Fréttablaðið - 31.05.2006, Blaðsíða 63

MIÐVIKUDAGUR 31. maí 2006 31
Á Laugavegi 11 þar sem þunglynd intelligensía
sat um miðbik síðustu aldar og blandaði í svartan
dauðann er nú ítalskur matsölustaður - Ítalía.
Ítölsk matgerðarlist hefur átt greiðan aðgang að
íslenskum bragðlaukum. Erfiðast hefur Íslending-
um reynst að læra að góð máltíð samanstendur
af nokkrum réttum sem best er að borða hvern í
sínu lagi því að diskar sáust ekki á Íslandi fyrr en
á síðustu öld nema á heimilum auðmanna, og
því var þeim matvælum sem til voru skellt saman
í trébyttu með loki, svokallaðan ask og meðan
aðrar þjóðir notuðu hnífapör báru Íslendingar á
sér sjálfskeiðunga sem þeir sleiktu svo hreina og
stungu í vasann að lokinni máltíð.
Á þeim tíma sem liðinn er síðan Ítalía tók að fram-
reiða ítalska rétti handa Reykvíkingum hefur mikil
„fusion“ átt sér stað til að samþætta reykvískan
matarsmekk og ítalska smekkvísi í matargerð.
Fusion eða sambræðingur getur verið mjög
spennandi þegar góður kokkur sækir innblástur í
framandi hefðir, en fusion getur líka verið aumasta
lágkúra, eins og þegar austurlenskir kokkar bjóða
upp á franskar kartöflur í stað hrísgrjóna - eða í
ofanálag.
Á Ítalíu hefur því miður reykvískur matarsmekkur
orðið ítalskri fágun yfirsterkari sem sjá má af hinni
miklu kartöfludýrkun á matseðlinum, en með
flestum réttum eru bornar fram kartöflur, soðnar,
bakaðar eða djúpsteiktar.
Það er því varla hægt að tala um Ítalíu lengur
sem „ítalskt veitingahús“, nema þá í merkingunni
skyndibitastaður, „pizzeria“, því að þarna er boðið
upp á pasta og ágætar flatbökur.
Það voru mín mistök að halda að þarna ríkti ennþá
sá metnaður að bjóða upp á ítalska matargerð. Mér
til afsökunar vil ég þó benda á að verðið á matseðl-
inum bendir til að staðurinn líti mjög stórt á sig.
Forréttir voru ágætir sniglar (1.350 kr.) og nauta-
carpaccio með visnuðu rucolasalati 1.600 kr.).
Aðalréttir voru Baccalà alla Livornese, saltfiskur
að hætti Lívorno-búa (2.600 kr.) sem þýðir á
þessu veitingahúsi með soðnum kartöflum og
tómatmauki, og Agnello Toscano, lambalund með
bakaðri kartöflu, smjöri, og hveitiþykktri rauð-
vínssveppasósu að hætti kokksins. Ekki spurði
kokkurinn um óskir gestanna varðandi steikinguna
og ofsteikti og þurrkaði kjötið að eigin frumkvæði.
Rauðvín hússins er prýðilegt og heitir Prima vera
Sangiovese, hálf karafla á 1.800 kr.
Eftirréttir voru afbragðsgóður blandaður ís á 1.100
kr. og marengsterta með skógarberjum á sama
prís.
Máltíð fyrir tvö kostaði 13.750 kr. Gæðin voru á
borð við sunnudagsmat í þokkalegu mötuneyti.
Þetta er stundum kallað að plata sveitamanninn.
Þjónustan á staðnum er í höndum skólafólks.
Ítalía ber fram ágætis pasta og pitsurnar eru góðar.
En öðru er ekki hægt að mæla með. Þetta er
skyndibitastaður með stórmennskubrjálæði.
„Við erum að gera nýja seríu sem
verður sýnd á Skjá einum,“ segir
Gaukur Úlfarsson, umboðsmaður
Silvíu Nætur sem lítið hefur
heyrst frá síðan hún gerði allt vit-
laust í Eurovision-keppninni í
Aþenu. Silvía, Gaukur og Dagbjört
Ylfa Geirsdóttir, kærasta Gauks,
skelltu sér í stutt frí á eyjunni
Mýkonos eftir að keppninni lauk.
Þau sneru aftur til Íslands á mánu-
dag og eru þegar farin að vinna að
næstu verkefnum sínum.
„Þó við séum að gera nýja seríu
þarf það ekki endilega að þýða að
hún verði eins og fólk á að venj-
ast,“ segir Gaukur leyndardóms-
fullur. Hann segir að ekki sé
ákveðið hvenær ný þáttaröð með
Silvíu Nótt verði sýnd. Eins segir
hann að sögusagnir um að gera
eigi kvikmynd um Silvíu Nótt séu
ekki frá þeim komnar. Það virðist
því ljóst að Silvía Nótt hefur ekki
sagt sitt síðasta og Íslendingar
heyra væntanlega aftur frá henni
innan tíðar.
Silvía með
nýja þætti
DROTTNING Silvía á sviðinu í Aþenu. Nú
snýr hún sér aftur að því að vera sjónvarps-
stjarna á Íslandi. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
MEÐ HNÍF OG GAFFLI ÞRÁINN BERTELSSON SKRIFAR
Að plata sveitamanninn
�������
����������������
�����������������������������
�� ���������������������������
������ ���������
Ítalía
Laugavegi 11 101 Reykjavík
Notalegt umhverfi Fín þjónusta Góður matur
Staðir geta mest fengið þrjú tákn í hverjum flokki.