Réttur - 01.08.1964, Blaðsíða 3

R É T T U R
131
til fjárfestingar allra þjóða í auðvaldslöndum Evrópu, en
skilar minnstum hagvexti, sé ábyrg fyrir lélegustu stjórn eða
mestu óstjórn á þjóðarbúskap allra landa í Evrópu.
íslenzk auðmannastétt hefur undanfarið velt afleiðingum
óstjórnar sinnar og stjórnleysis á þjóðarbúskapnum yfir á
launþegana með verðbólgunni og stolið jafnóðum af laun-
þegunum öllum kauphækkunum með þjófalykli verðbólg-
unnar.
Sú arðránsaðferð hefur nú verið stöðvuð í bili, en þýfinu
hefur ekki verið skilað.
Kaupmáttur tímakaups var fyrir 6 árum 97 (miðað við
100 1945). Hann er nú enn milli 80 og 90. Mismuninum
verður tafarlaust að skila og tryggja síðan stöðugt hækkandi
raunverulegt grunnkaup.
Verkalýður og aðrir launþegar hafa reynt að bæta sér
upp kaupránið með þrotlausum vinnuþrældómi. Óstjórn
atvinnurekendastéttarinnar á þjóðarbúskap íslands hefur nú
leitt til þess að íslenzk alþýða býr við lengstan vinnudag í
Evrópu og stofnar heilsu sinni, menningu og raunverulegu
félagsfrelsi í voða með þessum þrældómi.
Þeir íslenzkir atvinnurekendur, sem ekki geta skipulagt
iðnað og verzlun af slíku viti og forsjá að launþegar geti
lifað mannsæmandi lífi af 8 tíma vinnudegi, hafa ekkert í
þeim atvinnurekstri að gera. Vinnuþrældómurinn kveður
upp dauðadóminn yfir einkaframtakinu, ef það stendur sig
ekki betur en það hefur gert.
íslenzkur verkalýður mun hvorki þola íslenzkri atvinnu-
rekendastétt atvinnuleysi, verðbólgu né vinnuþrældóm.
Sýni atvinnurekendastéttin sig ekki færa um nú fram til
júní 1965 að gerbreyta svo stjórn sinni á atvinnulífinu, að
atvinnuleysi og verðbólgu sé afstýrt og veruleg grunnkaups-
hækkun framkvæmd og vinnutíminn stórlega styttur, þá er