Morgunblaðið - 06.06.2005, Qupperneq 26

26 MÁNUDAGUR 6. JÚNÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kirstín LáraSigurbjörnsdótt-
ir fæddist í Ási í
Reykjavík 28. mars
1913. Hún lést á
Dvalar- og hjúkrun-
arheimilinu Grund
29. maí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Sigur-
björn Á. Gíslason,
cand.theol., kennari
og ritstjóri, hvata-
maður að stofnun
Grundar og síðar
heimilisprestur þar,
f. 1. janúar 1876, d.
2. ágúst 1969, og Guðrún Lárus-
dóttir, alþingismaður og rithöf-
undur, f. 8. janúar 1880, d. 20.
ágúst 1938. Foreldrar Sigur-
björns voru Gísli Sigurðsson frá
Miðgrund í Blönduhlíð, bóndi á
Neðra-Ási í Hjaltadal, og kona
hans Kristín Björnsdóttir frá
Brekkukoti í Hofsstaðasókn. For-
eldrar Guðrúnar voru sr. Lárus
Halldórsson frá Hofi í Vopnafirði,
sóknarprestur á Valþjófsstað, og
kona hans Kirstín Katrín Péturs-
dóttir Guðjohnsen. Systkini Láru,
en þau og makar þeirra eru nú öll
látin: Lárus, f. 1903, d. 1974, maki
I Ólafía Sveinsdóttir, maki II Sig-
ríður Árnadóttir; Halldór Ást-
valdur, f. 1905, d. 1983, maki Val-
gerður Ragnars; Kristín Guðrún,
f. 1906, d. 1908; Gísli Sigurbjörn,
f. 1907, d. 1994, maki Helga
Björnsdóttir; Kristín Sigurbjörg,
f. 1909, d. 1919; Friðrik Baldur, f.
1911, d. 1988, maki Anna Stefáns-
dóttir; Guðrún Valgerður, f. 1915,
d. 1938, maki Einar Kristjánsson;
Sigrún Kristín, f. 1921, d. 1938;
Gústaf, f. 1924, d. 1925.
Lára giftist 12. ágúst 1937 Ás-
geiri Ó. Einarssyni héraðsdýra-
lækni, f. 21. nóvember 1906, d. 4.
apríl 1998. Foreldrar Ásgeirs
voru Einar Ólafsson frá Stóru-
og Lárus, og sjö barnabörn.
Lára brautskráðist frá Kvenna-
skólanum í Reykjavík 1930,
stundaði handavinnunám hjá
Heimilisiðnaðarfélagi Íslands
1932–33 og lauk námi fyrir
handavinnukennara frá Industri-
skolen í Haslev í Danmörku 1934.
Hún var handavinnukennari við
Húsmæðraskólann á Hallorms-
stað 1934–35, hjá Heimilisiðnað-
arfélagi Íslands 1935–37 og við
Kvöldskóla KFUM í Reykjavík
1941–49. Lára var hótelstjóri
Edduhótelsins á Eiðum sumrin
1965–75. Hún var leiðbeinandi í
handavinnu hjá Félagsstarfi aldr-
aðra í Reykjavík 1969–96 og far-
arstjóri í ferðum eldri borgara til
sólarlanda á vegum Félagsmála-
stofnunar Rvíkurborgar á árun-
um 1977–84. Lára átti sæti í
stjórn Kvenréttindafélags Íslands
í hartnær aldarfjórðung, var rit-
ari 1949–53, varaformaður 1953–
64, formaður 1964–71 og aftur í
stjórn 1973–75. Hún var gerð að
heiðursfélaga 1983. Lára gekkst
að tilhlutan KRFÍ fyrir stofnun
foreldraráðs við Melaskólann og
var fyrsti formaður þess 1955–61.
Hún stóð einnig að stofnun For-
eldrafélags Hagaskóla 1964 og
átti sæti í fyrstu stjórn þess. Hún
stóð að stofnun Verndar, fanga-
hjálpar, 1959 og var ritari félags-
ins 1959–80. Hún átti sæti í stjórn
Sjálfstæðiskvennafélagsins Hvat-
ar 1954–61, í stjórn Barnavernd-
arfélags Reykjavíkur frá stofnun
1949, fyrst sem ritari en gjaldkeri
frá 1951 til 1986 er félagið var
lagt niður. Lára átti ennfremur
sæti í stjórn Landssambandsins
gegn áfengisbölinu 1958–60, í
stjórn Menningar- og minningar-
sjóðs kvenna 1952–55, í ritstjórn
19. júní, ársrits KRFÍ, 1972–74 og
var í stjórnskipaðri nefnd til end-
urskoðunar námsefnis á skyldu-
námsstigi 1953–54. Hún flutti
mörg útvarpserindi á árunum
1950–70, flest um daginn og veg-
inn.
Útför Láru verður gerð frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Fellsöxl í Skilmanna-
hreppi, matsveinn og
verkamaður í Reykja-
vík, síðar í Borgar-
nesi, f. 8. janúar 1884,
d. 28. september 1955,
og kona hans Þórstína
Björg Gunnarsdóttir
frá Fögruhlíð á
Djúpavogi, f. 15. ágúst
1882, d. 13. janúar
1950. Börn Láru og
Ásgeirs eru: 1) Guð-
rún Lára skólasafns-
kennari, f. 14.11.
1940, maki sr. Ágúst
Matthías Sigurðsson,
fræðimaður og fyrrv. sóknarprest-
ur á Prestbakka í Hrútafirði. Þau
eiga tvö börn, Lárus Sigurbjörn og
Maríu, og sjö barnabörn. 2) Einar
Þorsteinn, arkitekt og hönnuður, f.
17.6. 1942, maki Manuela Gudrun
Loeschmann kínafræðingur. Fyrri
maki Einars er Auður Sigurðar-
dóttir bókasafnsfræðingur, og eiga
þau tvö börn, Sif og Ríkharð, og
tvö barnabörn. 3) Sigrún Valgerð-
ur, sérfræðingur í fjármálaráðu-
neytinu, f. 19.10. 1944, maki Pétur
Guðgeirsson, héraðsdómari í
Reykjavík. Þau eiga þrjá syni, Ás-
geir Ólaf, Kjartan Brján og Gunn-
ar Geir, og eitt barnabarn. 4) Þór-
dís, djákni í Lágafellssókn og í
Varmár- og Lágafellsskóla í Mos-
fellsbæ, f. 16.11. 1948, maki Hjört-
ur Ingólfsson framkvæmdastjóri.
Þau eiga 3 börn, Hjört Þór, Lárus
og Guðrúnu Kirstínu, og Hjörtur á
dóttur af fyrra hjónabandi, Val-
gerði Guðrúnu, og eitt barnabarn.
5) Áslaug Kirstín, grunnskóla-
kennari og Davis-leiðbeinandi, f.
13. febrúar 1952. Fyrrverandi
maki hennar er Halldór Árni
Bjarnason kennari, og eiga þau
þrjú börn, Odd Örn, Kirstínu Láru
og Önnu Kristrúnu, og eitt barna-
barn og Halldór á þrjá syni af
fyrra hjónabandi, Guðjón, Bjarna
Hún elskuleg amma mín er farin.
Þegar ég hugsa til baka um árin og
tímann sem við eyddum saman kem-
ur ekkert annað inn í huga minn en
stolt. Ég er stolt yfir að hafa fengið
að kynnast henni, stolt yfir að hafa
fengið að bera nafnið hennar og stolt
yfir að hafa átt hana að, sem ömmu
og vinkonu. Ég átti griðastað í Ási og
ég hlakkaði alltaf til að keyra í hlaðið
og koma inn. Þar tók amma á móti
mér með bros á vör. Hún gerði allt
fyrir mig, passaði upp á að ég væri
hvorki svöng né þreytt og hélt mér
félagsskap. Fyrir umhyggjusemi
hennar verð ég ætíð þakklát. Hún
amma mín heitin var ekki allra, en
við nöfnurnar náðum vel saman og
eftir sitja eftirminnilegar stundir. Ég
mun sakna þess að hafa ömmu mína
ekki innan seilingar en ég veit að
henni líður vel og sú tilhugsun hugg-
ar mig. Þessi sterka og góða kona
mun ætíð eiga stað í hjarta mínu og
minning hennar mun lifa með mér að
eilífu.
Næm, skynsöm, ljúf í lyndi
lífs meðan varstu hér,
eftirlæti og yndi
ætíð hafði ég af þér,
í minni muntu mér;
því mun ég þig með tárum
þreyja af huga sárum,
heim til þess héðan fer.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hvíl í friði, elsku amma mín.
Þín nafna
Kirstín Lára.
Blessuð sé minning ömmu Láru.
Nú þegar komið er að kveðjustund er
mér efst í huga þakklæti en líka mikill
söknuður og eftirsjá. Það er ómetan-
leg guðsgjöf að alast upp undir hand-
leiðslu ömmu Láru, því hún var bæði
góður uppalandi og góð fyrirmynd
fyrir okkur sem á eftir koma. Henni
þótti jafnvænt um okkur öll og gerði
ekki upp á milli. Hún bar virðingu fyr-
ir öðrum og sýndi það í verki.
Við kynntumst fyrir 33 árum, þá
var hún 59 ára og ég tveggja ára, sú
fjórða í röðinni af barnabörnunum. Þá
var ég nýflutt heim frá Þýskalandi
með foreldrum mínum og við fengum
að búa fyrst um sinn í Ási við Sól-
vallagötu 23 hjá ömmu og afa. Ás var
alla tíð fjölskyldumiðstöð þar sem
flest barnabörnin voru skírð og amma
bjó þar til síðasta dags. Ég, eins og
hin barnabörnin, á margar dýrmætar
minningar um ömmu Láru. Við vor-
um oft tvær saman og ég fór með
henni í ýmis erindi og líka í lengri
ferðalög á „Fíanum“ hennar, það kall-
aði hún Fíatinn sinn, en þá átti hún
nokkra og tók einn við af öðrum. Bíl-
sætin voru alltaf með heimasaumuð-
um hlífðaráklæðum úr gæruskinni.
Amma Lára gegndi ýmsum trún-
aðarstörfum en það eru aðrir betri en
ég til að segja frá því. Hún var alltaf
útivinnandi, fór nokkur sumur til
Mallorca sem fararstjóri og kom heim
með nýja sandala handa okkur barna-
börnunum. Hún var mjög náin Frið-
riki bróður sínum og þær voru ófáar
ferðirnar á skrifstofu hans en Friðrik
átti alltaf gotterí fyrir litla krakka.
Amma var lærður handavinnukenn-
ari frá Kaupmannahöfn. Hún saum-
aði hvern einasta sparikjól á mig og
Maju frænku fram að fermingu. Hún
saumaði líka mokkakápur á öll elstu
barnabörnin og ég fékk hvíta prins-
essukápu og hettu í stíl sem ég notaði
þangað til hún varð alltof lítil. Skinn-
lúffurnar hennar voru frægar. Á
hverjum vetri fengum við heima-
saumaða útigalla. Þetta hannaði hún
allt sjálf og gerði ekki mikið úr því.
Amma Lára kenndi mér hjálpsemi
við náungann. Mér er minnisstætt
þegar við vorum að keyra eftir Hring-
brautinni og hún stöðvaði bílinn og
bauð ókunnugri stúlku far sem var að
burðast með þunga tösku. Henni
fannst sjálfsagt að við barnabörnin
hefðum gott sjálfstraust. Hún sýndi
mikinn kærleika okkur afkomendum
sínum og hafði einstaklega gaman af
börnum. Ég þakka elsku ömmu minni
fyrir allt gott.
Sif Einarsdóttir.
Kveðja frá
Kvenréttindafélagi Íslands
„Ef ég ætti að svara því hver mér
fyndist aðalkostur KRFÍ, þá myndi
svarið verða, að í því félagi gefst kon-
um tækifæri til að hittast og kynnast
úr öllum stjórnmálaflokkum. Það tel
ég mikils virði, því við kynningu og
umræður um hin ýmsu mál kemur í
ljós, að þrátt fyrir mismunandi
stjórnmálaskoðanir er hægt að sam-
einast um það sem máli skiptir. Ég tel
það þroskandi og víkka hinn pólitíska
sjóndeildarhring að kynnast viðhorfi
annarra flokka til hinna ýmsu mála
samhliða persónulegum kynnum“.
Þannig komst Lára Sigurbjörns-
dóttir, heiðursfélagi Kvenréttinda-
félags Íslands, að orði eitt sinn er hún
talaði fyrir minni félagsins á hátíðar-
stundu. Lára tók við formennsku í
Kvenréttindafélagi Íslands á aðal-
fundi 18. febrúar 1964 og var formað-
ur til ársins 1969. Hún var enginn ný-
liði í félaginu þegar hún tók við
formennsku. Hún hafði verið í stjórn
félagsins frá 1949, gegndi m.a. ritara-
starfi til 1953 og varaformennsku í
rúman áratug áður en hún varð for-
maður. Þá stóð hún á fimmtugu, fædd
28. mars 1913.
Foreldrar hennar voru Guðrún
Lárusdóttir, alþingismaður, og séra
Sigurbjörn Ástvaldur Gíslason. Eig-
inmaður Láru var Ásgeir Einarsson
dýralæknir og eignuðust þau fimm
börn. Það segir sig sjálft að það hefur
verið í mörg horn að líta hjá húsmóð-
ur á stóru heimili sem var auk þess
virk í félagsmálum og þar í forsvari.
Mörg eru þau málefni sem Lára
beitti sér fyrir og voru henni hug-
stæð. Skólakerfið var fyrirferðarmik-
ið viðfangsefni, en þá var málum svo
skipað, að réttur til verklegs náms
var ekki hinn sami fyrir pilta og stúlk-
ur. Í samræmi við vaxandi áhuga á
ýmsum þáttum félagsmála lagði hún
áherslu á barnaverndarmál, málefni
aldraðra og málefni einstæðra
mæðra. Þá var hún ötul við að minna
á að langskólanám væri stúlkum tor-
veldara en piltum ekki síst vegna hins
mikla munar á aðstöðu til tekjuöflun-
ar.
Lára var valin heiðursfélagi Kven-
réttindafélags Íslands árið 1983.
Henni eru þökkuð störf hennar sem
mörkuðu spor í sögu félagsins og
kvenréttinda á Íslandi.
Langri og farsælli lífsgöngu
merkrar konu, Láru Sigurbjörnsdótt-
ur, er lokið.
Við sem vorum svo lánsöm að vera
henni samferða um lengri eða
skemmri tíma minnumst hennar með
virðingu og þakklæti. Virðingu fyrir
dugnaði hennar, áhuga og elju er hún
vann að réttindum kvenna, barna og
fanga og fyrir þátt hennar í baráttu
gegn áfengisbölinu sem svo margir
hafa liðið fyrir og líða enn. Þakklæti
fyrir vináttu hennar, stuðning og
hlýju í margra ára samstarfi.
Félagsstarfi aldraðra á vegum
Reykjavíkurborgar var komið á fót að
frumkvæði Geirþrúðar Hildar Bern-
höft, ellimálafulltrúa borgarinnar, ár-
ið 1969. Þetta var afar þarft framtak
og má segja að félagsstarfið blómstri
enn víðsvegar í borginni, ótal öldruð-
um og öðrum til ánægju.
Meðal fyrstu starfsmanna fé-
lagsstarfsins var Lára Sigurbjörns-
dóttir en hún kenndi fólki að vinna
fallega og nytsamlega hluti úr leðri og
loðskinnum, auk þess sem hún kenndi
skermasaum. Margir ungir sem aldn-
ir nutu þessa hlýja skjólfatnaðar sem
unninn var hjá Láru á Hallveigar-
stöðum, Norðurbrún 1 og í Furugerði
1.
Lára fór einnig margar ferðir á
vegum félagsstarfsins sem fararstjóri
í sólarlandaferðum sem farnar voru
með eldri borgurum.
Í þá daga voru margir hverjir alls
óvanir að ferðast utanlands og fögn-
uðu þessum sérstöku ferðum.
Undirrituð vann árum saman með
Láru í félagsstarfinu og má með sanni
segja að þar hafi aldrei borið skugga
á. Hún var ekki aðeins góður hand-
menntakennari heldur líka lífs-
kúnstner sem gaf góð ráð fyrir and-
lega og líkamlega vellíðan þeirra sem
í kringum hana voru. Hún sá hið bros-
lega í umhverfinu á sinn prúða og fal-
lega hátt var víðlesin, skynsöm og
skarpgreind.
Aðrir munu skrifa um þætti Láru á
hinum fjölmörgu öðrum sviðum sem
hún lét til sín taka sem sá eldhugi og
hugsjónakona sem hún var.
Mitt er að þakka og minnast þeirr-
ar vegferðar sem við gengum saman.
Samstarfsins góða og gjöfula, fallegu
munanna sem hún hjálpaði fólki að
skapa til gleði fyrir svo marga, en síð-
ast en ekki síst fyrir áralanga vináttu
og hlýhug.
Ástvinum Láru sendi ég innilegar
samúðarkveðjur.
Anna Þrúður Þorkelsdóttir.
LÁRA SIGUR-
BJÖRNSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar
um Láru Sigurbjörnsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Sigríð-
ur, Guðrún, Anna, Ólöf og Björg
Þórarinsdætur frá Eiðum; Lárus og
Dagbjört, Oddur og Halla, Gunnar
Geir og Guðrún Ásta.
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGURBJÖRG STEFÁNSDÓTTIR,
Hjallaseli 55,
Reykjavík,
áður Strandgötu 19, Ólafsfirði,
sem lést sunnudaginn 29. maí, verður
jarðsungin frá Grafarvogskirkju þriðjudaginn
7. júní kl. 15:00.
Örn Baldursson, Elísabet Weisshappel,
Jóna Rósbjörg Þorvaldsdóttir, Guðmundur Heiðar Gylfason,
Anna Stefanía Þorvaldsdóttir, Björn Steinar Guðmundsson,
Lára Guðný Þorvaldsdóttir, Steindór Helgason,
Brynja Þorvaldsdóttir, Jón Björn Hjálmarsson,
Regína Þorvaldsdóttir, Örn Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur bróðir og frændi,
SIGTRYGGUR ÓLAFSSON,
Kjarnalundi,
Akureyri,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
fimmtudaginn 30. maí sl.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 6. júní kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gísli Ólafsson.
Ástkær sonur minn, bróðir, mágur og
elskulegur frændi,
FRIÐMUNDUR LEONARD HERMAN,
andaðist á heimili sínu í San Fransisco
miðvikudaginn 1. júní.
Ásthildur F. Herman,
Toby Sigrún Herman,
Gunnar Þórðarson,
Karl B. Herman Gunnarsson,
Zakarías Herman Gunnarsson.
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
LEGSTEINAR
Helluhrauni 10, 220 Hf. • sími 565 2566
Englasteinar