Réttur - 01.09.1963, Side 33

R E T T U R
161
Á sviði efnahagsmála kom upp haröur ágreiningur og deilur um
mismunandi afstöðu okkar til kaupgjaldsmála verkamanna, til
skattamála, til húsnæðismála, vaxtamála og verðlagsmála.
Eftir að ríkisstjórnin og meirihluti þingsins höfðu gert Svíþjóð
aðila að fríverzlunarsvæði sjöveldanna var einnig reynt að tengja
hana Efnahagsbandalaginu. Margir aðilar úr ýmsum flokkum beittu
sér gegn þessari stefnu, en kommúnistar einir snerust gegn henni sem
fiokkur.
Á sviði varnarmála beita kommúnistar sér fyrir hlutleysi og
snúast gegn öllum tilraunum til að hnekkja þeirri stefnu; við erum
andvígir hinum geysilegu hernaðarútgjöldum sem tengd eru víg-
búnaðarkapphlaupinu og við gagnrýnum harðlega lýðræðisskort-
inn innan hersins og í hermálastefnu stjórnarinnar, hversu treg hún
er að læra af revnslu frelsisbaráttunnar bæði fyrir og eftir aðra
heimsstyrjöldina.
En við létum ekki ágreininginn á þessum sviðum koma í veg
fyrir samvinnu um þau efni þar sem hagsmunir okkar fóru saman.
Við lögðum einnig áherzlu á það að mismunandi stefnuskrár og
skoðanir um framtíðina mættu ekki koma í veg fyrir samvinnu.
Hin endurskoðaða stefnuskrá sósíaldemókrata var frávik frá
þeirri marxistisku afstöðu sem þeir höfðu áður fylgt. Þessi endur-
skoðun hafði þann tilgang að aðhæfa stefnuskrána dægurmála-
sLefnunni og <lraga úr ágreiningnum við borgaraflokkana um nokk-
ur atriði í fyrri stefnuskrám.
Það er afleiðing af þessari endurskoðun að stéltabaráttan er í
nýju stefnuskránni skilgreind með orðum sem ekki bögglast eins
fyrir brjósti burgeisanna. I stað þess að áður var krafizt þjóðnýt-
ingar er nú rætt um svokallað „blandað þjóðfélag“ (91% auðvalds-
framleiðsla í einkaeign; 5% ríkisframleiðsla og 4% framleiðsla
bæjarfélaga og samvinnufélaga). I stað „stéttarríkisins“ sem um
var rætt í fyrri stefnuskrá er nú rætt um „velferðarríkið“. I raun-
inni er þvi haldið fram að félagsleg bylling hafi þegar verið fram-
kvæmd, og nýja stefnuskráin fer fögrum orðum um stéttasamvinnu.
Eins og áður hefur verið vikið að er andkommúnisminn einkenni á
forustumönnum sósíaldemókrata. I stefnuskrá þeirra er því talað
um eins konar samstöðu með vestrænum auðvaldsrikjum, en ekki
minnzt á neina sameiginlega hagsmuni með sósíalistískum ríkjum,
jafnvel ekki á takmörkuðum sviðum.
Engu að síður lýsa sósíaldemókralar enn sósíalismanum sem