Réttur - 01.10.1930, Síða 26

338
SKIPULAGSMÁL VERKALÝÐSINS [Rjettur
hver vildi og auðvaldið væri löngu þurkað burt af yfir-
borði jarðarinnar.
Það er jafn fjarri sanni, að hinn pólitíski forustu-
flokkur verkalýðsins, geti safnað allri stjettinni innan
vjebanda sinna og að allur herinn geti verið herráð.
Enda segir Lenin í hinni ágætu ritgerð sinni, er birt-
ist 1902, um »samtök verkalýðsins og samtök byltinga-
mannanna«: »í lýðfrjálsum löndum getur það ekki
komið til mála, að rugla saman l'agfjelögunum og
flokki jafnaðarmanna«.
En þetta hefir nú samt sem áður komið til mála í
einu »lýðfrjálsu« landi, sem heitir ísland. Þegar ís-
lensku verkalýðsfjelögin mynduðu með sjer fyrsta
sambandið, Alþýðusamband fslands, var það á grund-
velli pólitiskrar stefnuskrár. Þessu sambandi var þegar
í upphafi fengið það hlutverk í hendur, fyrst og í'remst,
að vera pólitískur forustuflokkur íslenskrar alþýðu.
Ástæðan fyrir því að þessi leið var farin í skipulags-
málunum, er án efa sú, að Alþýðusamband íslands,
var stofnað á því tímabili, sem auðvaldið í Evrópu og
Ameríku náði hámarki sínu og flokkar jafnaðarmanna
í þessum löndum höfðu safnað miklum hluta alþýðunn-
ar til fylgis við sig. En einmitt á þessum árum var ís-
lenskt auðvald á byrjunarstigi og stjettarvitund ís-
lensks verkalýðs rjett að vakna. Hin losaralega og
ruglingslega stefnuskrá Alþýðusambandsins, er ágæt
spegilmynd hinnar óljósu stjettarvitundar fjöldans.
Og hvernig fór? Áður en verkalýðurinn hafði ráð-
rúm til að átta sig, var Alþýðusambandið komið í hend-
ur sósíaldemokrata. Og þetta skeði einmitt á því tíma-
bili, sem sósíaldemókrataflokkarnir um allan heim voru
orðnir helsta stoð og stytta auðvaldsskipulagsins og
fjandsamlegir verkalýðnum. Áður en verkalýðurinn
vissi, var flokkur hans orðinn leiksoppur í hendi póli-
tískra braskara og með höfuðmálgagni hans hafði
blaðakostur borgarastjettarinnar fengið nýjan liðs-