Fréttablaðið - 22.03.2003, Side 29

29LAUGARDAGUR 22. mars 2003
Ég fór að reka þennan söluturnfyrir tæpum sjö árum þegar
ég varð ekkja,“ segir Ósk Auðuns-
dóttir, verslunarmaður í Tjarnar-
turninum í Vonarstræti í Reykja-
vík. „Þegar maðurinn minn lést
fannst mér ég ekki hafa neitt við
tímann að gera. Ég ákvað þá að
halda áfram að vinna.“
Ósk er gjörkunnug verslun því
hún starfaði í Rammagerðinni í 20
ár og svo í 30 ár í verslun með eigin-
manni sínum, sem var gullsmiður.
Ósk er orðin 75 ára, en segist ekki
geta hugsað sér að hætta að vinna.
„Ég hef opið á virkum dögum
til sex, en aldrei um helgar. Ég
hef kynnst ákaflega mörgu góðu
fólki í tengslum við þetta starf,
en hingað kemur aðallega fólk
sem vinnur í grenndinni.“
Ósk segir ekki algengt að
fólk á hennar aldri stundi fulla
vinnu.
„En þetta gefur mér ákaflega
mikið og ég myndi hvetja eldra
fólk sem hefur heilsu og aðstöðu
til að sinna einhverju starfi, að
gera það,“ segir Ósk feimnis-
lega að lokum. ■
hárið gerðu fjölmiðlar mikið úr
því að ég væri að skipta um ímynd
til þess að fanga athygli. Það var
bara vitleysa því ég hefði hvort eð
er gert þetta. Fólk segir að ég hafi
breyst mikið en líf mitt er alveg
eins. Fólk kemur eins fram við
mig.“
Þannig að ljóskur skemmta sér
ekkert betur?
“Ég veit ekki hvort það tengist
hárlitnum mínum eitthvað en ég
skemmti mér miklu betur núna en
áður. Kannski skemmta dökk-
hærðu stelpurnar sér bara best?“
En hvað um að gera aðra sóló-
plötu?
„Já, mig dauðlangar til þess.
Þegar ég finn tíma ætla ég að
reyna aðbyrja, vonandi. Það voru
margir sem komu við sögu á síð-
ustu plötu. Ég samdi lögin með
sænskum strák sem heitir Niclas
Frisk. Upptökustjórinn minn var
Mark Linkous úr Sparklehorse.
Svo fékk ég glás af hljóðfæraleik-
urum til þess að taka þátt. Ég var
alls ekki ein.“
Þú gafst sólóplötuna ekki út
undir eigin nafni heldur notaðir
nafnið A Camp í staðinn. Finnst
þér óþægilegt að vera andlit út á
við?
„Örlítið kannski. Önnur ástæða
fyrir því að ég gaf þetta út undir
nafninu A Camp en ekki mínu er
að það voru svo margir sem komu
að gerð plötunnar. Svo er miklu
meira spennandi að nota eitthvert
annað nafn en mitt.“
Svo þú vildir stjórna en ekki
vera ein?
„Nákvæmlega. Það er lang
best, að stjórna og vera ekki ein.
Það er stærsti sigurinn.“
Og þér finnst auðheyranlega
gaman að vera hluti af hópi.
„Mér finnst skelfileg tilhugsun
að vera alein. Þegar ég hitti
starfsfélaga sem eru sólólista-
menn fyllist ég aldrei öfund. Mér
finnst frekar að þeir ættu að
reyna að komast í hljómsveit.
Þannig er maður alltaf verndaður
og aldrei einn. Þá getur maður
deilt góðu og slæmu stundunum
með einhverjum. Ég elska það.“
Ullarpeysurnar á Íslandi
Eins og áður sagði komu The
Cardigans til Íslands árið 1995,
stuttu eftir útgáfu annarrar plöt-
unnar „Life“. Þau léku á Hótel Ís-
landi, núverandi Broadway, ásamt
hljómsveitinni Ray Wonder og ís-
lensku „surf“-sveitinni Brim. Eft-
ir það hoppuðu þau upp í rútu og
héldu tónleika fyrir nær tómum
Sjalla á Akureyri.
„Það var ótrúlega gaman. Ég
hef enn ekki hitt margar sveitir
sem hafa farið í tónleikaferð um
Ísland. Það var það besta. Við
erum ekki búin að ganga frá tón-
leikaáætlun okkar. Ég hef heyrt af
tónleikahátíð sem er haldin á
hverju ári. Það væri frábært ef
þeir bæðu okkur um að koma.
Okkur dauðlangar. Ef ég kemst
ekki til Íslands vegna vinnunnar
þá kem ég bókað til þess að fara í
frí.“
Ég man að ég sá þig syngja eitt
lag með Ray Wonder á tónleikum
þeirra í Norðurkjallara MH.
„Já, ég var mjög stressuð. Mér
líður yfirleitt hálfundarlega áður
en ég fer upp á svið í öðruvísi um-
hverfi en með minni hljómsveit.“
Þið komuð hingað síðast á vor-
mánuðum í leiðindaveðri, náðuð
þið að skoða eitthvað?
„Já, einn strákanna í Ray
Wonder var bróðir einhvers sem
vann fyrir eitthvert blað á Ís-
landi. Þannig að þetta voru
einkaaðilar sem buðu okkur að
koma. Við fengum því allan
ferðamannapakkann. Skoðuðum
Bláa lónið, allar athyglisverðu
plötu- og fatabúðirnar og svo-
leiðis. Við bjuggum meira að
segja heima hjá þessum strák.
Þetta var sko ekki líf á hótelher-
bergjum. Það er alltaf miklu
skemmtilegra að gera eitthvað
svona. Skrifaðu endilega að okk-
ur langi til að spila á þessari tón-
leikahátíð.“
Að lokum lofaði ég henni því,
og stend hér með við það. Hún
má líka alveg sofa í sófanum hjá
mér ef hana vantar svefnpláss.
Fjórða breiðskífa The Cardig-
ans, „Long Gone Before
Daylight“, kemur í plötubúðir á
mánudag.
biggi@frettabladid.is
ÓSK AUÐUNSDÓTTIR
Hefur gaman af starfinu sínu, sérstaklega þegar mikið er að gera.
Getur ekki hugs-
að sér að hætta
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/
VI
LH
EL
M
■ STARFIÐ MITT
CARDIGANS
Dauðlangar að koma aftur til Íslands.