fjölskylda.
GUÐMANN
HEIÐMAR
að fá heimabakað brauð og ís í
heimabökuðu kramarhúsi sem við
fengum bara hjá þér, kæra frænka.
Nú legg ég aftur augun mín,
en öndin hvarflar, Guð, til þín,
þinn almáttugan ástarvæng
lát yfirskyggja mína sæng.
(M. Joch.)
Elsku Elsa, Óskar og fjölskyldur.
Við sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Guðný og fjölskylda.
Elsku æskuvinkona mín, Guð-
björg Waage, var kölluð heim til
Drottins að morgni 16. apríl. Ég var
aðeins 16 ára þegar ég fór suður til
að vera á ársþingi Hjálpræðishers-
ins. Ég fékk að búa hjá Agnethe og
Jóni Jónssyni sem seinna urðu
tengdaforeldrar mínir. Þar mætti
ég Guggu, hún bjó hjá þeim. Ég
man hve mér fannst hún falleg
stúlka og svo fann ég fljótt að hún
átti innri djásn. Hún hafði tekið á
móti Jesú og vildi hafa hann sem
leiðtoga sinn. Gugga var vígð í her-
inn þann 16. sept. 1934. Hún var
heilsteypt kona, var trú köllun sinni
og starfi allt til enda.
Það eru margar og bjartar og
skemmtilegar endurminningar sem
koma í huga minn þegar ég minnist
hennar. Við störfuðum báðar við
gistihús hersins, hún við kokka-
mennsku og ég í borðstofunum. Það
var yndislegur tími og oft glatt á
hjalla. Vinnudagurinn var oft lang-
ur í þá daga, en þá vorum við ungar.
Gugga var með í barnastarfinu, var
sunnudagaskólakennari og líka
með í skátastarfinu. Á fimmtudög-
um var oftast frí hjá henni, og við
reyndum að eiga frí sama dag. Þá
var farið í bæinn, á rúntinn eins og
það var kallað. Þá fórum við á
Hressó að fá okkur heitt súkkulaði
eða kaffi, og oft var spjallað mikið
saman þar. Svo komum við oft við í
Noramagasín, þar var margt að sjá
og kaupa. Svo voru margar sam-
komur í viku hverri, margt ungt
fólk með í starfinu. Það var farið út
á Lækjartorg klukkan fjögur alla
sunnudaga þegar veður leyfði. Oft
var farið í skrúðgöngu með lúðra-
sveit í broddi fylkingar. Gugga bar
oft fánann, hún var alltaf dugleg að
mæta á samkomurnar og ætíð fús
að vitna um frelsara sinn.
Hún var vel máli farin og þegar
norskir foringjar komu í heimsókn
var hún oftast fengin til að túlka
vegna þess að hún var talin besti
túlkurinn. Vinaböndin sem bundu
okkur saman urðu sterkari með ár-
unum. Eftir að við Óskar urðum
foringjar vorum við mikið í Noregi
og Danmörku. Við Gugga höfðum
þá oft samband og Óskar sagði oft
að hún væri eins og systir mín.
Gugga giftist Karli Ögmundssyni
(sem er látinn fyrir nokkrum ár-
um). Þau bjuggu í Hafnarfirði og í
Njarðvík, og þá var oft erfitt fyrir
Guggu að komast á samkomur. Þau
eignuðust tvö börn, Elísabetu sem
er kennari og Óskar sem er slökkvi-
liðsmaður. Barnabörnin eru sex.
Þetta eru allt yndisleg börn sem
hafa verið henni mjög góð. Eftir að
heilsan fór að bila leið ekki svo dag-
ur að börnin eða tengdadóttirin litu
ekki til hennar. Þau reyndust henni
vel í ást og kærleika.
Elsku Gugga átti stundum erfiða
daga og hún hafði oft miklar þraut-
ir. Hún var mjög dugleg og treysti
frelsara sínum. Þegar hún lá á
sjúkrahúsinu sagði hún: „Ég get
ekki skilið að fólk geti lifað án Jesú,
það er svo gott að geta talað við
hann og vita það að hann vakir yfir
mér.“
Já, ég þakka Guggu fyrir allt og
finn til saknaðar, en ég samgleðst
henni því nú er hún komin heim,
hefur fullnað skeiðið og varðveitt
trúna og svo munum við mætast á
ný og lofa lambið Guðs.
Ég bið Guð að blessa börnin,
tengdabörn, barnabörn og aðra
ættingja og vini sem sakna hennar.
Fyrir blóð lambsins blíða
búin er nú að stríða
og sælan sigur vann.
Blessuð sé minning þín.
Þín vinkona
Ingibjörg Jónsdóttir.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
GUÐRÚNAR S. STEINGRÍMSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunar-
heimilisins Skjóls við Kleppsveg.
Gunnhildur Magnúsdóttir, Árni Ásgeirsson,
Gísli Jón Magnússon, Helga Bernhard,
barnabörn og langömmubarn.
Ástkær systir okkar, mágkona og frænka,
INGIBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Flatey á Skjálfanda,
áður Kópavogsbraut 1B,
Kópavogi,
sem lést á Hrafnistu Reykjavík föstudaginn
23. apríl, verður jarðsungin frá Kópavogskirkju
föstudaginn 30. apríl kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að láta líknarfélög njóta þess.
Fyrir hönd ættingja,
Guðrún Sigurbjörg Kristjánsdóttir,
María Kristjánsdóttir,
Elísabet Kristjánsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför frænda míns og
vinar,
BIRGIS BALDURSSONAR,
Hrafnistu,
Reykjavík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Richard Hannesson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför eiginmanns
míns og föður okkar,
ANDRÉSAR SVERRISSONAR
frá Hvammi,
Fannborg 8,
Kópavogi.
Þórunn Erna Þórðardóttir,
Þórhildur Andrésdóttir,
Sigurlaug Andrésdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
BJÖRN MAGNÚSSON,
Þórðarsveig 3,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðviku-
daginn 28. apríl.
Ingibjörg Björnsdóttir,
Ragnheiður B. Björnsdóttir, Ingólfur Ingólfsson,
Snorri Björnsson, Sigríður Jakobsdóttir,
Björn Björnsson, Ingibjörg Andrésdóttir
og barnabörn.
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
GUÐMANN HEIÐMAR,
sem lést sunnudaginn 25. apríl, verður jarð-
sunginn frá Árbæjarkirkju í dag, föstudaginn
30. apríl, kl. 13.00.
Gunnar Þór Guðmannsson, Sigrún A. Jónsdóttir,
Katrín Ösp Gunnarsdóttir,
Björn Þór Gunnarsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR
(Dúdda),
Aflagranda 40,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Landakoti miðvikudag-
inn 28. apríl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Jóhannes Vilbergsson, Guðrún Andrésdóttir,
Helga Guðmundsdóttir,
Vilberg Vilbergsson, Anna Kristín Kristinsdóttir,
Sigurður Vilbergsson, Lilja Benediktsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar,
ALFREÐ EYFJÖRÐ STEINÞÓRSSON,
Spítalavegi 21,
Akureyri,
er lést á dvalarheimilinu Hlíð aðfaranótt föstu-
dagsins 23. apríl sl., verður jarðsunginn frá
Akureyrarkirkju í dag, föstudaginn 30. apríl,
kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Alfreðsdóttir,
Helgi Ármann Alfreðsson.