Morgunblaðið - 17.10.2004, Qupperneq 38

38 SUNDAY 17. OCTOBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Í dag kveðjum við
afa hinstu kveðju.
Margt nú býr í brjósti mér
er besti afinn kveður.
Hann skildi eftir lítið ljós
sem lýst mér alltaf hefur.
Himnafaðir harðan tel
hann að taka frá mér.
Guð á himnum gættu hans vel
og geymdu í fanginu á þér.
Minningu í brjósti ber
um brosið afa hlýja.
Láttu hann núna leika sér
léttan milli skýja.
Elsku amma, megi Guð veita þér
huggun og styrk í sorg þinni.
Guð blessi minningu afa.
Kristín, Herluf, Ragnheiður
og Alexander Freyr.
Tengdafaðir minn Sumarliði Lár-
usson, fyrrverandi bæjarverkstjóri
Sandgerðisbæjar, lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja 7. október sl.
eftir stutt en að sama skapi snörp
veikindi. Sumarliði var fæddur árið
1922 og því má segja að hann hafi
fengið lifað eins og lög gera ráð fyrir.
Þrátt fyrir það er kveðjustundin
trega blandin og hans verður sárt
saknað. Sumarliða kynntist ég fyrst
ungur að árum, þegar ég gerði ítrek-
aðar tilraunir til að komast inn í fjöl-
skyldu hans sem eftir töluverða bar-
áttu hafðist að lokum. Á þessum
árum var ég óráðinn, uppreisnar-
gjarn og vissi ekkert vel á hvaða leið
ég var og hvert ég stefndi. Sumarliði
kippti sér hins vegar ekkert upp við
SUMARLIÐI
LÁRUSSON
✝ Sumarliði Lárus-son fæddist á
Tjörn í Kálfshamars-
vík í Skagahreppi í
A.-Hún. 20. febrúar
1922. Hann andaðist
á sjúkrahúsinu í
Keflavík fimmtudag-
inn 7. október síðast-
liðinn og var jarð-
sunginn frá
safnaðarheimilinu í
Sandgerði 15. októ-
ber.
það og tók mér frá
fyrstu tíð sem jafn-
ingja. Og þannig var
það æ síðan.
Það fyrsta sem ég
vissi um Sumarliða var
að hann væri krati af
guðs náð. Höfum við
frá fyrstu stundu rætt
pólitík, fyrst þannig, að
ég sem róttækur ungur
maður fann þessum
krötum allt til foráttu
og síðan, þegar tíminn
leið, sem tveir kratar.
Sumarliða var fé-
lagspólitík í blóð borin,
enda beitti hann sér á þeim vett-
vangi bæði innan Alþýðuflokksins og
einnig innan verkalýðs- og sam-
vinnuhreyfingarinnar. Því má segja
að ég hafi fetað í spor hans a.m.k að
þessu leytinu til. Sumarliða var ekk-
ert um það gefið að láta á sér bera,
vann sín verk án þess að tala neitt
sérstaklega um það. Hann var fé-
lagslyndur maður og hafði gaman af
því að vera innan um fólk. Hann eins
og margir af hans kynslóð átti ekk-
ert auðvelt með að bera tilfinningar
sínar á torg, en hann kom sínu til
skila þrátt fyrir það. Sumarliði vann
mikið alla sína ævi enda fyrir stórum
barnahópi að sjá og lífsbaráttan oft
hörð. Ég kynntist síldarævintýrinu í
gegnum Summa og gamlir menn
segja mér að Summi hafi verið einn
fljótasti beitningamaður Íslands
þegar hann var upp á sitt besta. Eft-
ir að Sumarliði hætti störfum sem
bæjarverkstjóri Sandgerðisbæjar,
sjötugur að aldri, hélt hann áfram að
beita fyrir Ingimar son sinn enda
var útgerðin og vinnan í kringum
hana hans ær og kýr.
Sumarliði tengdapabbi minn var
mikill bókaormur og hafði í gegnum
árin sankað að sér stóru safni bóka.
Þær eru ófáar bækurnar sem ég hef
laumast í hjá honum í gegnum tíðina.
Sumarliði og Jenný tendamóðir
mín fluttust til Keflavíkur fyrir 2 ár-
um síðan. Þrátt fyrir að slík ákvarð-
anataka hafi ekki verið auðveld fyrir
þau, var aldrei um það talað að snúa
til baka. Við flutning þeirra hjóna til
Keflavíkur jókst samgangur veru-
lega milli heimila okkar og ófáar
ferðirnar hafa dætur mínar tvær far-
ið á hjólunum sínum, að heimsækja
ömmu og afa.
Sumarliði var alla tíð hraustur
maður en undir það síðasta hrakaði
heilsu hans verulega. Tók hann því
af æðruleysi eins og öðru og hélt
áfram að fara í sína göngutúra á
meðan hann gat. Verst held ég þó að
Sumarliða hafi fundist að tapa sjón-
inni og geta ekki lesið. Síðustu daga
sína dvaldi hann á Heilbrigðisstofn-
un Suðurnesja, æðrulaus og ódeigur.
Þegar ég hugsa til baka held ég,
að hann hafi þá verið lagður af stað í
förina miklu. Hvert það ferðalag
leiðir hann veit ég ekki, en hitt veit
ég, að Sumarliði Lárusson lagði sér
til gott veganesti í slíka för. Góða
ferð, afi Summi, og takk fyrir sam-
veruna. Minningin um góðan afa
mun lifa í hugum okkar allra.
Guðbrandur Einarsson.
Elskulegi afi.
Það var sannarlega farið að
hausta þegar þú kvaddir þennan
heim og einnig farið að hausta í lífi
þínu. Við systur ólumst upp á Seyð-
isfirði fram á unglingsár. Því ein-
skorðuðust samskipti okkar við sum-
arfrí og önnur frí sem við fórum með
fjölskyldunni suður.
Í minningunni varst þú mikið í
vinnu, en varst alltaf hlýr og barn-
góður og gafst þér tíma til þess að
spjalla og gefa þig að okkur börn-
unum sem oft voru mörg saman
komin á Túngötu 11 í Sandgerði.
Eftir að við eltumst voru samskipti
okkar alltaf mjög innileg og þótti
okkur systrum innilega vænt um
það.
Alltaf spurðirðu hvað við værum
að bralla og hvernig okkur liði í líf-
inu. Þú spurðir um ástarmálin og
fylgdist með börnum Ingunnar,
þeim Kötlu og Loga.
Þið amma, með ykkar 8 börn,
höfðuð nú ekki mikinn tíma til þess
að hugsa um hvernig ykkur liði,
hvort þið væruð yfir ykkur ástfang-
in, eða væruð ætluð hvort öðru. Það
þurfti að fæða og klæða 8 börn og þá
er nú ekki spurt að því hvort ein-
hverjum líður vel eða illa.
Okkar kynslóð mætti margt af
ykkur læra, eins sjálfhverf og hún er
orðin.
Það fallega við að fylgjast með þér
og ömmu eldast var að sjá hversu
samband ykkar varð dýpra og inni-
legra með hverju árinu. Það er gott
að sjá hjón sem hafa fengið að upp-
lifa bæði súrt og sætt, lifa saman í
svo mikilli sátt og hamingju sem þið
gerðuð eftir að lífið fór að róast.
Mamma okkar vitnaði oft í hve
mikill verkmaður þú varst og ekki
mikið fyrir að hlífa sjálfum þér.
Reyndar erfði hún þetta frá þér og
lét okkur systur gjarnan heyra það
þegar við ætluðum að vera með ein-
hvern aumingjaskap.
Þú hafðir allt að geyma sem prýð-
ir góðan mann, elsku afi. Takk fyrir
samveruna og það sem þú hefur
kennt okkur.
Elsku amma, megi góður Guð
styrkja þig á erfiðum stundum og
vera með þér í því tómi og þeirri
sorg sem myndast við að missa lífs-
förunaut sinn og besta vin.
Þínar
Ingunn og Sara Gylfadætur.
Hann afi minn er dáinn, það verð-
ur tómlegt að hafa ekki afa, þegar
við förum í heimsókn til ömmu í
Keflavík en afi og amma fluttu þang-
að árið 2002. Þegar við heimsóttum
afa og ömmu í Sandgerði var oft
gaman. Afi tuskaðist við okkur
krakkana og það mikið fjör. Amma
spurði þá afa hvort hann ætlaði að
gera okkur alveg vitlaus. Ég minnist
þess þegar við afi tókum upp kartöfl-
urnar sem hann ræktaði í garðinum
sínum en það eru bestu kartöflur
sem ég hef borðað. Afi fór oft á
bryggjuna að fylgjast með bátunum
og tala við kallana. Hann var líka
duglegur að fara í göngutúra. Við afi
fórum oft í sjoppuna í Sandgerði en
þá keypti hann nammi handa mér og
happaþrennu fyrir sig. Afi var alltaf
góður við mig. Sem betur fer var
hann ekki lengi veikur á spítalanum
og gat komið heim til ömmu stuttu
áður en hann dó. Ég sakna þín afi
minn. Hvíl þú í friði.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Egill Birnir Björnsson.
Ástkær amma okkar, tengdaamma og lang-
amma,
SIGRÍÐUR S. JAKOBSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður Álftahólum 8,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 7. október, verður jarð-
sungin frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 19. októ-
ber kl. 13.30.
Sigurjón Jónsson, Helga Jónsdóttir,
Þráinn Steinsson, Eyþóra Kristín Geirsdóttir
og barnabarnabörn.
Elskuleg dóttir okkar, systir og unnusta,
HJÖRDÍS KJARTANSDÓTTIR,
Seilugranda 9,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 18. október kl. 13.30.
Magnea Guðmundsdóttir, Kjartan Ólafsson,
Ólafur Kjartansson og Peter Fork.
www.mosaik.is
LEGSTEINAR
sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4 - sími: 587 1960
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUNNARS LOFTSSONAR
flugvirkja,
Sogavegi 32,
Reykjavík.
Anna Lísa Gunnarsdóttir, Kristján Sigurbjörnsson,
Gunnar Kristjánsson,
Sigurbjörn Kristjánsson,
Guðrún Gunnarsdóttir, Jónas Ágústsson,
Elín Hrönn Jónasdóttir, Hermann Leifsson,
Helga Birna Jónasdóttir,
Bergrós Hermannsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
HAFDÍSAR ERLU EGGERTSDÓTTUR,
Þórðarsveig 1,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á 6. og 7. hæð
Landspítala Fossvogi.
Valentínus Guðmundsson,
Katrín Valentínusdóttir, Ólafur Magnússon,
Hrönn Valentínusdóttir, Guðjón Ágústsson,
Ingibjörg Valentínusdóttir, Darryl Brittain,
Hafþór Valentínusson, Berglind Björgólfsdóttir,
Valþór Valentínusson, Aðalheiður Björgvinsdóttir,
Garðar Valentínusson, Sarah Valentínusson,
Smári Kristófersson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
TAKAKO INABA JÓNSSON,
Brekkutúni 9,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við ættingjum, vinum
og starfsfólki Landspítalans, sem veittu okkur ómetanlegan stuðning í
veikindum Takako, svo og félögum í Mótettukór Hallgrímskirkju ásamt
öðru tónlistarfólki, fyrir einstakt framlag.
Kjartan Jónsson,
Árni Rúnar Inaba Kjartansson,
Ólöf Júlía Kjartansdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns, föður og afa,
INGVARS ÁSGEIRSSONAR,
Dalbraut 27,
Bíldudal.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki líknar-
deildar Landspítala Landakoti.
Kristín Pétursdóttir,
Elín Guðrún Ingvarsdóttir
og barnabörn.