Réttur - 01.08.1964, Blaðsíða 8

136
R E T T U R
ingu sem hugsjón, þar sem verklýðs-
hreyfingin var að taka sín fyrstu
spor þessi árin og mátti heita að
hver stæði einn uppi gagnvart lífi
sínu, í baráttunni við skortinn og
kaupmannavaldið.
Fiestir bæjarbúar áttu nokkrar
kindur sér til framdráttar og öfluðu
gat og slegið varð. Til eldiviðar var
notaður mór og fengu menn út-
mældar mógrafir í bæjarlandinu.
A vorin var allmikil vinna við mó-
tekjuna, því fyrirfólkið á Akureyri
lét taka fyr.ir sig mógrafirnar. Mór-
inn var skorinn eða stunginn í frek-
ar litla hnausa, síðan kastað á
hakkann með mókvísl og hlaðið
í köst. Þegar sigið var úr kestinum var mórinn keyrður út og
dreift um þurrksvæðið, síðan klofinn og hreyktur. Á sumrin var
hann svo borinn saman í hlaða og keyrður heim á haustin. En
þar sem konurnar og börnin urðu að vinna öll þessi störf, var mór-
inn borinn út á handhörum eða í fanginu og allt það fólk har eldi-
viðinn sinn heim í pokum. Fyrirfólkið keypti líka allmikla vinnu
við heyskap, því allt átti það kindur, kýr og hesta, sérstaklega reið-
hesta. Við Eyjafjörð voru þessi ár tuttugu og finnn þilskip skráð
og voru margir hraustustu mennirnir sífellt á sjónum. Á Oddeyri
var verkaður fiskur og gekk það lengi og unnu konur og börn mikið
við þurrsaltaða fiskinn. Á Tanganum var þá lýsisbræðsla. Faðir minn
sótti alla þessa vinnu, hann vann að mótekju, við heyskap og fór því
venjulega að heiman, þegar hans eigin hey voru að þorna og hann
vann við Grútarbræðsluna. Kaupið var 25 aurar á tímann hvenær
sem unnið var, en við öll þessi verk var vinnudagur mjög langur.
Matartími var enginn en borðað þar sem menn stóðu þegar konan
eða hörnin komu með matinn. Kaupgreiðslur fóru að mestu frarn
með milliskrift í reikningum manna og svo með úttekt á vörum úr
verzluninni sem við var skipt og auðvitað réði kaupmaðurinn vöru-
verðinu. Kaupmenn og embættismenn og allir þeir sem komust y£ir
peninga, voru kallaðir betri borgarar. Það fólk var þérað og gagn-
heyja handa þeim hvar sem gróið
Tryggvi Emilsson.
A