Morgunblaðið - 17.10.2004, Qupperneq 36

36 SUNDAY 17. OCTOBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Það eru engin ný sann-indi að kjör meirihlutabarna jarðar séu fyrirneðan allar hellur, ogekki nokkurri mann-
eskju bjóðandi, hvað þá sæm-
andi. Fjölmiðlar hafa, á öld
tækninnar, getað sýnt okkur inn
í þessa eymdarveröld, og varla
líður sá dagur að ekki birtist
mynd eða texti þar um. Fimmtu
hverju sekúndu deyr barn af
völdum hungurs, og um 5.500
andast á degi hverjum sökum
mengaðs vatns og matar. Næst á
eftir koma dauðsföll af völdum
öndunarfærasýkinga, og þar á
eftir er niðurgangur algengasta
dánarorsökin (um tvær milljónir
barna á ári). Langstærstur hluti
þeirra er í fátækustu ríkjunum.
Einungis helmingur allra barna
er ónæmur gegn smitsjúkdóm-
um, eins og mislingum og löm-
unarveiki. Hvað þá öðru.
Þegar svo á dögunum féll inn
um bréfalúguna kynningarrit,
þar sem mér var boðið að gerast
heimsforeldri, tók ég því fagn-
andi, eins og mig grunar að þús-
undir annarra landsmanna hafi
gert. Það var sannarlega kær-
komin póstsending, og jafnframt
holl áminning um þennan blá-
kalda raunveruleika 21. aldar.
En hvað er þetta nákvæmlega?
Jú, hér er á ferðinni „ákveðin leið
fyrir einstaklinga til að styrkja
verkefni UNICEF (United Na-
tions Children’s Fund), Barna-
hjálpar Sameinuðu þjóðanna, um
allan heim og þar með fá tæki-
færi til að breyta lífi barna sem
líða skort vegna fátæktar, þjást
af sjúkdómum og heilsuleysi eða
eru fórnarlömb stríðsátaka og
náttúruhamfara“, eins og segir
m.a. á heimasíðu samtakanna á
Íslandi, www. unicef.is. Umrætt
kynningarrit eða bréf var frá
landsnefnd UNICEF á Íslandi
og frú Vigdísi Finnbogadóttur,
verndara heimsforeldra, og sent
til allra heimila landsins. Þessi
stofnun er óhlutdrægur aðili,
vinnur með ríkisstjórnum eða
annars konar valdhöfum, í hverju
landi, óháð trúarbrögðum og
stjórnmálastefnum. Hún varð til
árið 1946 og er einn stærsti og
virtasti sjóður innan Sameinuðu
þjóðanna. Í dag starfa um 7.000
manns í 158 löndum á vegum
hennar. En þetta er ekki skrif-
stofubákn, því yfir 86% starfs-
mannanna vinna í þróunarlönd-
unum, ekki í höfuðstöðvunum.
Allt starfið miðar að því að fylgja
þessum kjörorðum: Tryggjum
hverju barni heilsuvernd, mennt-
un, jafnrétti, umhyggju. Eflum
mannúð.
Eftir þessu hafði ég verið að
leita.
Heimsforeldri greiðir ákveðna
upphæð á mánuði til UNICEF,
t.d. 1.000 krónur, og getur hætt
því tímabundið eða alveg, hve-
nær sem er. Eða þá aukið fram-
lagið.
En til að útskýra þetta nánar,
er rétt að líta aftur á www.uni-
cef.is, en þar segir:
Hlutverk heimsforeldra er áþekkt hlut-
verki hefðbundinna foreldra, einungis á
mun stærri hátt. Þú þarft sömu eiginleika:
ástúð, áreiðanleika, umhyggju og skuld-
bindingu.
Foreldrahlutverkið snýst um að taka
ábyrgð á öðrum einstaklingi. Hlutverk
heimsforeldra er samskonar ferli. Það
snýst ekki um að rétta ölmusu endrum og
sinnum. Það snýst um að veita stuðning,
með reglubundnum hætti og til fram-
búðar, og bæta þannig líf barna um allan
heim.
Foreldrahlutverkið snýst um að styðja
börnin og gefa þeim færi á hamingju og
færni til að geta mótað sína eigin framtíð.
Heimsforeldrar vinna í samstarfi við
UNICEF að því að annast milljónir varn-
arlausra barna víða um heim. Líkt og öðr-
um foreldrum er þeim annt um og vilja
vernda og styðja þá varnarlausu. Þeir
veita stuðning og leiðbeiningar til þeirra
sem eru að fóta sig í heimi sem oft á tíðum
er kuldalegur og skeytingarlaus. Saman
vinna heimsforeldrar og UNICEF að því
að hjálpa milljónum barna sem líða skort
vegna fátæktar, þjást af sjúkdómum og
heilsuleysi eða eru fórnarlömb stríðsátaka
og náttúruhamfara.
Foreldrahlutverkið er án efa eitt það
ábyrgðarmesta hlutverk sem nokkur
manneskja getur tekist á við. En um leið
er það eitthvað það mest gefandi hlutverk
sem um getur. Sem heimsforeldri kemur
þú til með að breyta lífum margra á ótrú-
legan hátt, líkt og að vera foreldri nema í
stærra samhengi.
Í samstarfi við UNICEF getur eitt heims-
foreldri stutt, menntað og verndað hundr-
uð varnarlausra barna víða um heim.
Sértu búin(n) að fleygja kynn-
ingarbréfinu, sem barst í öll hús
á Íslandi í lok september eða
byrjun október, og hafði með
þetta að gera, er möguleiki að
hringja á skrifstofutíma og
panta nýtt. Síminn er 552 6300.
En eigirðu það enn, ráðlegg ég
þér eindregið að skoða það og
lesa. Eins mætti senda rafpóst
til unicef@unicef.is og leita upp-
lýsinga, eða fara inn á heimasíð-
una. Fólk getur líka orðið heims-
foreldri í síma 575 1520, alla
daga milli klukkan 9 og 22.
Ekki skal þó hér dregið úr
mikilvægi annarra hjálparstofn-
ana, sem að málefnum barna
koma; alls ekki. Þær eru líka að
gera frábæra hluti. ABC-
hjálparstarf, SOS-barnaþorpin,
Hjálparstarf kirkjunnar, Rauði
krossinn og fleiri. Það er ekki
nokkur spurning. Og vonandi
áttu, lesandi minn, eftir að gefa
þangað einnig. Enda neyðin
mikil og víða, og þörfin fyrir að-
stoð brýn; um líf og dauða að
tefla, þar sem ekki er talið í þús-
undum sálna, heldur milljónum.
Ég lýk þessu með orðum úr
títtnefndu bréfi, sem ég veit að
öll þessi hjálparsamtök gætu
tekið undir, en þar segir:
Við munum ná til barnanna okkar, hvar
sem þau eru stödd. Við ætlum okkur að
bjarga þeim frá fátækt, þrælkun, kynferð-
islegu ofbeldi, sjúkdómum, fáfræði, of-
beldi og stríði. Saman eru okkur allir veg-
ir færir.
Megi það verða.
Heimsforeldri
sigurdur.aegisson@kirkjan.is
Mannkynið er víst
orðið um 6,3 millj-
arðar einstaklinga.
Þriðjungurinn er
börn, og aðstæður
þeirra flestra vægast
sagt ömurlegar. En
Sigurður Ægisson
komst að því fyrir
skemmstu, að á þessu er
hægt að taka. Jafnvel þótt
maður eigi heima víðs
fjarri eymdinni.
Jæja, kæri frændi,
þá er okkar síðustu
smalamennsku saman
lokið, alla vega í þessu
lífi. Það er svo margt
sem rennur í gegn um hugann þeg-
ar hugsað er til baka og við fáum
seint fullþakkað allt sem þú leyfðir
okkur að taka þátt í með þér, hvort
sem það voru sveitaballaferðirnar,
bátsferðirnar út á fjörð að veiða,
rjúpnaveiði, smalamennska eða
eitthvað annað, þá varstu alltaf
brosandi og ekki hvað síst þegar
maður brenndi einhvern veginn af
svo þú gætir strítt manni lengi á
eftir. Eflaust er það ekki slæmur
dauðdagi að sitja upp í fjallinu sínu,
í sveitinni þar sem maður hefur bú-
ið allt sitt líf, að horfa á féð sitt
renna heim í góðu veðri og verða
bráðkvaddur en Guð hefði, að okk-
ar eigingjarna mati, mátt fresta
þessu í einhverja tugi ára. En ef-
laust á hann eftir að eiga fullt í
fangi með ykkur Onna og Valda
þegar þið hittist aftur.
Þú skildir eftir stórt skarð þegar
þú fórst héðan og veröld okkar er
fátækari á eftir en maður sér fyrir
sér að ef þú fengir eitthvað um
þetta að segja myndir þú ganga um
eldhúsgólfið og segja að það þýddi
ekkert að velta sér upp úr þessu,
fólk yrði að halda áfram að lifa og
svo hefðirðu lamið með hægri
hendi í lófann á þeirri vinstri til að
leggja áherslu á orð þín.
Elsku frændi, þakka þér fyrir
allt sem þú gerðir fyrir okkur og
með okkur. Og elsku Daddi, Didda
og fjölskyldur, Guð gefi ykkur
styrk í gegn um þessa erfiðu raun.
Glerbræður og fjölskyldur.
Það er sárt að þurfa að kveðja
þig elsku frændi og vera úti á sjó
og geta ekki fylgt þér hinsta spöl-
inn. En minningarnar eru ótal-
margar úr sveitinni okkar þar sem
við ólumst upp saman. Ég man eft-
ir því hvað þú varst mikill húm-
oristi og kátur krakki og hrekkj-
óttur gastu verið, eins og þegar ég
var að reyna að hjálpa Onna upp úr
læknum og þú ýttir á rassinn á mér
svo að við urðum allir á endanum
rennblautir og ætluðum ekki að
þora heim til mömmu þinnar því
við fengum skýr fyrirmæli frá
henni að koma nú þurrir og fínir
heim aftur. Við ætluðum að verða
bændur því af bændafólki vorum
við komnir, en þú varst að lokum
sá er þá ábyrgð axlaðir ásamt
pabba þínum og mömmu meðan
hennar naut við. Það verður öðru-
vísi að koma í Sandhóla núna og
þín verður sárt saknað og þó að
máltækið segi að maður komi í
manns stað þá er myrkur í sveit-
inni núna.
Við höfum sést sjaldnar núna
undanfarin ár þar sem ég er mikið
á sjónum en alltaf tókst þú okkur
INGVAR EINAR
KJARTANSSON
✝ Ingvar EinarKjartansson
fæddist á Hólmavík
22. desember 1957.
Hann varð bráð-
kvaddur í fjársmölun
laugardaginn 9.
október síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Fossvogs-
kirkju 15. október.
Kam opnum örmum er
við komum í heimsókn
og af þinni alkunnu
gestrisni leyfðir þú
mér aldrei að fara aft-
ur fyrr en þú værir
búinn að svíða handa
mér svið eða lauma
silungi og öðru góð-
meti í skottið á bílnum
mínum. En nú á þessu
erfiða og vindasama
hausti og þó að vind-
urinn blási oss á mót
þá er ég fyrst og
fremst þakklátur guði
fyrir að hafa átt þig að
sem frænda og vin alla tíð og ég bið
algóðan guð að styrkja hann pabba
þinn, Diddu og Gísla og allt þitt
skyldfólk og vini, því söknuður
okkar er mikill.
Elsku Ingvar, hvíl þú í friði og
hafðu þökk fyrir allt.
Haraldur.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Nú þegar við kveðjum þig elsku
frændi eigum við erfitt með að
setja orðin á blað, efst í huga okkar
eru þakkir fyrir samfylgdina í
gegnum árin sem urðu alltof fá en,
því fáum hvorki við né aðrir breytt.
Við biðjum algóðan Guð að varð-
veita föður þinn, systkini og aðra
ástvini sem eiga um svo sárt að
binda. Kæri frændi, við óskum þér
góðrar heimkomu og þökkum þér
liðna tíð.
Minning þín verður ljós í lífi okk-
ar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Ástvinum sendum við okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Hvíl í
friði elsku frændi.
Elísabet, Linda, Ólafur
og fjölskyldur.
Þig sem í fjarlægð fjöllin bak við dvelur,
og fagrar vonir tengir líf mitt við.
Minn hugur þráir, hjartað ákaft saknar,
er horfnum stundum, ljúfum, dvel ég hjá.
Elsku Brói minn.
Nokkrar línur frá okkur Agli
héðan úr Völvufellinu. Við eigum
svo erfitt með að trúa því að þú
sért farinn og að við munum ekki
sitja framar með þér við eldhús-
borðið í Sandhólum og minnast lið-
inna stunda. Mikið höfum við upp-
lifað og brallað saman þó ekki verði
farnar fleiri „rislu“ ferðir í Dalina
eða á skitterí upp til fjalla. Þetta er
þó allt til í minningunni ásamt svo
mörgu, mörgu öðru. Þú varst sér-
staklega geðgóður maður, sást
húmorinn í öllu og börn hændust
að þér og ég gleðst yfir því í hjarta
mínu að guttarnir okkar þrír
skyldu hafa komið til þín í sumar
og fengið að smakka silung hjá þér,
því ég var búin að segja þeim svo
mikið frá þér, þeir fengu að skoða
húsin þín, dráttarvélarnar og mikið
voru þeir montnir yfir því að þú
ættir allar kindurnar sem við sáum
þegar við keyrðum Slitrin og heim,
enda sagði Einar Óli þegar hann
frétti af fráfalli þínu, nú fær hún
amma mín engan silung að borða
því hún borðaði bara silunginn
hans Bróa. Elsku Brói, takk fyrir
samfylgdina, við hittumst aftur við
háborð skaparans og „boðum gou
sviiiinn“. Guð blessi og styrki
fóstra minn, Diddu, Gísla, Oddnýju
og Lilla.
Heyrirðu ei, þig hjartað kallar á?
Heyrirðu ei storm, er kveðju mína ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina,
sem aldrei gleymist, meðan lífs ég er.
(Valdimar Hólm Hallstað.)
Ólafía Hafdísardóttir (Lóa)
og Egill Stefánsson.
Elsku frændi, ég ætlaði ekki að
trúa því þegar mamma hringdi og
tilkynnti mér að þú værir farinn.
Hugurinn reikar til baka til þess
tíma þegar ég var í sveit hjá ömmu
og afa. Þú hefur alltaf verið mikið
fyrir börn og naut ég góðs af því
ásamt mínum kæra frænda Sigga
Óla, þú gast oft hlegið að uppá-
tækjum okkar og voru þau ekki fá
enda vorum við alveg handfylli oft
á tíðum. Herbergið þitt var stund-
um notað og var það ekki alltaf vin-
sælt, eins og þegar okkur Sigga
fannst naggrísinn í herberginu
þínu fá of mikla athygli þá þurftum
við nú að ráða bót á því en málið er
að það fengu allir athygli þína því
þannig varst þú bara, góður við
alla. Eitt af því sem ég hafði gaman
af var að rúlla upp sígó fyrir þig
með sígarettuvélinni og þegar þú
leyfðir mér að keyra dráttarvél í
fyrsta sinn. Mikið þótti mér vænt
um að koma til ykkar afa síðasta
sumar, þú tókst á móti okkur Óm-
ari eins og þér einum var lagið, þú
hafðir miklar áhyggjur af því að
mega ekki elda fyrir okkur svo þú
tókst ekki annað í mál en að við
borðuðum hjá ykkur afa hádegis-
mat daginn eftir, þú eldaðir kóte-
lettur í ofnskúffunni, fljótandi í
smjöri alveg eins og hún amma
gerði, mmmm geri aðrir betur.
Elsku brói ég kveð þig með lagi
sem Villi Vill söng eitt sinn:
Lífið hefur hendur kaldar,
hjartaljúfur minn.
Allir bera sorg í sefa,
sárin blæða inn.
Tárin fall heit í hljóði,
heimur ei þau sér.
Sofna vinur, svefnljóð
meðan syng ég yfir þér
Þreyttir hvílast, þögla nóttin
þaggar dagsins kvein.
Felur brátt í faðmi sínum
fagureygðan svein.
Eins og hljóður engill friðar
yfir jörðu fer.
Sof þú væran, vinur,
ég skal vaka yfir þér.
(Kristján frá Djúpalæk.)
Elsku afi, missir þinn er mestur,
Didda, Gísli, Siggi Óli, Ingunn, Lilli
og aðrir ástvinir, megi guð styrkja
okkur öll á þessari erfiðu stundu.
Elsku Brói, hafðu þökk fyrir allt
og kysstu ömmu og Onna frá mér.
Þín frænka
Anna Magnea Egilsdóttir.
www.englasteinar.is
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
HUGVEKJA