Réttur - 01.11.1964, Qupperneq 47

R É T T U R
239
eiga sér vissulega stað átök milli andstæðra afla sem við getum not-
fært okkur út í æsar; en fram að þessu hefur ekki gert vart við sig
meðal ráðamanna á meginlandinu nein tillmeiging til að vinna af
sjálfsdáðum og einbeittni að því að draga úr viðsjám í alþjóða-
málum. Allir hafa þessir ráðamenn þannig haslað sér völl á einn
eða annan hátt og að meira eða minna leyti innan vébanda hinnar
„endurbættu“ nýlendustefnu (neokólonialismans) í því skyni að
hindra efnahagslegar og pólitískar framfarir í hinum nýfrjálsu ríkj-
um Afríku.
Atburðirnir í Víetnam, athurðirnir á Kýpur sýna að við kunnum
allt í einu, og þó einkum ef hægriöflin fá enn meiri byr undir vængi,
að standa frammi fyrir hinum erfiðasta vanda sem öll hin kommún-
.istíska hreyfing, allur verkalýður og sósíalistar Evrópu og heimsins
alls yrðu að láta til sín taka.
Við teljum, að við verðum að haga allri afstöðu gagnvart Kín-
verjum með þetta ástand í huga. Hvað svo sem líður Iiugmynda-
fræðilegum ágreiningi, er eining allra sósíalistískra afla í sameigin-
legum aðgerðum gegn verstu afturhaldsöflutn heimsvaldastefnunnar
óumflýjanleg nauðsyn. Um slíka einingu er ekki að ræða, ef hugsan-
legt er að útiloka Kína og kínverska kommúnista. Við verðum því
frá þessar.i stundu að haga okkur svo að við torveldum okkur ekki
leiðina að þessu marki, heldur gerum hana greiðfærari. Við eigum
alls ekki að láta rökræðurnar niður falla, en við verðum að miða
þær allar við að sýna fram á að eining alls hins sósíalislíska heims,
vetklýðshreyfingarinnar og kommúnistaflokkanna er nauðsynleg,
eins og nú horfir í heiminum, og að hægt er að koma henni á.
I sambandi við fund undirbúningsnefndarinnar 15. desember eru
hugsanleg einhver skref í þessa átt. Það væri þannig hægt að senda
nefnd, skipaða fulltrúum nokkurra flokka, á fund kínversku félag-
anna til að leggja fyrir þá tillögu okkar um einingu og samstarf í
haráttunni við liinn sameiginlega óvin og leita með þeim að leiðum
og aðferðum slíks samstarfs. Það verður auk þess að liafa í huga
að eigi allt viðnám okkar við sjónarmiðum Kinverja að vera sam-
tímis barátta fyrir einingu — eins og við álítum nauðsynlegt — þá
verða allar ályktanir sem kunna að verða gerðar að mótast af þessu
viðhorfi; forðast verður almenna áfellisdóma. en leggja megin-
áherzlu á það sem er jákvætt og sameinar.
Um þróun okkar hreyfingar
Við höfum ævinlega talið að ekki væri rétt að láta bjartsýni ríkja