Morgunblaðið - 19.10.2005, Qupperneq 32

32 MIÐVIKUDAGUR 19. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Mikið var mér
brugðið þegar hann
Raffi hringdi og sagði
mér að Binni hefði
fundið þig látinn og tárin streymdu
niður því að við vorum svo ofsalega
góðir vinir og höfum alla tíð verið. Við
sem töluðum saman í símanum kvöld-
ið áður og vorum við að ræða um hve-
nær hún Helga yrði kistulögð og
fleira tengt hennar andláti en aldrei
gat okkur Tryggva grunað að þetta
HJÁLMTÝR
GUÐMUNDUR
HJÁLMTÝSSON
✝ Hjálmtýr Guð-mundur Hjálm-
týsson fæddist í
Reykjavík 10. maí
1945. Hann lést á
heimili sínu hinn 4
október síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Bústaðakirkju
14. október.
yrði okkar síðasta sam-
tal. Fyrir 14 árum síðan
varðst þú hluti af mínu
lífi þegar við Tryggvi
byrjuðum saman og
bjuggum við fyrst um
sinn með þér í Iðufell-
inu þar sem við þrjú átt-
um saman margar
gleðistundir. Þú hafðir
svo gaman af að ferðast
með okkur í fyrrasumar
í húsbílnum þínum sem
var þitt líf og yndi og
varstu mikill bílakarl
sem ég gat ætíð leitað til ef bíllinn bil-
aði, þá bara hlóstu í símanum þegar
ég hringdi, sagði svona að ég væri
bara að hringja til að kjafta, þú vissir
alveg að nú væri ég, hún tengdadóttir
þín, enn og aftur í einhverjum vand-
ræðum og alltaf varstu fljótur að
koma á staðinn og bjarga mér úr
þessum vandræðum. Ó, hvað við sökn-
um þín öll svo hræðilega mikið og eina
huggun okkar er að þú ert með henni
Helgu systur þinni og að þið passið
hvort annað eins og þið hafið gert í öll
þessi ár. Okkur Tryggva þótti svo
gaman að koma til ykkar og alltaf var
hlegið svo mikið þegar Helga var að
skammast í þér og þú stundum þóttist
ekkert skilja hana þegar hún var að
skammast og þá bara hló hún að þér
vegna þess að orðin voru óþörf, að
minnsta kosti eftir að hún fékk þessa
heilablæðingu en gat hún nú samt
sagt öllum til syndanna með því að
segja já og nei. Við höfum látlaust ver-
ið í því að rifja upp minningarnar um
þig frá andláti þínu og Tryggvi hefur
mikið talað um hve kærleiksríkur þú
hefðir verið, þú skildir hann svo vel.
Alltaf fórstu til hans og tókst utan um
hann og þurrkaðir tárin ef hann var
sár og leit hann mikið upp til þín sem
hefur aldrei hætt enda voruð þið mjög
nánir og hann var svo mikið með þér í
þessum bílum og viðgerðum sem þér
þótti afskaplega gaman að fá einhvern
til aðstoða þig og geta rætt við um
enda eruð þið afskaplega líkir báðir,
svona lokaðir og hlédrægir, enda gát-
um við grínast með það að það væri
vegna þess að þið væruð báðir í nauts-
merkinu. En þú varst tekinn frá okk-
ur alltof snemma eins og afa-
stelpurnar þínar, þær Sylvía, Aníta,
Rakel og Kara, segja en var ekki nóg
fyrir englana að taka Helgu frá okkur,
þurftu þeir líka að fá afa? Við sögðum
þeim að þau væru núna að passa okk-
ur öll af því að Guð hafði elska þau svo
mikið. Ykkar er sárt saknað enda voru
þær algjörar afastelpur og héldu þær
að Helga væri amma þeirra. Þú varst
nú einu sinni hlæjandi að útskýra fyrir
þeim að þetta væri nú systir hans afa
en ekki alveg amma þeirra, Helgu
fannst það nú ekki mikið mál, hún
gæti alveg verið það. Við munum nú
líka eftir því hversu stoltur þú varst af
öllum þínum barnabörnum og börn-
um enda varstu svo ríkur eins og þú
sagðir svo oft, alltaf jafnstoltur þegar
þú fréttir frá Tryggva hvort kynið það
hefði verið, svo varstu nýbúinn að fá
afastrákinn sem var skírður í höfuðið
á þér og talaðir um að venja hann þá
við bílaviðgerðirnar. Við munum
ávallt geyma minninguna um þig í
hjörtum okkar, elsku fósturpabbi,
tengdó og afi.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Tryggvi, Tanya, Sylvía, Aníta,
Rakel og Kara Rós.
Kærar kveðjur og þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför
GUNNDÓRU JÓHANNSDÓTTUR,
Hólavegi 10,
Siglufirði,
og sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks
Heilbrigðisstofnunar Siglufjarðar.
Arnar Herbertsson
og fjölskylda.
Þökkum af alúð öllum þeim, sem minnst hafa
föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og bróður,
KRISTJÁNS ST. FJELDSTED,
Skúlagötu 20,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar Land-
spítala Landakoti og heimahjúkrunar Karitasar.
Sveinn Fjeldsted, Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Sturla Fjeldsted, Kristín Þórðardóttir,
Stefán Fjeldsted, Helga Gísladóttir,
Sverrir Fjeldsted, Christina Fjeldsted,
Rúnar Fjeldsted, Björk Sigurðardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR JÓHANNESDÓTTUR,
Suðurmýri 8,
Seltjarnarnesi.
Björn Dagbjartsson, Jóhannes Karlsson,
Anna María Karlsdóttir, Friðrik Þór Friðriksson,
Guðrún Bragadóttir, Sigurður Böðvarsson
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, systur, ömmu og lang-
ömmu,
KATRÍNAR JÚLÍUSDÓTTIUR
frá Siglufirði,
Bólstaðarhlíð 50,
Reykjavík.
Júlíus Matthíasson, Maríanna Haraldsdóttir,
Valgeir Matthíasson,
Hörður Matthíasson,
Ásdís Matthíasdóttir, Egill Gr. Thorarensen,
Ingibjörg Símonardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HELGA BREIÐFJÖRÐ HELGASONAR
fyrrv. lyfjaafgreiðslumanns
á Blönduósi.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á Heil-
brigðisstofnuninni á Blönduósi.
Helga Guðmundsdóttir,
Guðmundur Helgi Helgason,
Karl Helgason, Sigurborg Bragadóttir,
Helga María Guðmundsdóttir,
Hjalti Rafn Guðmundsson,
Friðþjófur Helgi Karlsson,
Guðrún Ingibjörg Karlsdóttir,
Sigrún Nanna Karlsdóttir
og fjölskyldur.
Sighvatur Birgir
Emilsson, vinur og bekkjarfélagi úr
Kennaraskólanum, er látinn og útför
hans hefur farið fram í Noregi. Hlýj-
ar hugsanir og kveðjur streymdu til
hans yfir hafið, skreyttar góðum
minningum og þökk fyrir það sem
hann var og stóð fyrir.
SIGHVATUR BIRGIR
EMILSSON
✝ Sighvatur Birg-ir Emilsson var
fæddur í Hafnar-
firði 29. júní 1933.
Hann andaðist á
heimili sínu í
Franklinveien 13 í
Larvik í Noregi að-
faranótt laugar-
dagsins 1. okt. síð-
astliðinn og var
útför hans gerð í
Larvik í Noregi 11.
október.
Við vorum 29 bekkj-
arsystkinin í Kennara-
skólanum í bekkjar-
félaginu Neista, þegar
við kvöddum skólann
vorið 1954. Full lífs-
gleði og orku horfðum
við fram á veginn með
tilhlökkun, tilbúin að
takast á við þau við-
fangsefni sem biðu
okkar í framtíðinni.
Þetta var stór og sam-
hentur hópur góðra
vina með sterka sam-
kennd.
Okkur fannst óendanlega langur
tími bíða okkar og verkefnin ótelj-
andi. En tíminn er bæði skammtaður
og ótrúlega fljótur að líða. Það höfum
við bekkjarsystkinin og Neistafélag-
arnir fengið að reyna. Sighvatur
Birgir var 14. bekkjarfélaginn sem
kvatt hefur þessa jarðvist. Við erum
15 sem eftir lifum.Svona er gangur
lífsins og honum verðum við að una.
Sighvatur Birgir kom hljóðlega
með kímnisglampa í augum inn í fyr-
irferðarmikinn bekkinn. Þar voru
fyrir einstaklingar hugsjónaríkir og
háværir, orðhvatir eldhugar sem lá
mikið á og ætluðu að frelsa heiminn.
Þetta var fólk, sem gerði miklar
kröfur til bekkjarfélaga sinna. Og
enda þótt Sighvatur Birgir gengi
hljóðlega um gáttir og ganga og léti
fara lítið fyrir sér, var hann fljótt bú-
inn að vinna sér vináttu og virðingu
bekkjarsystkina sinna og traustan
sess á athafnavelli bekkjarins. Þar
voru mannkostir hans og manngildi
að verki.
Birgir, eins og við kölluðum hann í
daglegu tali, var einstaklega ljúfur
og hlýr félagi og vinur. Hugur hans
var opinn og hjartað á réttum stað.
Glettinn var hann og góðlyndur, lip-
ur með penna og ágætlega hagmælt-
ur, hugsjónamaður sem vildi leggja
sitt af mörkum til að bæta heiminn.
Þetta voru allt eðliskostir sem bekk-
urinn mat mikils.
Birgir var því fljótlega kominn til
starfa í félagslífi skólans og hafði
meðal annars ritstjórn Örvarodds á
hendi, en það var skólablaðið okkar.
Hann var á sínum stað í bekkjar-
myndinni, ómissandi hluti hennar,
hljóðláti hlekkurinn með neftóbaks-
dósirnar sínar, dálítið öðruvísi en all-
ir hinir.
Sighvatur Birgir Emilsson var
hugsjónaríkur maður, sem ástundaði
réttlæti og barðist gegn ranglæti,
enda jafnaðarmaður að lífssýn með
kærleikann að leiðarljósi. Og hann
var ávallt trúr þessum lífsgildum sín-
um. Samt varð kennslan ekki ævi-
starf hans.
Honum lét ekki vel að kenna,
kannski of mildur og mjúkur fyrir
fyrirferðarmikla og uppreisnar-
gjarna nemendur. Og hann var nógu
mikill maður til að sjá þetta og við-
urkenna og leita á nýjar slóðir, þar
sem hann nyti sín betur. Hann fór
aftur í Kennaraskólann og lauk það-
an stúdentsprófi og síðan í Háskól-
ann og lauk þar prófi úr guðfræði-
deild vorið 1976.
Prestsþjónustan varð svo ævistarf
hans að stærstum hluta, fyrst hér á
landi og síðar í Noregi. Þar fann
hann sig heima á akri kærleikans og
einlægrar trúarvissu, enn sem fyrr
hljóðlátur, hjartahlýr, með glaðlyndi
og góðvild í farteskinu. Og þrátt fyrir
starfssvið í fjarlægu landi, héldu
tengslin við bekkjarfélagana með
bréfaskriftum og einstaka samveru-
stundum, þegar hann kom í heim-
sókn hingað heim.
Hinn 30. júní 1983 kvæntist Sig-
hvatur Birgir eftirlifandi konu sinni,
Önnu Einarsdóttur Skaaten, þá org-
anista, nú starfsmanni norsku kirkj-
unnar. Hún reyndist honum góður
og ómetanlegur lífsförunautur, gleði
hans og gæfa.
Við, eftirlifandi bekkjarsystkini
Sighvatar Birgis úr Kennaraskólan-
um, kveðjum hann nú með virðingu
og þökk, jafnframt því sem við send-
um Önnu eiginkonu hans innilegar
samúðarkveðjur, svo og öllum öðrum
vinum hans og vandamönnum.
Guð blessi Sighvat Birgi Emilsson
og minningarnar um hann.
F. h. Bekkjarfélagsins Neista,
Hörður Zóphaníasson.
Ég sendi þér kæra
kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
SIGURÐUR BJÖRN
INGÓLFSSON
✝ Sigurður BjörnIngólfsson
fæddist á Akranesi
8. febrúar 1950.
Hann lést á líknar-
deild LSH í Kópa-
vogi 1. október síð-
astliðinn og var
útför hans gerð frá
Akraneskirkju 6.
október.
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að
minnast,
svo margt sem um hug minn
fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Bróðir og mágkona
Kristján Árni og Kristjana.