Réttur - 01.08.1964, Qupperneq 36

164
R É T T U R
sönnun þess að verklýðsstéttin gerir sér ljóst gildi einingar til þess
að festa árangur byltingarinnar í sessi.
A sama hátt er eining Afríkuríkja skilyrði þess að sigur vinnist
í baráttunni gegn heimsvaldastefnu og nýrri nýlendustefnu, fyrir
sönnu frelsi, efnahagslegu fullveldi og víðtækjum félagslegum breyt-
ingum.
RlTFREOimt
Dr. Fidel Castro Raz: FANAL
KUBA. REDEN UND SCHRIFT-
EN 1960—1962. Dietz Verlag.
Berlin 1963.
í þessu safni af ræðum og ritum
Castros er m. a. hluti af hinni sögu-
legu ræðu hans fyrir réttinum 16. okt.
1953 eftir hina misheppnuðu upp-
reisn. Síðan eru þarna helztu ræður
hans eftir að hann tók við völdum í
Kúbu og gerðist sá merkisberi þjóð-
frelsishreyfingarinnar í Vesturheimi
gegn bandarísku auðhringavaldi, sem
Wall Street óttast, en kúguð alþýða
Vesturheims elskar.
Bókin er um 430 síður og hefur
einnig að geyma hinar sögulegu yfir-
lýsingar frá Havanna 1960 og 1962.
Innganginn skrifar Blas Roca.
Khosrov Rouzbeh: MEIN HERZ
SCHLÁGT FÚR IRANS ZU-
KUNFT. Diets Verlag. Berlin
1964.
„Réttur" hefur áður sagt frá þjóð-
hetju Irans, Khosrov Rouzbeh, einum
þelzta foringja Tudeh-flokksins, —
flokks alþýðunnar í hinni fornu
Persfu. Hann var fæddur 1915 og varð
einn af helztu menntamönnum lands
síns, gerðist marxisti, gekk 1943 í
Tudeh-flokkinn og var síðan kosinn
í miðstjórn hans. Barátta hans var
hörð, hann varð afarvinsæll í landinu.
Frá 1946 varð hann að starfa í banni
laganna. Tvisvar var hann fangelsaður
en slapp í hæði skiptin. Ilann neitaði
að fara úr landi, eins og flokksfélagar
hans vildu að liann gerði. 1957 tókst
lögreglunni að ná honum, hann var
svikinn í hendur hennar. En yfirstétt-
in neyddist til að hafa málshöfðun
gegn honum. Handtaka hans hafði
orðið opinber, svo það var ekki hægt
að láta myrða hann á laun, eins og
svo marga aðra foringja Tudeh-flokks-
ins. Og þær ræður, er hann hélt fyrir
réttinum, þar sem hann ákærir spillt
kúgunarkerfi aðalsins í Iran, birtast
í þessari 170 síðna bók. Það tókst að
smygla þeim úr landi og þær urðu
þjóð hans kunnar nokkrum árum eftir
að herrétturinn hafði dæmt liann til
tlauða og látið taka hann af 11. mat
1958,