Réttur - 01.08.1964, Page 4

132
R É T T U R
alveg óhjákvæmilegt fyrir íslenzkan verkalýð að fara að
búast til að taka sjálfur stjórnvölinn á atvinnulífinu í sínar
hendur í ríkum mæli. — Og það er satt að segja ekki líklegt
eftir fyrri reynslu af þröngsýni voldugustu og harðskeyttustu
atvinnurekendanna, að þeir megni að framkvæma hina óhjá-
kvæmilegu endurskipulagningu íslenzks atvinnulífs öðruvísi
en með tilsögn og aðhaldi íslenzkrar verkalýðshreyfingar.
Það þarf ekki nema líta á atvinnureksturinn í Reykjavík
og grennd til þess að sjá þá óstjórn og skipulagsleysi, er
víðast hvar blasir við:
1. Þegar úthlutað er lóðum til byggingar 1000 íbúða, þá
er úthlutað til allt að 100 aðila. Ef úthlutað væri til eins
samvinnubyggingafélags, eins og tíðkast á Norðurlöndum,
mætti með útboðum og samræmdum byggingum í stórum
stíl knýja fram lágt verð á íbúðum .En nú eru vildarvinir
valdhafanna látnir græða 100.000—200.000 kr. á hverjum
ungum hjónum og öðrum, sem íhúð reisa. — Þetta er villi-
mennska og vitleysa í arðráni, sem valdhafarnir skulu tafar-
laust gera sér ljóst að verður ekki þoluð. íbúðarhúsahygg-
ingar eru ekki til að græða á.
2. Það eru 2500 kaupmenn, heildsalar etc. í Reykjavík.
Hvað hefur atvinnulífið að gera við allan þennan fiölda?
Hvers konar skattur er það á atvinnulífinu að greiða 30—40
þúsund kr. á mánuði í leigu fyrir smábúð á Laugavegi?
Hvers konar vit er það að láta einkalóðirnar við Austur-
stræti, Bankastræti og Laugaveg kosta 400 milljónir króna,
— begar fé skortir til framleiðslu? Hvers konar þjónustu
veita t. d. vefnaðarvörubúðir, þegar flugfélögum finnst
rróðavegur að skipuleggja verzlunarferðir einstaklinga til
Bretlands til að kaupa föt á sig, af bví úrval sé lítið í Reykja-
vík, þrátt fyrir „frelsið“. en verðið því hærra? Ef atvinnu-
rekendur sjá ekki að tími er tjl kominn að skipuleggja hetur