Réttur - 01.01.1952, Blaðsíða 75

Réttur
75
Eru síSan taldar upp þær framkvæmdir, er gera skyldi sam-
kvæmt áætluninni ásamt tiltekinni fjárhæð til hverrar.
Sá listi lítur þannig út:
Tólf togarar kr.
Síldarverksmiðjur 31,2 — —
Lýsisherzluverksmiðja 7,8 - —
Fiskimjölsverksmiðjur 10,4 — —
Kaupskip 70,4 — —
Hraðfrystihús o. fl 26,0 — —
Þurrkvíar 27,9 — —
Landbúnaðarvélar 61.0 — —
Raforkuver 130,0 — —
Raflínuefni 40.9 — —
Áburðarverksmiðja 44,8 — —
Sementsverksmiðja 19,5 — —
Kornmylla 6,5 — —
Sú upphæð, sem hér um ræðir nálgast að vera tvöfalt hærri en
sú upphæð er fest var á Nýbyggingarreikningi árið 1944 og Ný-
byggingarráð hafði til ráðstöfunar. Það var því sízt furða þótt
áætlun þessi gæti verið glæsileg, enda var hún það. En nokkuð
virtist það undarlegt að hún skyldi koma frá þeim sömu mönnum
er verið höfðu í andstöðu við Nýsköpunarstjórnina og framkvæmd-
ir þess tímabils, er voru nákvæmlega sama eðlis.
En eins og kunnugt er hafði Framsóknarflokkurinn talið þær
hreina vitleysu vegna of mikilla fjárfestingaframkvæmda. En
sá munur var á þessum fyrirhuguðu nýju framkvæmdum og hin-
um fyrri, að þær fyrri voru unnar fyrir fé sem þjóðin átti sjálf,
en hinar síðari skyldu vinnast fyrir láns- og gjafafé.
Sem kunnugt er, var aðstoð þessi fyrirhuguð tvennskonar. þ. e.
bæði sem lánsfé og óafturkræf framlög eða gjafir.
Var upphaflega svo ráð fyrir gert, að þessar tvær leiðir yrðu
farnar nokkurnveginn jöfnum höndum. En þó fór svo, að eftir
fyrstu tvö árin hafa íslendingum engin lán verið veitt, heldur
aðeins óafturkræf framlög.
Fer hér á eftir listi yfir úthlutun til íslands eins og hún var nú
í janúarlok 1952 miðað við núverandi gengi.