Réttur - 01.09.1963, Blaðsíða 13

R É T T U R
141
aðstöðu sinni, áhrifasvæðum sínum og olíuréttindum, en banda-
rískir einokunarhringir gera allt sem í þeirra valdi stendur til að
draga úr áhrifum Breta og helzt að eyða þeim með öllu. Fyrir
styrjöldina var hlutur Bandaríkjanna í olíuframleiðslunni í mið-
austurlöndum ekki meira en 20 af hundraði, en nú nær hann orðið
60 af hundraði, jafnframt því sem hlutur Breta hefur minnkað um
meira en helming.
Tilgangur bandarískra heimsvaldasinna er sá að koma á laggirnar
bandarísku olíuveldi í mið-austurlöndum. Um tíma studdu þeir
baráttuna fyrir þjóðnýtingu olíunnar í Iran til þess að losna við
brezka keppinauta sína og ná tökum á olíunni þar í landi, nú láta
þeir sig dreyma um að ná tökum á allri oliuframleiðslu í Arabíu.
Valdaránið í Irak í febrúar 1963 var framkvæmt með virkri aðstoð
bandarískra beimsvaldasinna og átti að vera einn Idekkurinn í
hinni nýju nýlendustefnu þeirra.
Nýja nýlendustefnan er meginhættan sem nú blasir við Araba-
þjóðunum vegna þess að hún birtist í fyrsta lagi undir fölsku yfir-
skyni, í öðru lagi færir hún sér í nyt arabíska þjóðernisstefnu til
þess að rugla fólk og í þriðja lagi styðst bún við nýjar þjóðfélags-
stéttir og hópa, nýjar fræðilegar og stjórnmálalegar heildir. Barátt-
an gegn nýju nýlendustefnurmi hlýlur óhjákvæmilega að samtengj-
ast baráttunni gegn afturhaldssömum burgeisum og lénsherrum og
birtast sem harðvítug stéttabarátta.
Andkommúnismiim er belzta vopn nýju nýlendustefnunnar á sviði
stjórnmála og skoðanaágreinings. Andkonnnúnisminn í Arabalönd-
unum er bein afleiðing af vaxandi þrýstingi heimsvaldaríkja, eink-
anlega Bandaríkjanna, sem telja óhjákvæmilegt að vinna bug á
kommúnistum og öðrum lýðræðissinnum til þess að ná nýlendu-
markmiðum sínum. En jafnframt fara félagslegar andstæður vax-
andi í Arabaríkjunum. Reynslan hefur sýnt það að vegna þess að
hin þjóðlega borgarastétt er beggja blands í eðli sínu er henni um
megn að leysa þau nýju vandamál sem við blasa um leið og sjálf-
stæði liefur unnizt. Meginaflið í baráttunni fyrir víðtækum félags-
legum umbótum, fyrir fullkominni þjóðlegri byltingu, er verklýðs-
stéttin í bandalagi við aðra vinnandi alþýðu. Verkamenn vilja afmá
áhrif heimsvaldasirma í löndum sínum, afnema leifar lénsskipu-
lagsins, afhenda landið þeim sem erja það, bæta lífskjörin og
tryggja óháða hagþróun. En þegar hin þjóðlega borgarastétt kemst
til valda reynir hún að færa sér í nyt ávexti hins pólitíska sjálf-
stæðis sem þjóðin hefur unnið fyrir. Idún hamlar vexti lýðræðis-