Fréttablaðið - 02.04.2004, Page 38
Fyrir daga fermingarkyrtlannavoru stúlkur yfirleitt í hvítum
kjólum við ferminguna. Þeir voru
ýmist stuttir eða síðir en þeir síðu
voru þó algengari. Drengir voru
líka í fallegum fötum sem stund-
um voru sérsaumuð á þá fyrir
þennan dag. ■
2. apríl 2004 FÖSTUDAGURfermingar
Fermingin mín:
Erfitt að halda helgisvipnum
Pálmi Gunnarsson söngvari ólstupp á Vopnafirði og því stóð
hann við hlið jafnaldra sinna í
Vopnafjarðarkirkju er hann stað-
festi skírnarheitið vorið 1964.
„Þetta var erfið athöfn,“ rifjar
hann upp. „Ég var í hópi óforbetr-
anlegra grallara sem sýndu himna-
feðgunum takmarkaða virðingu.
Ég var svo óheppinn að lenda við
hliðina á einum slæmum við grát-
urnar. Hann gerði sér lítið fyrir og
beit í kaleikinn þegar presturinn
gaf honum að súpa. Þarna toguðust
þeir á um stund presturinn og frið-
arspillirinn. Ég hef aldrei haft eins
mikið fyrir neinu eins og að halda
helgisvipnum á andlitinu.“
Pálmi man fleira skondið frá
deginum. „Mér var meinilla við
að vera í jakkafötum, svo ekki sé
nú talað um slaufuna og finnst
reyndar ennþá. Svo illa var mér
við jakkafötin að ég var ég búinn
að detta og gera gat á buxurnar
áður en dagurinn var hálfnaður.
Ég fór aldrei í þau aftur,“ segir
söngvarinn. Ein gjöfin stóð upp-
úr, Hofner gítarinn sem hann
fékk frá pabba sínum. „Annars
var ég í hálfgerðum vandræðum
með mig þennan dag,“ segir
hann og bætir við. „Tilstandið
átti ekki við mig og ég vissi ekki
almennilega af hverju ég var að
fermast.“ ■
PÁLMI GUNNARSON
Myndin er tekin út við vegg í sólskininu á
Vopnafirði.
Gamlar fermingarmyndir:
Kjólar og sérsaumuð föt
ERNA OG BIRNA JÓNSDÆTUR
Systurnar voru fermdar saman þótt ár
skildi þær að í aldri.
STEFÁN AÐALBJÖRNSSON
Fermdist í matrósafötum og húfur með
ýmsum nöfnum voru algengar við.
SIGURLAUG GUÐMUNDSDÓTTIR
Með blóm í rauðu hári og silfurkross um
hálsinn. Dótturdóttir hennar skartaði líka
krossinum við sína fermingu mörgum ára-
tugum síðar.