Réttur


Réttur - 01.07.1972, Blaðsíða 37

Réttur - 01.07.1972, Blaðsíða 37
Gamla Góðtemplarahúsið, þar sem borgarstjórn Reykjavikur hélt fundi sina 7. júlí og 9. nóv. 1932 og varð umhverfið þar or- ustuvöllur i stéttaátökunum. svo leikar að öll lögreglan var gersigruð, ýmist barin niður eða afvopnuð og greip nú miklll óttl um sig meðal afturhaldsins í Reykjavík. Verkamenn fóru I volduga kröfugöngu um bæinn undir rauð- um fánum og hafði nú K.F.I. og atvinnuleysingja- nefndin forustuna. Voru kröfur verkamanna frá því 6. nóvember ítrekaðar og fleiri gerðar á geysifjöl- mennum útifundi um kvöldið. Ætla má að yfirstétt Reykjavíkur hafi óttast um sig og verið reiðubúin bl að ganga að miklu, ef forusta verkalýðsfélag- anna hefði verið einörð, en Reykjavíkuríhaldið var látið sleppa með að hætta við launalækkunina, en vafalitið hefði verið hægt að knýja fram fjölgun í atvinnubótavinnunni líka. Hin sterka samfylking verkalýðsins og einbeitni hans i að láta hart mæta hörðu hafði skotið valdhöfunum skelk í bringu. Kvöldið 9. nóvember voru þeir „peningar til" sem ekki fyrirfundust um morguninn. Hungurárás Sjálf- stæðisflokksins á verkalýðinn var hrundið. Verka- lýðurinn hafði lagt sigggróinn hnefa sinn á borðið 9egn kúgunarkló yfirstéttarinnar, iklæddri silki- mjúkum hanzka „sjálfstæðisflokksins" og sigrað. „Þessi stund er þúsund hjartna bragur. Þetta er fólksins mikli reikningsdagur. Þessi rauði áll er yfrið fagur, af þvi hann er sigur kúgaðs manns. Minnist þess og það er yðar hagur: Það kemst enginn fram hjá lífi hans.“ (Jóhannes úr Kötlum: 9. nóv.). Það var sem táknrænt fyrir það, sem gerðist sex árum síðar, að I hita stéttabaráttunnar tóku þeir nú í sama streng, kommúnistar og vinstri Al- þýðuflokksmenn, sem 1938 sameinuðust í Sósíal- istaflokknum. Sumir þeirra kynntust fyrst, er þeir komu fyrir dómara, ákærðir fyrir sama „glæpinn". Er það i minnum haft, hvernig Sigurður Guðnason svaraði, þegar dómarinn spurði hann hvernig á því stæði að hann, gamall bóndi og heiðvirður borgari, færi að brjóta sundur stóla og rétta þá uppþotsmönnum til að berja á lögreglunni, en Sig- urður svaraði: ,,Mér fannst það eins sjálfsagt eins og að rétta drukknandi manni spotta." REIÐ YFIRSTÉTT — EINBEITTUR VERKALÝÐUR Yfirstéttin í Reykjavík var nú bæði hrædd og reið. Þessi valdaklíka, sem bar ábyrgð á því þjóð,- 165
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.