Fréttablaðið - 16.08.2006, Blaðsíða 16

16. ágúst 2006 MIÐVIKUDAGUR16
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
Rúmlega hundrað konur tóku
þátt í hinni árlegu kvennareið í
Dölum um síðustu helgi, sem að
þessu sinni var farin frá Geir-
mundarstöðum við Skarðsströnd.
Riðið var yfir Skarð niður að
Barmi og hringur tekinn að Klif-
mýri sem einnig er á Skarðs-
strönd. „Eiginmennirnir komu
svo á trússbílum og spiluðu fyrir
okkur á gítar og báru fram veit-
ingar á hverjum áfangastað,“
segir Gróa Dal Haraldsdóttir
reiðkona. „Að endingu grilluðu
þeir svo fyrir okkur og þá var
mikið húllumhæ. Og við sem
vorum ekki búnar að fá nóg
fórum svo á pöbbinn eftir grillið
og vorum fram eftir nóttu.“
Hún segir að karlarnir
skemmti sér engu síður en kon-
urnar sem lifa eins og prinsessur
þennan dag og er venjulega mán-
aðarlöng tilhlökkun fyrir þennan
dag. „Ég er alltaf að segja körlun-
um að gera eitthvað svipað og við
myndum þá stjana við þá en þeir
hafa bara ekki rænu á því.“
Farin er ný leið á hverju ári og
eru þá heimamenn á því svæði
þaðan sem lagt er af stað jafnan
ábyrgir fyrir skipulaginu. Sú
ábyrgð var því í höndum
Skarðstrendinga að þessu sinni
og fórst þeim það vel úr hendi að
sögn Gróu Dal. - jse
Kvennareið í Dölum:
Konur ríða og karlar elda
ÓLÖF EDDA EYSTEINSDÓTTIR OG GRÓA DAL HARALDSDÓTTIR Þær stöllur nutu dagsins enda
fóru þær um á fákum og eiginmenn báru þær á höndum hvar sem þær komu sér af baki.
BJÖRN A. EINARSSON
Félag eigenda- og rækt-
enda landnámshænsna stóð
fyrir fegurðarsamkeppni á
Hrafnagili. Svo virðist sem
íslenski stofninn sé með
þeim fáu þar sem eiginleik-
ar víkinganna hafa ekki
farið forgörðum.
Mikill mannfjöldi var saman
kominn um síðustu helgi að
Hrafnagili í Eyjafirði, en þar fór
fram stórsýning Eigenda- og
ræktendafélags landnáms-
hænsna.
Haninn Jónsi á svörtum fötum
sigraði í sérstakri fegurðarsam-
keppni sem haldin var og hænan
Grána var kosin sú fegursta, en
það er ekki á hverra færi að vinna
til þessara verðlauna. „Til að
verða verðlaunahani þarf hann að
vera stór og stæltur rétt eins og í
hverri annarri fegurðarsam-
keppni,“ segir Jóhanna Harðar-
dóttir formaður félagsins. „Þeir
þurfa líka að vera með fallegt
fiður. Þeir mega ekki vera eins og
reittir hanar og því mega alls ekki
vera göt á þeim, eða eins og einn
ungur áhorfandi sagði, „það er
svo ljótt þegar sést í kjúklinginn
á þeim.“ Svo er það afar mikil-
vægt að þeir séu með fallegan
kamb og stél.“
Það er líka eins gott fyrir hana
að vera stæltur og fallegur því
venjulega þarf hver hani að sinna
átta hænum.
„Grána var afar vel að sigrin-
um komin því hún er með svo
afskaplega fallegar fjaðrir. Hver
einasta fjöður var brydduð, svo
er hún þykk og breið að aftan en
það þykir gott ef þær eru svolítið
mjaðmamiklar og þar að auki er
hún brosmild þannig að hún
rústaði keppninni eins og ungl-
ingarnir myndu segja.“
En hvað eru landnámshænsn?
„Þetta eru gömlu íslensku
hænsnin sem komið var með fyrir
um þúsund árum en enginn vissi
að væru til fyrr en fyrir fimm
árum, þegar þetta félag kom til
skjalanna. Síðan er ræktunin
komin í mjög gott horf, ég fékk
staðfestingu á því nú fyrir
skemmstu þegar ég var á þingi
úti í Danmörku þar sem saman
voru komnir ræktendur gamalla
stofna. Þeir voru á því að Íslend-
ingar sköruðu fram úr í þessum
efnum. Íslenska hænan er eins og
villtur fugl: sjálfbjarga, dugleg,
þolir kulda, litfögur og svo eru
þær duglegar að verpa. Í
nágrannalöndunum hafa þeir
verið að reyna að rækta upp sína
gömlu stofna en það gengur ekki
svona vel. Það virðist bara vera
komin úr þeim allur víkingurinn,“
segir Jóhanna, stolt af sínum
hænsnastofni. jse@frettabladid.is
Má alls ekki sjást í kjúklinginn
STOLTIR EIGENDUR MEÐ VINNINGSHAFANA Fegurðarkóngurinn Jónsi á svörtum fötum situr hér á armi eigandi síns Einars Gíslasonar og
fegurðardrottningin á armi síns eiganda Atla Vigfússonar. JÓHANNA HARÐARDÓTTIR
„Bara allt ljómandi gott, við erum á fullu að
undirbúa skólastarfið,“ segir Yngvi Pétursson,
rektor Menntaskólans í Reykjavík. „Það er verið
að ganga frá stundatöflunum og niðurröðun í
bekki og auk þess eru í gangi hér framkvæmdir
á fullu, það er verið að endurbyggja hér Casa
Nova.“ Casa Nova er viðbygging við mennta-
skólann sem inniheldur fleiri kennslustofur fyrir
nemendur skólans. „Byggingin er á áætlun og
það eru allar horfur á að húsnæðið verði tilbú-
ið við skólabyrjun,“ segir Yngvi, en skólasetning
hjá MR verður fimmtudaginn 24. ágúst og hefst
almenn kennsla daginn eftir.
Að sögn Yngva eru kennarar skólans að
tínast inn úr sumarfríinu þessa vikuna. „Auk
þeirra þarf að taka á móti nýjum kennurum
sem kenna hér við skólann á næsta ári, en
hjá okkur eru að byrja fjórtán nýir kennarar,“
segir rektorinn. „Mér líst ljómandi vel á nýja
mannskapinn og það er mikill hugur í fólki fyrir
komandi skólaár.“
Menntaskólanum var lokað í júlímánuði
og þá fór okkar maður beint á fjöll eins og
hann reynir að gera hvert sumar. „Ég fór inn
á hálendið og það var ljómandi gott eins og
alltaf,“ segir göngugarpurinn. „Ég leita til fjalla
á hverju ári til að byggja upp kraftinn fyrir
komandi átök.“ Torfajökulssvæðið er í miklu
uppáhaldi hjá Yngva sem göngusvæði. „Ég og
fjölskyldan gistum bara í tjaldi og stílum inn á
þá daga þegar það er spáð vel, það er listin,“
segir Yngvi og hlær.
Á veturna tekur starfið nær allan hans tíma
en þó reynir okkar maður að fara í kvöldgöngu-
túra á eitthvert fjallið nágrenni Reykjavíkur.
„Ég hef verið duglegur að ganga á Esjuna og á
Hengilinn, mér líður best úti í náttúrunni,“ segir
Yngvi sem greinilega er mikið náttúrubarn.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? YNGVI PÉTURSSON REKTOR MENNTASKÓLANS Í REYKJAVÍK
Á fjöll til að endurhlaða batteríin
Fjötur um fót
„Ýmsir eru fjötrarnir og
sumir myndu álíta að svona
kristin trú væru fjötrar.“
HRAFNHILDUR GUNNARSDÓTTIR,
FORMAÐUR SAMTAKANNA 78, ER
EKKI HRIFIN AF AUGLÝSINGU SAM-
TAKA TRÚFÉLAGA. FRÉTTABLAÐIÐ,
15. ÁGÚST.
Ógnarstjórn
„Þetta líkist æ meira fas-
istaríki, þar sem njósnað
er um borgarana. Ég bíð
bara eftir að þeir komi með
byssurnar.“
GUÐMUNDUR BECK HEFUR LEYFT
MÓTMÆLENDUM AÐ SLÁ UPP
TJÖLDUM Í GARÐI SÍNUM VIÐ REYÐ-
ARFJÖRÐ. FRÉTTABLAÐIÐ, 15. ÁGÚST.
„Maður veit nú varla hverju maður á
að trúa í þessu máli, þetta er mikil
hringavitleysa og svo margar stað-
reyndir sem virðast ekki vera uppi á
borðinu að það er erfitt að mynda
sér almennilega skoðun. En ef það er
satt að virkjunin sé á virku sprungu-
svæði og allt geti farið á hreyfingu,
þá segir það sig sjálft að mér líst
alveg skelfilega á það. Mér finnst það
bara út í hött,“ segir Skúli Þórðarson,
söngvari og trúbador, aðspurður um
niðurstöður úr skýrslu jarðfræðinga
um að stíflurnar við Kárahnjúka séu
á virku jarðhitasvæði.
„Mér heyrist þetta vera afar
hroðvirknislega unnið allt saman.
Svo gerist allt svo hratt og sífellt
nýjar staðreyndir að koma í ljós.
Það er kannski einmitt það sem er
furðulegt við þetta allt saman að í
svona stóru verki skulum við vera
að heyra þessi tíðindi núna fyrst.
Eins er skrítið að það skuli yfirleitt
farið í svona risaframkvæmdir þegar
það eru jafn ólíkar skoðanir á þessu.
Það hefur líklega alls ekki verið farið
almennilega í saumana á þessu til
að byrja með. Og svo er ekkert hægt
að bakka með neitt út af þessum
fyrirtækjum, er ekki búið að gefa út
öll blessuð leyfin?“
SJÓNARHÓLL
KÁRAHNJÚKAR Á VIRKU
SPRUNGUSVÆÐI
Furðuleg
tíðindi
SKÚLI ÞÓRÐARSON SÖNGVARI
Ó
!

·

8
8
7
4