Réttur - 01.08.1964, Qupperneq 21

R É T T U R
149
En verkalýður Ítalíu stóð ótrauður saman undir forystu Komm-
únistaflokksins í þeim hörðu átökum, sem nú hófust. Og það var
hvað eftir annað gripið til harðvítugra aðgerða og ólýðræðislegra,
til þess að reyna að brjóta Konunúnistaflokkinn á bak aftur.
14. júlí 1948 var framin morðtilraun við Togliatti. Æsingar aftur-
lialdsblaðanna höfðu verið taumlausar dögum saman og nú skaut
ungur Sikileyjarbúi fjórum skotum á Togliatti, er hann kom út úr
þingsalnum í Róm, ásamt konu sinni, Nilde Jotti, sem einnig var
þingmaður. Togliatti hneig niÖur, missti þó aðeins stutta stund
meðvitundina, og síðan var hann lagður á skurðarborðið, til þess
að ná kúlunum. Fyrir skurðinn bað liann félaga sína varðveita
skýra hugsun og eftir skurðinn var fyrsta orð hans háðið' til til-
ræðismannsins: „Hvílíkur aumingi! Skjóta mig fjórum skotmn og
geta ekki drepið mig!‘‘ Togliatti barðist við dauðann nokkra daga
á eftir, tvísýnni baráttu, — en sigurinn vannst.
A sömu stundu og fregnin um morðtilraunina barst út um Ítalíu,
hófust sjálfkrafa verkföll um allt landið. Strætisvagnar og járn-
hrautir stöðvuðust þar sem þær voru. Verkamenn streymdu út úr
verksmiðj unum í voldugar kröfugöngur. Italía — rík af fjölda-
fundum og mótmælum — hafði aldrei séð annaö eins. 011 vinna
hætti, allar búðir voru lokaðar. Allur verkalýður, allt starfsfólk, —
j árnbrautamenn, póstþjónar, símastarfsfólk, kaupmenn, hand-
verksmenn, -— allir stóðu saman. Það var fyrsta allsherjarverkfall
Ítalíu sem sameinaði allt fólkið.
Atburðir þessara daga sýndu ást ítalskrar alþýðu á Togliatti og
flokknum, sem hann veitti forustu. Og flokkurinn gætti þess vel
sem Togliatti sagði við hann á skurðarboröinu: að varðveita
skýra hugsun, ná stjórn á þessari voldugu sjálfkrafa hreyfingu hins
reiða fólks og hindra að því verði ögrað til óhappaverka, er notuð
yrðu til ofsókna og banns.
Út um ailan heim var samúðin mikil. Og jafnvel borgarablöð eins
og „Times“ í Lundúnum vöruðu ítölsku afturhaldsstjórnina við.
Það væri komið nóg af morðum á verkamönnum á Italíu. (M. a.
voru 14 verkamenn skotnir 1. maí 1947 í Sikiley). Þessi síðasta
morðtilraun krefðist fullkominnar rannsóknar. „Það verður að
frelsa Ítalíu frá þeirri hættu að fasisminn komist þar á aftur og
fasistaaðferðirnar verða að hætta,“ — reit „T,imes“.
22. september gat Togliatti aftur mætt á miðstjórnarfundi flokks-