Réttur - 01.06.1952, Blaðsíða 18

Nýsköpun
í Ungver|alandi
eftir GÍSLA ÁSMUNDSSON
I.
Land og þjóð
Miklar breytingar hafa orðið á landmærum Ungverjalands á
þessari öld, eins og reyndar annarra Mið-Evrópulanda. Núverandi
landamæri þess eru þó um það bil hin sömu og ákveðin voru með
Trianönsamningnum 1920. Landið er nú lítið eitt minna en ísland,
eða 93 þúsund ferkílómetrar. Eins og kunnugt er tekur Ungverja-
landssléttan yfir meginhluta þess lands eða því sem næst allt
landið austan Dónár. Fyrir vestan Dóná er landið hæðótt með
lágum fjöllum á stöku stað. Þó er allvíðáttumikil slétta vestur við
landamærin. Venjulegt hálendi er ekki annað en Karpatafjöllin á
norðurlandamærunum. Ungverjaland hefur löngum verið rómað
fyrir landgæði, kornakra sína og gripahjarðir, og það er vissulega
eitt af búsældarlegustu löndum álfunnar. Landbúnaður hefur líka
verið aðalatvinnuvegurinn. Þar eru ræktaðar allar hinar venju-
legu korntegundir, mest hveiti, þá maís, rúgur, bygg, hafrar og
hrísgrjón. Korn er ræktað að þrem fimmtu hlutum hins ræktaða
lands. Þá er ræktað mikið af kartöflum, sykurrófum, ýmsum garð-
ávöxtum, aldinum, vínberjum. Ennfremur tóbak, hör, hampur.
Kvikf járrækt er stunduð um allt landið jafnframt akuryrkjunni,
einkum nautgripa og alifuglarækt. Sauðfjárrækt og svínarækt
er og allmikil.
í jörðu er allmikið af kolum, mestmegnis brúnkol. Einnig eru all-
auðugar olíulindir og gera þær betur en fullnægja núverandi olíu-
þörf landsins. Lítilsháttar er til af járngrýti, en alls ófullnægjandi
fyrir þarfir iðnaðarins, og fær Ungverjaland nú járngrýti til viðbót-
ar frá Tékkóslóvakíu og Ráðstjórnarríkjunum. Nokkuð er unnið af
mangan, en langmikilvægasti málmurinn í Ungverjalandi er báxít.