Fréttablaðið - 11.11.2006, Síða 87

B
erglind Jóna Þráins-
dóttir er flugfreyja
hjá Icelandair og við-
urkennir að það þyki
nokkuð sérstakt að
hún sé á kafi í mótor-
krossi. „Áhuginn var alltaf fyrir
hendi, bæði hjá mér og manninum
mínum. Síðan fórum við að spá
meira í þetta og kynna okkur þenn-
an heim á Netinu og víðar,“ segir
Berglind en þau hjónin ákváðu með
dags fyrirvara að skella sér á nám-
skeið og taka mótorhjólapróf. „Í
framhaldi af því keyptum við eitt
hjól og byrjuðum aðeins. Fljótlega
keyptum við síðan annað hjól sem
ég og eldri dóttir mín, Halla Berg-
lind, samnýtum í dag.“ Berglind
stefnir hins vegar að því að kaupa
sér nýtt hjól fyrir vorið og láta
Höllu Berglindi eftir hitt hjólið.
Berglind segir að þrátt fyrir að
margir reki upp stór augu þegar
þeir komist að því að flugfreyja sé
í mótorkrossi þá séu margar stelp-
ur komnar í þetta. „Þetta þykir
mjög spes en það hafa allir skiln-
ing á mér,“ segir Berglind og hlær.
„Ég er búin að hjóla mjög mikið í
sumar en við höfum mikið farið
seinni part dags og verið fram á
kvöld. Við hjónin höfum líka farið
í nokkra hálendistúra og hjólum
þá um landið með virðingu og lög-
lega eins og örugglega 99 prósent
af þeim sem stunda þetta gera.“
„Þetta er alveg frábært fjölskyldu-
sport alveg eins og skíðaíþróttin,
sem við stundum mjög mikið líka.
Við skíðum á mismunandi hraða í
brekkunum og hittumst svo bara í
skálanum. Það er sama með mótor-
krossið, við skiptum liði og förum
öll á okkar hraða,“ segir Berglind
og viðurkennir að af og til verði
hún hrædd í brautinni þótt yfir-
leitt reyni hún að hjóla eftir getu.
„Það kemur ákveðin harka í mig
þegar ég fer af stað og þá sleppi ég
mér stundum og fer kannski aðeins
umfram getu,“ bætir hún við og
brosir. „Hlífðarbúnaðurinn er
samt svo frábær að þótt ég hafi
margoft dottið á hjólinu þá hef ég
aldrei meitt mig. En auðvitað er
samt alveg hægt að slasa sig.“
Berglind segist oft fara ein með
hjólið sitt upp í Bolaöldu þegar
hún á frí í fluginu. „Mér finnst
rosalega gott að fara á morgnana
meðan stelpurnar mínar eru í skól-
anum því þá er ég komin heim upp
úr hádegi og er þá heima þegar
þær koma heim. Annars finnst
mér að það þurfi að athuga með að
leyfa börnum sem eru yngri en
tólf ára að aka svona tæki. Það
ætti að reyna að samræma þetta
þeim reglugerðum sem eru í
nágrannalöndunum,“ segir Berg-
lind og bendir á að krakkarnir geti
þetta alveg jafn vel og að vera á
hestbaki eða á fullu á reiðhjóli.
„Ég er viss um að margir hefðu
gott af að fá útrás í þessu frekar
en mörgu öðru.“
Erik Ásbjörn Carlsen er 71 árs
gamall og keypti sér fyrsta mótor-
kross hjólið sitt fyrir tæpum
tveimur árum. Það liggur beint við
að spyrja hann hvernig það sé að
byrja í þessari íþrótt á hans aldri.
„Það er bara alveg dásamlegt,“
segir Erik og brosir breitt. „Í
gamla daga átti ég tvívegis Harley
Davidson hjól, Hondu og fleiri hjól
en síðan liðu 35 ár áður en ég byrj-
aði á þessu.“ Erik keppti í rallíi og
sandspyrnu fram til 1984 en hann
hefur alla tíð verið mikið fyrir
vélar.
„Það var einn kunningi minn
sem plataði mig út í þetta. Hann
lánaði mér hjól og leyfði mér að
prófa og þá varð ekki aftur snúið.
Ég fæ rosalega mikið út úr þessu
og þetta heldur mér í formi,“ segir
Erik sem hefur hjólað heilmikið
síðan. „Ég hjólaði í samtals fjóra
klukkutíma síðustu tvo daga og
léttist um tvö kíló, þannig að þetta
er heilmikil líkamsrækt.“
Spurður hvað fólki hafi almennt
fundist um að sjötugur maður
keypti sér mótorkross hjól, segir
Erik: „Margir í fjölskyldunni sögðu
mér að ég væri bara eitthvað rugl-
aður. Gamall karl að fara í þetta.
Sumum finnst þetta bara besta
mál,“ segir hann.
„Ég hef voðalega gaman af því
stundum þegar ég er að hjóla og
lendi inni í hópi af einhverjum
strákum. Síðan þegar ég tek af mér
hjálminn og gleraugun þá reka þeir
upp stór augu þegar þeir sjá að
þarna er kominn gamall karl,“
segir Erik og skellir upp úr. „Flest-
ir þeirra segja samt að svona ætli
þeir að verða þegar þeir verði
gamlir,“ bætir hann við.
Erik segist ekki hafa lent í mjög
slæmum byltum en stundum hafi
hann marist illa við að detta. „Ég
var alltaf að detta fyrst enda er
þetta allt annað en að aka Harley
Davidson. Síðan eldist þetta af
manni og núna dett ég ekki mikið
enda var ég orðinn mjög þreyttur á
því,“ segir hann og hlær. „Ég vona
að ég eigi nokkur ár eftir á hjólinu
og miðað við hvað ég er í góðu
formi í dag þá ætti það alveg að
vera raunhæft enda er ég í rækt-
inni líka, syndi og hleyp.“
Á síðasta ári keppti Erik í mótor-
krossi á Landsmóti Snigla á Kirkju-
Á Hellisheiðinni, móts við Litlu kaffistofuna, opnaði Vélhjólaíþrótta-
klúbburinn stórt svæði fyrir mótorkrossíþróttina í Bolaöldu. Torfæruhjól-
um hefur fjölgað mikið undanfarin ár og er mótorkross í mörgum tilfell-
um fjölskylduíþrótt. Þar getur hver og einn valið sér braut og hraða við
sitt hæfi. Sigríður Hjálmarsdóttir fór í Bolaöldu og hitti þar mótorkrossfólk
á ýmsum aldri.
Hið fullkomna fjölskyldusport