Morgunblaðið - 25.06.2005, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚNÍ 2005 37
MINNINGAR
✝ Arent PjeturEggertsson fædd-
ist í Reykjavík 28.
febrúar 1987. Hann
lést á Sjúkrahúsinu á
Ísafirði 15. júní síð-
astliðinn. Móðir hans
er Berglind Sveins-
dóttir, f. 20.4. 1963,
maki Pálmi Ólafur
Árnason, f. 2.7. 1968,
búsett á Ísafirði, og
faðir Eggert Hjartar-
son, f. 15.6. 1961,
maki Gríma Huld
Blængsdóttir, f. 29.6.
1960, búsett í Reykja-
vík. Systkini Arents eru: Kristrún
Sif Gunnarsdóttir, f. 2.2. 1983,
Jóna Sigurlína Pálmadóttir, f.
26.5. 1993, Sveinn
Jóhann Pálmason, f.
10.10. 1997, öll bú-
sett á Ísafirði, Lára
Ósk Eggertsdóttir, f.
18.10. 1990, og
Gunnar Smári Egg-
ertsson, f. 23.1. 1993,
búsett í Reykjavík.
Arent átti einn syst-
urson: Bjarka Birki-
sson, f. 31.7. 2004,
móðir Kristrún Sif.
Arent dvaldi síðustu
ár ævi sinnar á sam-
býlinu Bræðratungu
á Ísafirði.
Arent verður jarðsunginn frá
Ísafjarðarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elskulegur sonur, stjúpsonur og
bróðir. Það er okkur öllum erfitt að
þurfa að kveðja þig svo snemma en í
okkar huga ertu og verður alltaf litli
Arent Pjetur, drengurinn okkar sem
öllum þykir svo vænt um. Við eigum
svo margar góðar minningar um þig
og okkar stundir saman sem munu
varðveitast um alla tíð í hjarta okkar.
Og stundin sem þú kvaddir okkur 15.
júní eftir langa og erfiða baráttu við
veikindi var friðsæl og falleg þó að
hún hafi verið okkur mjög erfið því
það er alltaf erfitt fyrir móður og
fjölskyldu að missa barnið sitt. Við
munum alltaf vera þakklát fyrir að
hafa getað verið hjá þér, haldið í
hönd þína, strokið þér um vangann
og kysst þig þessi síðustu og erfiðu
andartök þín í þessu lífi. Það var sárt
að heyra síðasta andardráttinn og
missa þig endanlega frá okkur en um
leið vissum við að þú hafðir loksins
eftir 16 ár fengið friðinn og orðið laus
við þjáningar.
Við eigum margar minningar um
Arent Pjetur okkar sem gleðja okk-
ur og færa okkur bros á vör þegar
við hugsum til hans. Arent Pjetur
var kraftmikill en feiminn drengur.
Hann undi sér lengi með bílana sína
á gólfinu og þeir voru hans uppá-
halds leikfang. Hann var alltaf til í að
elta systur sína í hennar uppátækj-
um og voru þau oft bestu leikfélagar
þrátt fyrir fjögurra ára aldursmun.
Arent hafði ungur mjög góða mat-
arlyst og hans uppáhaldsmatur var
skyr og nammi, oftar en ekki hristist
bíllinn með Arent í aftursætinu þeg-
ar keyrt var framhjá sjoppu; nammi
nammi nammi heyrðist úr aftursæt-
inu. Hann lærði að labba um eins árs
aldurinn og lét gifs á fæti ekki aftra
sér í því. Tveggja og hálfs árs var
hann búinn að ferðast víða, innan-
lands og erlendis. Allar þessar minn-
ingar um lítinn heilbrigðan dreng
eru grafnar svo djúpt í hjarta okkar
og við munum aldrei gleyma þeim.
Eftir slysfarir árið 1989 hófst ann-
að líf fyrir Arent og hans fjölskyldu.
Við tók löng dvöl á sjúkrahúsi og eft-
ir það dvaldi Arent á Bræðratungu á
Ísafirði í eitt ár og þaðan fór hann á
Kópavogshæli þar sem hann var í
nokkur ár áður en hann fluttist til
Ísafjarðar árið 1997.
Arent Pjetur hefur verið mikill
sólargeisli í lífi allra sem umgengust
hann, frá honum geislaði kraftur og
lífsorka. Arent hefur orðið þess að-
njótandi að hafa átt marga að og hef-
ur fengið bestu umönnun sem mögu-
legt er. Þó einkenndi það hann að
hversu mikið sem maður gaf frá sér,
gaf hann alltaf svo miklu meira til
baka og erum við viss um að allt
þetta fólk hafi fundið þann kærleika.
Arent þótti mjög gaman að hlusta á
tónlist og var uppáhaldslagið hans
Snert hörpu mína. Arent lauk skóla-
göngu frá Grunnskólanum á Ísafirði
árið 2003 og naut þess að vera innan
um jafnaldra sína. Eftir það fór hann
í Menntaskólann á Ísafirði og náði
tveimur vetrum þar.
Æ, hvar er leiðið þitt lága,
ljúfasti bróðir?
Þar sem þú tárvota vanga
á vinblíða móður
mjúklega lagðir, er lífið
lagði þig, bróðir minn kæri,
sárustu þyrnunum sínum,
þótt saklaus þú værir og góður.
Æ, hvar er leiðið þitt lága?
Mig langar að mega
leggja á það liljukrans smáan,
því liljurnar eiga
sammerkt með sálinni þinni
og sýna það, vinur minn besti,
að ástin er öflug og lifir,
þótt augun í dauðanum bresti.
(Jóhann Sigurjónsson.)
Að liðnum þessum þrautum
þessum þrotlausu erfiðleikum
þessum endurteknu vonbrigðum
þessum hverfulu gleðistundum
spyrjum við þrátt fyrir allt
þegar því er skyndilega lokið:
Hversvegna ekki einn dag enn,
aðeins einn dag?
(Halldóra B. Björnsson.)
Elsku Arent, bróðir okkar. Við
elskum þig svo mikið og munum allt-
af gera. Þú gafst okkur svo margar
fallegar minningar og þær geymum
við djúpt í hjarta okkar. Þú hefur
loksins fengið þá hvíld sem þú átt
skilið. Með sárum söknuði kveðjum
við þig.
Elsku barnið okkar. Við fengum
að kveðja þig og kyssa í síðasta sinn.
Við vitum að þú hvílir á góðum stað.
Við elskum þig og söknum þín sárt.
Ástarkveðja.
Mamma og Pálmi,
Kristrún, Jóna og Sveinn.
Þú, sem að harmi þrungin(n) stynur
og þreytist undir byrði kífs,
treystu því, að hinn tryggi vinur,
er tímum ræður hels og lífs,
þín muni græða sorgarsár
og sérhvert þerra harmatár.
Þó að þér félli þungt að skilja
við þinn í æsku náinn son,
gefðu þig undir Guðs þíns vilja
og gleddu þig í þeirri von,
að þú hann munir síðar sjá
sælunnar helga landi á.
Þar sem að geisla bjartur bjarmi
blikar um skæra himinslóð
og alskínandi ástarvarmi
alsæla gerir jarðarþjóð,
í þeim sólbjarta sælugeim
sjást þeir, sem skilja hér í heim.
(Kristján Jónsson.)
Ég sendi Eggerti, Beggu og fjöl-
skyldum mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Þín frænka,
Soffía Kristín (Dobba).
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar guðs í Paradís.
Elsku Arent, svona byrjar uppá-
haldslagið þitt, Kvæðið um fuglana
eftir Davíð Stefánsson og Atla Heimi
Sveinsson. Þetta lag mun ætíð minna
okkur á þig. En nú ertu farinn og
ekki annað hægt að gera en að þakka
þér fyrir árin sem við höfum fengið
að vera hluti af þínu lífi.
Kolbrún kynntist þér fyrst og ári
síðar kynntist Helga þér. Það leið
ekki á löngu þar til móðir okkar, hún
Ása, bættist í hópinn. Við erum allar
jafn ánægðar með að hafa fengið að
kynnast þér enda erum við ríkari eft-
ir þessi kynni. Já, Arent, þú varst og
ert þvílíkur gullmoli, yndislegur
drengur sem okkur þykir innilega
vænt um. Við munum ætíð varðveita
þær minningar sem við eigum um
þig og þær verða geymdar á góðum
stað í hjörtum okkar.
Þú áttir stóran þátt í því að Kol-
brún lærði þroskaþjálfun og var það
yndislegt að heyra lagið þitt spilað
við brautskráninguna. Það er margt
annað sem hægt er að þakka þér fyr-
ir.
Við vitum að þrátt fyrir allt er
hægt að gleðjast á milli stríða og
brosa í gegnum tárin. Því að þrátt
fyrir allt sem hefur drifið á þína daga
þá lýsti bros þitt upp umhverfið og
hlátur þinn var stórkostlegur. Það
var alltaf svo gaman að vera nálægt
þér og þér fannst gaman þegar verið
var að syngja fyrir þig. Þá skipti
engu máli hvort maður var falskur
eða ekki því falskur söngur gat nú
fengið þig til þess að hlæja.
Þér þótti svo innilega vænt um
fjölskyldu þína og sýndir það stund-
um á mjög sterkan hátt. Með þessu
móti kenndir þú okkur að orð segja
ekki alla söguna því maður verður
líka að sýna tilfinningar sínar og það
gast þú gert með sóma. Tvær línur
úr uppáhaldslagi þínu lýsa þér vel en
í þessum línum ert þú í hlutverki sól-
arinnar.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð
og sameinar með töfrum loft og jörð.
Elsku Begga, Pálmi, Eggert,
Gríma, systkini Arents og aðrir að-
standendur. Við viljum votta ykkur
okkar dýpstu samúð. Megi guð vera
með ykkur. Og elsku Arent Pjetur,
nú kveðjum við þig í hinsta sinn og
þökkum þér fyrir allt.
Ásgerður, Kolbrún og
Helga Rebekka.
Fallinn er frá kær vinur okkar
Arent Pjetur og komið er að kveðju-
stund.
Stundir þær sem við áttum saman
eru okkur mjög dýrmætar og
ógleymanlegar. Þú sýndir okkur
með baráttuvilja þínum hvað lífið er
dýrmætt og hvað litlir hlutir geta
skipt miklu máli. Það sem er sjálf-
sagt hjá sumum getur orðið þrek-
virki hjá öðrum og þú vannst hetju-
dáð á hverjum degi.
Við vottum fjölskyldu þinni okkar
dýpstu samúð og um leið þakkir fyrir
góð kynni í gegnum árin.
Við kveðjum þig með söknuð í
hjarta með þessu ljóði:
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf
og festi á hann streng og rauðan skúf.
Úr furutré, sem fann ég út við sjó
ég fugla skar og líka’ úr smiðjumó.
Í huganum til himins oft ég svíf
og hlýt að geta sungið í þá líf.
Þeir geta sumir synt á læk og tjörn,
og sumir verða alltaf lítil börn.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð
og sameinar með töfrum loft og jörð.
Ég heyri’ í fjarska villtan vængjaþyt.
Um varpann leikur draumsins perluglit.
Snert hörpu mína himinborna dís,
og hlustið, englar guðs í Paradís.
(Davíð Stef.)
Kær vinakveðja.
Leiðbeinendur og stuðnings-
fulltrúar hjá Svæðisskrifstofu
málefna fatlaðra Vestfjörðum.
Gæðum lífsins er misskipt milli
mannfólksins og enginn skilur hinstu
rökin þar að baki. Arent Pjetur Egg-
ertsson átti þess ekki kost að lifa
venjulegu lífi. Hann lifði í 18 ár –
saga hans var stutt og átakanleg, en í
henni voru líka fallegir kaflar. Hann
átti við alvarlega fötlun að stríða eft-
ir hörmulegt slys sem hann varð fyr-
ir tveggja ára gamall og eftir það
varð ekkert eins og áður, hvorki fyr-
ir hann né hans nánustu. Frá þeirri
stundu var hann bundinn við hjóla-
stól, ófær um hreyfingar og mál.
Arent Pjetur kom til skólavistar
við Menntaskólann á Ísafirði haustið
2003 og var því að ljúka öðru ári
námsdvalar sinnar nú í vor. Þrátt
fyrir ótrúlega erfiða fötlun og hefta
möguleika á samskiptum duldist
engum sem á annað borð kynntist
Arent Pjetri að hann var sterkur og
glaðsinna persónuleiki. Skertur til
máls og hreyfinga átti hann engu að
síður gefandi samskipti við þá sem
næst honum stóðu. Hann naut þess
að hlýða á tónlist og eiga samvistir
við þá sem voru honum kærastir.
Falleg nærvera, blíð snerting – það
voru lífgæðin sem buðust þessum
ljúfa, brosmilda dreng sem á sinn
hógværa og óútskýranlega hátt náði
einatt að laða fram það besta í þeim
sem umgengust hann –líkastur stillt-
um ljósgeisla sem logar í hógværð.
Sigríði Kristinsdóttur, stuðnings-
fulltrúa, sem annaðist Arent Pjetur á
meðan á skóladvöl hans stóð færi ég
þakkir menntaskólans fyrir hennar
góða og alúðlega starf. Foreldrum
og ástvinum votta ég hluttekningu
frá starfsfólki og nemendum skól-
ans.
Blessuð sé minning Arents Pjet-
urs Eggertssonar – hann hvíli í friði.
Ólína Þorvarðardóttir,
skólameistari.
ARENT PJETUR
EGGERTSSON
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför elsku móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
RAGNHILDAR ÞORGEIRSDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Álfaskeiði 49,
Hafnarfirði.
Kærar þakkir fyrir góða umönnun á Hrafnistu Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Þorgeir Sæmundsson, Margrét Guðmundsdóttir,
Helgi Sæmundsson, Guðbjörg Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og kveðjur við
andlát og útför okkar ástkæru,
KRISTÍNAR STEFANÍU MAGNÚSDÓTTUR,
Kirkjuvegi 1,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks,
sem sýndu henni ómetanlega manngæsku,
hjálp og stuðning í erfiðum veikindum.
Kærar kveðjur til sr. Helgu Soffíu Konráðsdóttur, söngvara, tónlistar-
manna og útfararstjóra, sem gerðu útför hennar að hlýrri og fallegri
kveðjustund.
Guð blessi ykkur öll.
Magnús Þór Helgason,
Einar Magnússon, Ingibjörg Bjarnadóttir,
Grétar Magnússon, Margrét Borgþórsdóttir,
Guðríður Magnúsdóttir, Magnús Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.