Réttur - 01.07.1972, Blaðsíða 15

Mengun lofts i verksmiðjuborg.
baráttuna fyrir banni atómvopna og tilrauna með
kjarnorkusprengjur. En þröngsýnustu ofstækis-
menn auðvaldsins hömuðust gegn öllum slíkum
takmörkunum á „frelsi" sem vitlausir væru. Er enn
i minnum haft hve hatramlega Morgunblaðið of-
sótti þá guðfræðing einn, sem út frá hugsjónum
kristilegs mannkærleika hafði gerzt fylgjandi slíku
banni. Brennimerkti blaðið hann sem „hinn smurða
Moskvuagent" fyrir að leggja því máli lið að bjarga
lífi manna úr víti atomeitrunar. — Svo ofstækisfullt
var þá þetta málgagn forheimskvunarinnar.
Nú eru að visu orðnir til samningar um stöðvun
vissra tilrauna með atomvopn. En hvorki eru öll
stórveldi aðiljar að þeim, né heldur er framleiðsla
atómvopna bönnuð, þótt birgðir tveggja stórvelda
nægi til að margdrepa allt mannkyn. Ekki þarf
meira til en einn hershöfðingi taki það upp hjá
sjálfum sér að beita atómvopnum, til þess að koma
af stað heimsstyrjöld, sem „af vangá" eyddi mann-
kynlnu. Nýlega gerði einmitt einn amerískur hers-
höfðingi í Víetnam sig sekan um slíkt „einkafram-
tak" I sprengjuvarpi, þó ekki I þetta sinn með atom-
sprengjum. Þjóðirnar hafa sjálfar ekkert vald til að
hindra slika styrjöld. Bandaríska þjóðin hefur orðið
að reyna það að fjórir forsetar hennar hafi logið
að henni um ástæður til þess að geta hafið árásar-
styrjöld og haldið henni áfram, — svo ekki er
öryggið mikið i „guðs eigin landi" hjá „fyrirmynd-
arþjóð lýðræðisins."
En auk þess sem líf mannkyns hanglr þannig
I veikum þræði hvað öryggi gegn atomstyrjöld
snertir, þá er og vandamálið í sambandi við frið-
samlega notkun kjarnorkunnar óleyst, einkum um
geymslu á geislavirkum úrgangi, sem getur fyrr
eða síðar eitrað umhverfið. Þannig skapar upp-
götvunin á hagnýtingu kjarnorkunnar vandamál,
sem enn eru óleyst. Hanga þau sem Damoclesar-
sverð yfir höfði mannkyns, — að minnsta kosti
meðan hin óhefta, samvizkulausa samkeppni drotn-
ar enn í vígbúnaði og orkuframleiðslu.
143