Fréttablaðið - 14.02.2008, Qupperneq 40

14. FEBRÚAR 2008 FIMMTUDAGUR6 ● fréttablaðið ● brúðkaup
Lífrænt súkkulaði bragðbætt
með pipar hljómar kannski
ekki girnilega en Edda Heiðrún
Backman, sem rekur verslunina
Súkkulaði og rósir, fullyrðir að
það standist venjulegu súkku-
laði fyllilega snúning.
„Það er eiginlega betra,“ segir
Edda. „Þetta er breskt hágæða
súkkulaði bragðbætt með vanillu
og hægmeltanlegum sykri sem lík-
aminn breytir ekki í fitu heldur
nýtir orkuna yfir daginn. Við erum
að selja mikið af því. Svo erum
við með línu fyrir sykursjúka og
þá sem ekki vilja bæta á sig fitu
og líka fyrir fólk sem er á hreinu
grænmetisfæði.“
Í versluninni hjá Eddu fæst líka
súkkulaði til drykkjar og ljúffeng
konfekthjörtu til gjafa en rósir
fylgja konfektkössunum sem fást
frá tveggja mola og upp í hundrað
mola.
Edda segir gjafakörfurnar vin-
sælar og einnig súkkulaðigos-
brunnana en hægt er að fá lífræna
súkkulaðið dökkt, ljóst og hvítt
í gosbrunnana. Edda mælir með
ljúffengum lífrænum konfektmol-
um í Valentínusargjafirnar og í
brúðkaupsveisluna og veitir verð-
andi brúðhjónum ráðleggingar í
vali á konfekti og kertum, servíett-
um og blómum fyrir stóra daginn.
- rat
Lífrænt konfekt og rauðar rósir
Edda Heiðrún ráðleggur Brúðhjónum með
val á kertum og blómum í veisluna.
Gjafakörfurnar vinsælu með lífrænu kon-
fektmolunum og hjartalaga súkkulaði.
Edda Heiðrún, sem rekur verslunina Súkkulaði og rósir, segir lífræna súkkulaðið
betra en þetta venjulega. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
● BRÚÐKAUPSTERTU-
STAÐREYNDIR Hinn hækk-
andi röð brúðartertunnar endur-
speglar velgengni og hvíti hluti
tertunnar hreinleika.
Fyrsta brúðkaupstertan eins og
við þekkjum hana í dag var búin
til fyrir brúðkaup dóttur Viktoríu
drottningu árið 1859.
Á tímum Rómarveldis voru
kökur stundum brotnar yfir höfði
brúðarinnar til að óska hinum
nýbökuðu hjónum velfarnaðar og
frjósemi. Gestirnir reyndu síðan
að komast yfir brot úr kökunni
til að fá eitthvað af lukkunni fyrir
sjálfa sig.
Forn bresk hefð lýsti sér með
því að brúðkaupsgestir röðuðu
upp kökum og brauði í stóra
hrúgu. Brúðurin og brúðguminn
átti síðan að kysstast yfir hrúguna
án þess að velta henni. Ef það
tókst var talið að þau ættu vísa
lífstíðar velferð.