Morgunblaðið - 26.01.2005, Qupperneq 22

’Þá láta einleikararnirsjálfir sitt ekki eftir
liggja og leggja allt sem
þeir eiga í stundina, eins
og góðum tónlistar-
mönnum sæmir – enda
hér á ferð afar sjaldgæft
tækifæri til að spreyta
sig með Sinfóníuhljóm-
sveit Íslands.‘
Tónleikarnir þar sem ungirsólistar sem eru að ljúkanámi úr Listaháskóla Ís-
lands (áður Tónlistarskólanum í
Reykjavík) koma fram eru með
skemmtilegri sinfóníutónleikum
sem maður fer á hér á landi. Auk
þess sem þar er boðið upp á prýð-
isgóðan hljóðfæraleik og skemmti-
leg verk, stundum einhverjar af
perlum tónlistarsögunnar eins og
klarinettukonsert Mozarts og
stundum eitthvað sjaldheyrðara
eins og klarinettukonsert eftir Carl
Nielsen, er alltaf einhver sérstök
stemmning í salnum. Oft er hann
þéttsetinn aðstandendum, skóla-
systkinum og
vinum sólist-
anna ungu
auk „venju-
legra“ tón-
listarunnenda og vegna væntum-
þykju og stolts áheyrendanna
skapast andrúmsloft fullt af eftir-
væntingu og gleði. Þá láta einleik-
ararnir sjálfir sitt ekki eftir liggja
og leggja allt sem þeir eiga í
stundina, eins og góðum tónlistar-
mönnum sæmir – enda hér á ferð
afar sjaldgæft tækifæri til að
spreyta sig með Sinfóníuhljómsveit
Íslands.
  
Fyrir dyrum standa núna þessirárlegu tónleikar á efnisskrá
Sinfóníunnar. Tveir nemendur úr
tónlistardeild Listaháskóla Íslands
báru sigur úr býtum í keppni sem
haldin var við deildina í fyrravor
um hver fengi tækifæri til að
spreyta sig á þessum vettvangi.
Það voru flautuneminn Hafdís Vig-
fúsdóttir og söngneminn Sólveig
Samúelsdóttir sem fóru með sigur
af hólmi og stíga á sviðið í Há-
skólabíói (hugsa sér ef ég gæti
skrifað eitthvað annað hérna!) ann-
að kvöld kl. 19.30.
  
Það verður Hafdís sem ríður ávaðið með þverflautuna sína
og ætlar að fara bil beggja í verk-
efnavali, raunar á svipuðum nótum
og ég ræddi áðan, því hún leikur
annars vegar rondo í D-dúr eftir
Mozart og hins vegar flautukon-
sert eftir Carl Nielsen. Sem sagt
mjög ólík verk, en spennandi hvort
á sinn hátt. „Það er gaman að geta
spilað tvo svona ólíka stíla,“ segir
hún. „Mozart er talsvert ólíkur
Nielsen, sem er 20. aldar tónskáld
og norrænt að auki.“
Rondóið eftir Mozart er stutt en
„sætt“ að sögn Hafdísar og hún
segist telja að flestir ættu að geta
haft gaman af því. Hvað Nielsen
varðar slær hún þann varnagla að
hann sé auðvitað nútímatónskáld,
en bætir við að hann búi samt allt-
af til mjög falleg stef. „Þetta er
langt frá því að vera bara nótur
hingað og þangað,“ segir hún.
„Samspil flautunnar og hljómsveit-
arinnar er mjög flott í þeim kons-
ert, og það var gaman að spila
loksins með hljómsveitinni og
heyra alla litina.“
  
Eftir hlé stígur mezzósópraninnSólveig Samúelsdóttir á svið.
Hún hefur valið sér ljóðaflokk eftir
Gustav Mahler annars vegar og
hins vegar tvær óperuaríur, eftir
Rossini og Bizet, en sú síðarnefnda
er önnur af tveimur þekktustu arí-
unum úr óperunni Carmen. Líkt og
Hafdís hafði hún í huga að sýna á
sér fjölbreyttar hliðar með verk-
efnavalinu. „Ljóðaflokkurinn eftir
Mahler er ofsalega litríkur. Í hon-
um fæ ég að sýna vítt svið, og
þetta er kannski heldur ekki verk
sem áheyrendur þekkja mikið til.
Þess vegna fannst mér gaman að
koma með aríu sem fólk kannaðist
við, eins og þá úr Carmen. Ef fólk
þekkir eitthvað úr óperu þá þekkir
það hana,“ segir Sólveig. Hún seg-
ir Mahler-stykkið vera það drama-
tískasta sem hún syngur á tónleik-
unum en aría Rossinis sé hins
vegar mjög flúruð og því tækni-
lega flókin.
Söngnemendur hafa ekki oft
komið fram á þessum einleikara-
prófs-tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar, en Sólveig bendir á
að það megi kannski að hluta til
rekja til þeirrar staðreyndar að
söngnemendur byrji oft nám sitt
síðar á ævinni en aðrir tónlistar-
menn. „Engu að síður er þetta
ofsalega skemmtilegt tækifæri og
mikill heiður að fá að syngja með
Sinfóníunni á þessum tónleikum.
Ég hlakka mikið til,“ segir hún.
Og eflaust hlakka margir aðrir
líka til, því ef þessir tónleikar
halda í hefðina verða þeir ábyggi-
lega bæði fjörugir og fjölbreyttir.
Upprennandi sóló-
stjörnur stíga á svið
AF LISTUM
Inga María Leifsdóttir
ingamaria@mbl.is
Morgunblaðið/Árni Torfason
Sólveig Samúelsdóttir og Hafdís Vigfúsdóttir ætla að sýna á sér fjöl-
breyttar hliðar á tónleikum með Sinfóníuhljómsveit Íslands annað kvöld.
22 MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Milljónaútdráttur
Þar sem einvörðungu er dregið úr seldum miðum þarf miðaeigendi bæði að
hafa rétt númer og bókstaf til að hljóta vinning í þessum útdrætti.
Birt með fyrirvara um prentvillur.
1. flokkur, 25. janúar 2005
Kr. 1.000.000,-
1818 G
2174 H
2503 H
4800 B
14474 F
21312 B
28843 G
32394 F
39064 H
56953 E
ÉG ÆTLA að biðja lesendur Morg-
unblaðsins að ímynda sér að þeir séu
staddir í leikhúsi. Á sviðinu leitar
Markús, lögga, í öngum sínum inn í
kaþólska kirkju. Á bak við altarið
stendur prestur sem gefið er í skyn,
með látbragði leikarans, að sé að fá
fullnægingu um það bil sem löggan
ratar inn. Presturinn kemst að því að
sorgbitna löggan er hommi og kemur
því fram fyrir altarið til að reka hann
út og er þá á nærbuxunum. Stimpast
þeir um hríð fyrir framan altarið eða
þar til á bak við það heyrist lítill
hnerri, ljóshært sakleysislegt barn
birtist og gengur fram á sviðið.
(Áhorfendur hlæja)
Upphefst þá eftirfarandi samtal:
Tommi (barnið): Mig vantar tyggjó,
það er ógeðslegt bragð uppi í mér.
(Hlátur)
Prestur: Ég er ekki með. (Við
Markús) Átt þú?
Markús: Hver er þetta?
Tommi: Ég heiti Tommi!
Markús: Sæll Tommi. (Við prest-
inn) Hver er þetta?
Prestur: Þetta er Tommi.
Markús: Já en hver er hann? (bið)
Ertu … ertu að ríða barninu?
Prestur: Neinei. Bara munnmök.
(Hlátur)
Markús: Bara munnmök. Helvítis
ógeðið þitt.
Prestur: Hvað varð um að dæma
ekki aðra?
Markús: Þetta er barn! Hvernig
geturðu gert þetta?
Prestur: Hann tældi mig!
Markús: Tældi þig? Hann er tíu
ára!
Tommi: Ég er ellefu ára og níu
mánaða.
Prestur: Skilurðu hvað ég meina?
Hann er ómótstæðilegur! (Klípur
Tomma í kinnina)
Markús: Snertu hann ekki! Og þú
fordæmir mig! Hvar eru foreldrar
hans?
Tommi: Sko, mamma og pabbi eru
alkar. Faðir Daníel ætlar að passa
mig á meðan þau eru í meðferð. Hann
er búinn að kenna mér alls konar
sniðuga hluti! (Hlátur í sal)
Prestur: Sko ég er að hjálpa hon-
um! Hann elskar mig!
Markús: Hann er barn, hann veit
ekki hvað það er að elska!
Prestur: Ó, þú þykist vera einhver
sérfræðingur, herra Ég læt taka mig
í rass. Hvers konar ást er það?
Markús: Hún hefur þó samþykki
beggja aðila!
Prestur: Tommi, finnst þér litlu
leikirnir okkar skemmtilegir?
Tommi: Já, nema þegar þú skýtur
því í augað á mér … (Hlátur í sal)
Prestur: Sko hann er samþykkur!
Markús: Hann er barn!
Í framhaldi af þessum merku sam-
ræðum er presturinn tekinn fastur af
lögreglumanninum og leiddur út.
Ljóshærði hnokkinn verður einn eftir
og syngur glottandi: Ó, Jesú, bróðir
besti. (Áhorfendur í salnum skelli-
hlæja)
Í leiklistargagnrýni minni um fars-
ann „Ég er ekki hommi!“, sem ofan-
skráð atriði er úr, lýsti ég í einni
stuttri setningu þeirri niðurlægingu
sem ég upplifði sem áhorfandi á þess-
um stað í sýningunni og sagði: „Því
hér er verið að plata áhorfandann …
Plata fólk til að hlæja að tíu ára gömlu
barni sem leikur annað tíu ár gamalt
barn sem fannst bara allt í lagi að láta
beita sig kynferðislegu ofbeldi!“
Aðstandendur farsans, sem nú
virðast telja sig vera að leika harm-
leik í anda upplýsingarstefnunnar,
ásaka mig í Mbl. í gær um að hafa far-
ið rangt með aldur barnsins, það sé
ekki tíu ára heldur fjórtán ára. Sýn-
ingin sé bara bönnuð innan tólf ára,
því sé alveg sjálfsagt að drengurinn
leiki þetta hlutverk hins fáfróða enda
sé hann afskaplega vel upplýstur á
þessu sviði og hann, ef ekki öll börn á
Íslandi, geti lært svo mikið af verk-
inu.
Það er rétt, ég hafði rangt fyrir
mér þegar mér kom ekki annað til
hugar en að smágerða barnið sem
leikur í sýningunni væri tíu ára. En
það er ekki aðalatriði þessa máls, því
það gildir einu hvort barnið er tíu ára
eða fjórtán (fjórtán ára drengur er
líka barn). Aðalatriðið er hvort hafa
eigi kynferðislegt ofbeldi gegn börn-
um í flimtingum og hvort draga eigi
börn inn í slíkt gaman. Allt annað er
aukaatriði.
Aðalatriði
og aukaatriði
María Kristjánsdóttir
Úr leikritinu Ég er ekki hommi! sem sýnt er í Loftkastalanum.
SAFNARÁÐ hefur tilnefnt Þjóðminjasafn Íslands til
þátttöku í samkeppni Evrópuráðs safna um safn Evr-
ópu 2006 (European Museum of the Year Award 2006).
„Ástæða tilnefningar er vel heppnuð endurskipulagn-
ing og endurhönnun sýninga og starfsemi safnsins, en
metnaðarfullt starf þessa höfuðsafns og þróun er virð-
ingar- og þakkarvert og hefur skapað ný, framsýn og
mikilvæg viðmið fyrir íslenskt safnastarf í heild,“ segir
Rakel Halldórsdóttir, framkvæmdastjóri Safnaráðs.
60% safna sem hljóta tilnefningu boðin
áframhaldandi þátttaka í samkepninni
Er hefðin sú að um 60% þeirra safna sem tilnefningu
hljóta á hverju ári er boðin áframhaldandi þátttaka
skv. mati dómnefndar, en 45 söfn af milli 70 og 80 til-
nefndum kepptu til verðlaunanna í fyrra.
Veitt eru þrenn aðalverðlaun í samkeppninni. Að-
alverðlaunin í fyrra, Safn Evrópu ársins 2004, (Eur-
opean Museum of the Year Award 2004) hlaut hið
mikla og glæsilega fornminjasafn í Alicante á Spáni.
Verðlaun sem veitt eru á vegum Evrópuráðsins (The
Council of Europe Prize) komu í hlut Heilsugæslu-
safnsins í Edirne, Tyrklandi.
Síldarminjasafnið hlaut verðlaun í fyrra
Þá hlaut Síldarminjasafnið á Siglufirði, fyrst ís-
lenskra safna, ein þriggja aðalverðlaunanna í fyrra eft-
ir tilnefningu Safnaráðs, Micheletti verðlaunin sem
eru bjartsýnisverðlaun til safns á sviði tækni eða iðn-
aðar.
Þjóðminjasafnið tilnefnt
til evrópskra verðlauna