Réttur


Réttur - 01.01.1952, Blaðsíða 26

Réttur - 01.01.1952, Blaðsíða 26
26 RÉTTUR íalisma, allt frá Winnipeg vestur til Alberta, með Markerville að andlegri höfuðborg, til baráttu gegn ameríska auðvaldinu, — ís- lenzkt sveitafólk, dreift um víðáttur Vesturheims, með sjálf- stæðishugsjón Jón Sigurðssonar í blóðinu, í návígi við Morgan og Rockefeller. Og nú berast fréttirnar heim til gamla ættlandsins af vágesti þeim, auðvaldsdrekanum, sem ógnar allri alþýðu Vesturheims og þarmeð hinu litla þjóðarbroti íslands, og býr sig til að tortíma því frelsi, er útflytendurnir ætluðu þar að finna, eyðileggja þær vonir, sem þeir höfðu gert sér um betri hag, og brjóta á bak aftur þá menningu og manndáð, sem þroskuð hafði verið í alda baráttu við erlenda kúgun. ★ Eftir 1890 heimsækir hver af öðrum af helztu andans mönnum íslands landana vestan hafs og allir koma þeir aftur með sömu söguna af skrímsli því, er sé að umlykja mannfélagið helgreipum dollarins og kæfa þá hugsjón, er áður heillaði menn að landi því. Þorsteinn Erlingsson, Jón Ólafsson, Einar Kvaran, Matthías Jochumsson — þeir komu, sáu og sigruðust á öllum gyllivonum, er þeir höfðu gert sér um „frelsisins fimbulstorð“, hið volduga byltingaland Washingtons, er á sínum tíma hafði vakið þjóðirnar af svefni með uppreisn og þjóðfrelsisbyltingu 1776 og vægðar- lausu stéttarstríði gegn þrælahalds-aðli Suðurríkjanna 1861-65. Þorsteinn Erlingsson, er kveðið hafði Bandaríkjunum frelsis- óðinn fagra „Vestmenn", áður en hann sá þau, kvað upp svofelldan dóm,- er hann kom aftur heim: „Ekki er stjórnarskipan Ameriku síður einkennileg en annað þar. Enginn er þar konúngur kórónaður eða keisari, en þó eru þar konúngar fleiri að tiltölu en á nokkrum bletti öðrum á jörðinni jafnstórum; en þeir ráða ekki yfir afmörkuðum landsskikum þar eins og siður er annarsstaðar og eru hvorki þjóðkonúngar nje fylkiskonúngar, heldur eru þeir allir konúngar á sama svæðinu, og mun það mörgum íslendingi, og raunar fleirum, þykja ótrúlegt að þeir lifa í besta friði og efla veldi hvers annars af öllum mætti, það gera aungvir kóngar aðrir. Þó að stjórnspeki og manngæði ráði hjer miklu um friðinn eins og annars- staðar, þá er þó óvíst að það hefði orðið einhlítt hefði náttúran ekki gert þessa menn svo haganlega úr garði að þeir keppa alls ekki eftir því að eiga alla þegna sína frá hvirfli til ilja eins og aðrir konúngar, heldur hafa látið sjer lynda að eiga aðeins hlut í þeim og fjármunum þeirra .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.