Tíminn - 11.11.1973, Síða 26

26
TÍMINN
Sunnudagur 11. nóvember 1973.
Kraftar
Geirs voru
nýttir
til hins
o b
ítrasta
Rætt við
Karl
Benedikts-
son
landsliðs-
þjálfara
fyrst og fremst einstaklings-
bundnar uppbyggingaræfingar.
f viðræðum við Geir kom i ljós,
að Göppingen notaði aðallega
leikaðferðina ,,2-4” i sókn með
fjölbreytilegum leikfléttum milli
tveggja til þriggja manna, horna-
manns, linumanns og skyttu.
t>essi leikaðferð hefur mikið verið
notuö hér heima, bæði af félags-
liðum og landsliði. Þvi aðeins
gefst árangur með þessari leikaö-
ferð, að leikmenn séu fjölhæfir og
sterkir einstaklingar.
1 þessari „táktik” leikur Geir
með Göppingen hægra megin á
vellinum, sem aðalstöðu, en
einnig leikur hann i vinstra horni.
Þegar þessi „taktik” er lögð upp,
eru oftvandkævði á aðfá jafnvægi
i sóknarleikinn, þar sem leik-
menn ná ekki sinu bezta á hægri
vængnum. Þjálfun Geirs hjá
Göppingen kemur þvi islenzka
landsliðinu að fullum notum og
meira en það. Geir tekur ekki til
sin „fjalirnar” á vinstri vængn-
um, sem eru svo eftirsóttar af öll-
um hægri handar skyttum. Eiins
og fram kom i leiknum, stóð Axel
Axelsson sig frábærilega vel á
vinstri „fjölunum” og Geir á
þeim hægri. Enginn vafi leikur á
þvi, að Ólafur H. Jónsson hefur
einnig staðið sig með sóma á
A
landsliðsæfingu. Karl Benediktsson gefur fyrirskipanir.
vinstri „fjölunum”, en Axel og
Björgvin Björgvinsson eru frá-
bæj-t „par”, þegar þeim tekst
upp, og nauðsynlegt að nýta
krafta þeirra. Vandinn var að
finna mann á linuna fyrir Geir.
Min skoðun hefur lengi verið sú,
aðvið eigum frábæru linupari á að
skipa, þar sem Björgvin Björg-
vinsson og Ólafur H. Jónsson,
eru, að öllum öðrum linumönnum
ólöstuðum. En vandinn hefur
verið sá, að fá betri mann en Ólaf
sem útispilara og skyttu. í þessu
tilfelli gat þetta gengið, og Ólafur
fór inn á linuna með glöðu geði
sem meðspilari Geirs með þeim
árangri, sem öllum er kunnugt.
Sjaldan hefur hand-
knattleiksiþróttin verið
meira i sviðsljosinu hér á
landi en síðustu daga. Því
veldur hinn glæsilegi sigur
islenzka landsliðsins gegn
Frökkum s.l. sunnudag.
Ekki er heldur hægt að
neita því, að blaðaskrif
eftir þennan leik, afsögn
eins nefndarmanna úr
landsliðsnefnd og blaða-
mannafundur sá, sem
landsliðsþjálfarinn boðaði
til á þriðjudagskvöldið hef-
ur einnig átt sinn þátt i
þessu mikla umtali.
tþróttasiðan snéri sér til Karls
Benediktssonar landsliðsþjálfara
og ræddi við hann um handknatt-
leiksmál, og þá sérstaklega um
siðasta landsleik.
— Nú liafa menn ekki verið á eitt
sáttir um þaö, aö isienzka
landsliöiö hafi leikiö „taktiskt” I
leiknum gegn Krökkum. Ilvað
viltu segja um þaö Karl?
— „Taktikin”, sem notuð var
gegn Frökkum hér heima, var
ákveðin með tilliti til endurkomu
Geirs Hallsteinssonar i liðið. Það
er höfuðatriðið, þegar ,,taktik”er
lögð upp, að hún sé mótuð i sam-
ræmi við þá einstaklinga, sem i
liðinu eru hverju sinni, hæfileika
þeirra til að útfæra leikinn og
stöðu þá, sem þeir eru vanastir að
leika með félagsliðum sinum.
Sama dag og Geir kom að utan,
ræddi ég við hann um æfingu hans
og leiki með Göppingen. Krafta
Geirs varð að nýta til hins itrasta.
Það varð ekki gertábetri hátt en
að láta hann leika sömu stöðu
bæði i sókn og/vörn og hann leikur
með sinu liði. Geir æfði manna
bezt með landsliðinu i vor og
haust, allt til þess tima, að hann
hélt utan, en þær æfingar voru
Starf þjálfarans er ekki öfundsvert. Þaö tekur oft á taugarnar aö
fylgjast meö leikmönnum. A þessari mynd sést Karl stjórna Hauka-
liöinu.
Geir Hallsteinsson
helmingi.
kraftar hans nýttust vel i landsleiknum, þar sem hann beitti sér á hægri vallar