Réttur - 01.01.1970, Qupperneq 33

Hópur kvennaskólastúlkna á pöllum Alþingis.
leið en það samræmist anda hins nýja
menntaskólafrumvarps.''
Ef hún meinar hér hinar sérstöku kvenna-
námsgreinar, sem fyrirhugaðar eru við skól-
ann, t.d. uppeldisfræði, sálarfræði, heilsu-
fræði, listasaga o. fl., þá eiga þær erindi til
karla jafnt sem kvenna og skyldi bari2t fyrir
því, að þeir menntaskólar, sem fyrir eru taki
þær á námsskrá sína.
„I þriðja lagi tel ég sögulega hefð hvíla á
þessari stofnun, en hún hefur frá upphafi
leitazt við að veita stúlkum haldgóða mennt-
un."
Þetta með hefðina er ekki röksemd með
frumvarpinu. Kennslan er hvorki verri né
betri en í öðrum gagnfræðaskólum.
„I fjórða lagi er líklegt, að fleiri stúlkur
lykju stúdentsprófi en ella og þetta hefði
nokkur áhrif í þá átt, að breyta hinu óhag-
stæða hlutfalli kvenstúdenta til hins betra."
Engin kvennaskólastúlka hefur átt í erfið-
leikum með að komast í menntaskóla, hafi
hún haft áhuga fyrir því. Allt fram að því
að menntaskólahugmyndin náði tökum á
skólayfirvöldum, hefur það verið betur þoklc-
að af skólans hálfu, að stúlkur lykju sínu
„Kvennaskólaprófi", heldur en, að þær hyrfu
eftir þriðja vetur í menntaskóla.
Annars eru þessar röksemdir svo óáþreif-
anlegar, að erfitt er að ræða þær.
Þetta er í raun og veru einfalt mál. Það
sem um ræðir, er hvort títtnefndur gagn-
fræðaskóli eigi að fá réttindi til að útskrifa
stúdenta eða ekki. Oll rök hníga gegn því.
Þegar frumvarp þetta var lagt fyrir þing-
menn gat enginn þeirra mælt með því á mál-
efnalegum grundvelli. Flestir vildu þó ekki
standa í vegi fyrir þessu metnaðarmáli skól-
ans og gáfu því atkvæði sitt.
Slík eru vinnubrögð okkar háa alþingis.
Fólki, sem kunnugt var um mál þetta,
varð að vonum illa við, mótmælaöldur risu
upp hvarvetna. Mikil blaðaskrif urðu um
málið, fundahöld og undirskriftasafnanir.
Núverandi og fyrrverandi Kvennaskóla-
stúlkur, námsfólk og menntamenn áttu þátt
33