Réttur - 01.08.1964, Page 25

Sjáðu bezti bróðir,
býst nú svalan mín
á fornar feðraslóðir
fram í dal til þín,
hún á að kveða kyrrð og frið
inn í hjartað þreytta þitt,
með þýðum munar klið.
„Ber er hver að baki
ef bróður á ei sér“,
kvað svo kappinn spaki,
kenni’ ég það á mér,
vil ég hver það viti öld:
þú hefur oft í fjanda flokk
fyrir mig haldið skjöld.
Fækka vinir várir
viknir í önnur lönd.
Sem fuglar fjaðrasárir
fósturlands á strönd
hnípum við, með hugarþrá,
css hafa verið örlög þung
æsku vorri frá.
Helzt eru harmar þungir
hjartað sem að þjá,
á meðan menn eru ungir,
og margt vill gleði ljá,
í brjósti von, en blómi á kinn,
og framtíðin sem brosmild brúð,
býður faðminn sinn.